Hefð er fyrir því á Spáni að leggja sér til munns úrvals gellur á þessum árstíma og vinnur fólk í vinnslum hér á landi hörðum höndum að tryggja að Spánverjarnir fái ferskar gellur. Eru þær sendar til Spánar með flugi.
„Ég er ekki frá því að suma daga séu samtals hátt í tuttugu manns að gella, bæði hérna á Akureyri og á Dalvík. Fjöldinn fer eftir því hvaða fisktegundir er verið að vinna hverju sinni og þegar ekki er verið að gella sinna starfsmennirnir öðrum verkefnum,“ segir Sunneva Ósk Guðmundsdóttir framleiðslustjóri Samherja á Akureyri í færslu á vef útgerðarinnar.
„Þeir sem gella þurfa stundum að mæta snemma á morgnana, áður en sjálf vinnslan hefst. Þetta eru úrvals afurðir, enda koma skipin með hráefnið rétt kælt til okkar. Gellurnar er settar í þriggja eða fimm kílóa kassa og kældar með ís, þannig næst að halda þeim ferskum allan tímann. Kaupendurnir eru afskaplega ánægðir, enda er eftirspurnin veruleg svo að segja allan ársins hring, mest er hún þó á þessum árstíma,“ segir hún.
Auðvitað er til tæki sem sér um að skera gellur en mun betra er að mannhöndin sjái um það verkefni að sögn Sunnevu. „Jú jú, við eigum slíkan búnað en hann skilar ekki sömu gæðum, þess vegna eru gellurnar skornar með höndunum. Þeir sem gella eru þaulvanir og afkastamiklir, þannig að þetta gengur allt saman vel.“
Í færslunni er haft eftir Kenneth Holst Moe framkvæmdastjóra sölufélagsins Icefresh Seafood Spain að rík hefð er meðal margra Spánverja að borða gellur, sérstaklega á aðventunni.
„Upphafið má rekja til þess að spænskir sjómenn máttu á árum áður hirða gellur og kinnar, þetta var nokkurs konar bónus á launin. Spænskum togurum sem veiða þorsk hefur fækkað mikið í áranna rás, fólk vill engu að síður fá gellur og þá liggur beinast við að flytja þær inn frá Íslandi. Gellur eru borðaðar allan ársins hring hérna á Spáni. Sökum þess að þær eru tiltölulega dýrar kaupir fólk þær við sérstök tækifæri, svo sem í aðdraganda jólanna. Neyslan eykst því verulega þessar vikurnar.“
Holst Moe segir gellur vinsælar í fjölskylduboðum en einnig er þekkt að þær séu að finna á borðum sælkeraklúbba.
„Slíkir klúbbar eru mjög algengir hérna, fólk kemur saman og eldar góðan mat með vinum og vandamönnum. Gellurnar eru steiktar upp úr olíu á pönnu, gelatínið í þeim blandast hægt og rólega saman við olíuna og til verður dýrindis Pil Pil sósa. Við steikinguna er sósan bragðbætt með steinselju. Sjálfur er ég í slíkum klúbbi og hreinlega elska að borða gellur í góðri Pil Pil sósu í góðra vina hópi. Þegar gellur eru á boðstólum á veitingahúsum vel ég gjarnan þann rétt. En staðan er einfaldlega sú að Spánverjar eru sólgnir í íslenskar gellur, sem er afskaplega ánægjulegt,“ segir hann.