Morgunblaðið | 17.10.2016 | 9:25 | Uppfært 24.10.2016 9:49

Klofin afstaða til fiskeldis á Vestfjörðum

Fundur um fiskeldismál á Vestfjörðum í gærkvöldi var vel sóttur. Myndin er af heimasíðu bb.is.

Í gærkvöldi efndi Fjórðungssamband Vestfirðinga til fundar um fiskeldismál og var gríðargóð mæting enda málefnið brýnt hagsmunamál fyrir svæðið.

Umfjöllun um fundinn birtist fyrst á vefsvæði bb.is.

Pétur Markan formaður sambandsins sem setti ráðstefnuna. Lagði hann áherslu á að fiskeldið væri mikilvæg atvinnugrein fyrir fjórðunginn en að sama skapi nauðsynlegt að gæta að náttúrunni enda væri hún Vestfirðingum kær.

Jón Helgi Björnsson talaði síðan fyrir hönd Landsambands veiðifélaga og lagði hann áherslu á það í sínum málflutningi hann teldi fiskeldi gríðarlega ógn fyrir villta laxastofna. Að mati Jóns Helga væri um að ræða dauðans alvöru og að hans menn myndu berjast af öllum mætti gegn fyrirhuguðu fiskeldi á Vestfjörðum.

Höskuldur Steinarsson talaði svo fyrir hönd fiskeldisstöðva og þar kvað eðlilega við annan tón. Höskuldur sagði fiskeldisfyrirtækin vinna af mikilli ábyrgð og reyna eftir megni að takmarka áhrif á umhverfið og náttúruna.

Eins og kom fram í frétt á bb.is á föstudag var fulltrúum stjórnmálaflokka sem bjóða fram í NV kjördæmi boðið að hafa framsögu og mættu átta fulltrúar á panelinn. Nánast einróma kom fram í þeirra framsögum að þau væru hlynnt fiskeldi en vildu um leið gera fyllstu kröfur til fiskeldisfyrirtækja. Fulltrúi Pírata, Gunnar Guðmundsson, setti varann við og vildi að landeldi og/eða lokaðar kvíar yrðu betur skoðaðar. Hann tók þó fram að Píratar hefðu ekki myndað sér opinbera skoðun á fiskeldi.

Allfjörugar umræður sköpuðust á fundinum um þær fyrirspurnir sem komust að. Athygli vakti að almennt virtust stjórnmálamenn sem sátu fyrir svörum ekki hafa sett sig vel inn í fiskeldismálin. Skipulagsmál voru fundarmönnum hugleikin því eins og staða mála er í dag hafa hvorki íbúar né sveitastjórnarmenn nokkuð um það að segja hvort veitt verði leyfi fyrir eldiskvíum rétt utan túngarðs.

Auðlindarenta var talsvert rædd sem og hvort skylda ætti fiskeldisfyrirtækin til að staðsetja úrvinnslu afurða á svæðinu. Í þessum efnum voru svör stjórnmálamannanna ekki eins samhljóma og má segja að hvað varðar auðlindarentu hafi svör verið í takti við viðhorf stjórnmálaflokka til auðlindagjalds í sjávarútvegi.