Hita­bylgj­an sem gekk yfir Ísland í maí hafði mik­il áhrif á jökla lands­ins, að sögn Andra Gunn­ars­son­ar, for­manns Jökla­rann­sókn­ar­fé­lags Íslands. Hann seg­ir tíma­bilið hafa verið með því áhrifa­mesta sem sést hafi á þess­um árs­tíma, en þó ekki án for­dæma
Vatnajökull Hamrar Grímsfjalls við Grímsvötn. Á Grímsfjalli eru skálar Jöklarannsóknarfélags Íslands. Heklu ber við himin í fjarska.
Vatna­jök­ull Hamr­ar Gríms­fjalls við Grím­svötn. Á Gríms­fjalli eru skál­ar Jökla­rann­sókn­ar­fé­lags Íslands. Heklu ber við him­in í fjarska. — Morg­un­blaðið/​RAX

Tinna Björt Jóns­dótt­ir

tbj@mbl.is

Hita­bylgj­an sem gekk yfir Ísland í maí hafði mik­il áhrif á jökla lands­ins, að sögn Andra Gunn­ars­son­ar, for­manns Jökla­rann­sókn­ar­fé­lags Íslands. Hann seg­ir tíma­bilið hafa verið með því áhrifa­mesta sem sést hafi á þess­um árs­tíma, en þó ekki án for­dæma.

Andri bend­ir á að maí­mánuður sé sá árs­tími þegar jökl­ar fara úr söfn­un­ar­tíma­bili yfir í leys­ing­ar.

„Bæði var mjög lít­ill vetr­arsnjór á jökl­um og það hjálp­ar svo­lítið til við að koma leys­ing­unni af stað. Þá er ekki þetta þykka hvíta teppi yfir þeim af nýj­um snjó

...