Hvort rann auðlindar­enta til fyrri eig­enda, líkt og Daði Már vildi meina, eða er hún enn til staðar í grein­inni, eins og Kristrún sagði?
Guðný Halldórsdóttir
Guðný Hall­dórs­dótt­ir

Guðný Hall­dórs­dótt­ir

Kam­eljón eru þeirri nátt­úru gædd að geta breytt um lit eft­ir aðstæðum og til­efni. Seg­ir á ein­um stað að þetta sé líka hluti af fé­lags­legu at­hæfi þeirra. Til að sitja í nú­ver­andi rík­is­stjórn virðist þetta vera nauðsyn­leg­ur eig­in­leiki. Í það minnsta eru ráðherr­ar ekki bundn­ir af sann­fær­ingu sinni.

Daði Már Kristó­fers­son, nú­ver­andi fjár­málaráðherra, gerði auðlindar­entu endr­um og eins að viðfangs­efni í skrif­um sín­um sem fræðimaður við Há­skóla Íslands. Um hug­takið hafði hann þetta að segja í viðtali við Viðskipta­blaðið árið 2012: „… þá er í sjálfu sér ekk­ert rými eft­ir í rekstr­in­um til að greiða auðlindar­entu. Hún rann öll til fyrri eig­enda.“ Og vís­ar þá til þess að meint auðlindar­enta í sjáv­ar­út­vegi hverfi í raun úr grein­inni með þeim sem selja kvóta og hætta út­gerð. Þess má geta að nær all­ur kvóti við

...