Loðnuvertíð gæti skilað um 0,5 prósentum hærri hagvexti í ár, en vertíðin er háð því að loðna finnist í nægilegu magni í febrúarleiðangri Hafrannsóknastofnunar, að því er fram kemur í færslu á vef stjórnarráðsins. Þar segir jafnframt að loðnubrestur geti orðið til þess að hagvaxtarhorfur versni um allt að 0,2 til 0,3 prósent.
Þrátt fyrir að loðna hafi ekki fundist í nægilegu magni til þessa er ekki öll von úti og eru fordæmi fyrir því að kvóti hafi verið margfaldaður í kjölfar leitar í febrúar, til að mynda árið 2017.
„Árin 2016-18 nam útflutningsverðmæti loðnu að meðaltali um 18 ma.kr. Aðeins útflutningsverðmæti þorsks var meira, eða 95 ma.kr. Árið 2019 var engin loðna veidd en útflutningsverðmæti birgða nam ríflega 8 ma.kr,“ segir í færslunni. En þar er bent á að „sambærileg loðnuvertíð og árin 2016-18 myndi skila um 0,5 prósentum meiri hagvexti í ár en ella. […] Verði aflabrestur má búast við að hagvaxtarhorfur geti versnað um allt að 0,2-0,3% að öðru óbreyttu.“
Talið er að loðna hafi ekki jafn mikla þýðingu fyrir hagkerfið og áður þar sem útflutningsgreinarnar séu nú fjölbreyttari en áður. „Tekjur af loðnu dreifast hins vegar á fá fyrirtæki og sveitarfélög. Af því leiðir að aflabrestur getur haft talsverð staðbundin áhrif. Á það t.d. við í Fjarðabyggð og Vestmannaeyjum en skip með skráða heimahöfn í þessum sveitarfélögum eiga meira en helming aflaheimilda í loðnu.“
Þá er einnig bent á að umrædd sveitarfélög reiði sig á fleira en loðnuveiðar. „Mörg þeirra eru t.a.m. umsvifamikil í makrílveiðum, en Alþjóðahafrannsóknaráðið hefur lagt til að hámarksafli í makríl árið 2020 verði 922 þúsund tonn, sem er 20% aukning frá fyrra ári. Mikil sókn sjókvíaeldis vinnur einnig að einhverju leyti upp á móti aflabresti í loðnu á Austfjörðum.“