Kristín Jónsdóttir, fagstjóri náttúruvár hjá Veðurstofunni, hefur verið í brennidepli síðustu vikur. Mikil umræða hefur verið um útlit Kristínar og þrátt fyrir að umfjöllunin fari ekki beint fyrir brjóst Kristínar enda mikil áhugakona um hönnun segir hún að það mætti fjalla meira um vísindastörf hennar.
„Mér finnst athyglisvert að áherslan hafi verið þarna. Ég er kona í vísindum og ég hef reynslu af löngu námi og vísindastörfum. Það hefur enginn verið að spyrja um það. Mér finnst það mjög skrítið þegar er verið að tala um mig sem fyrirmynd, það hafa margir sagt við mig að ég sé góð fyrirmynd. Gleraugun gera mig ekki að þeirri manneskju sem ég er þannig að ég hefði kannski búist við því að það væru meiri spurningar um hvaðan ég væri. Hvernig ég væri komin í þetta starf. Mér fannst þessi fókus yfirborðskenndur,“ segir Kristín.
„Ég skammast mín ekkert fyrir að vera með tískuleg gleraugu eða hafa áhuga á hönnun. En þetta var óbalanseruð umræða. Allur fókusinn var þarna,“ segir Kristín og bendir á að engum hafi dottið í hug að spyrja út í vísindaafrek hennar. Hún fékk til dæmis stóran styrk í janúar sem hún hefur ekki verið spurð út í.
Fyrir utan umfjöllun um fjölskyldu hennar á einum netmiðli að henni forspurðri segir hún umræðuna ekki fara fyrir brjóstið á sér.
„Ég hef verið mjög mikið í fjölmiðlum alveg dag eftir dag. Þá varð þessi fókus á útlitið og ekki á neitt annað. Mér fannst þetta óbalanseruð umræða. Ég hef ekkert á móti því að fólk tali um gleraugun mín eða fötin mín ef það vill. Stjúpdóttir mín er í hönnun, systir mín er framkvæmdastjóri Arkitektafélagsins og er að vinna hjá Hönnunarmiðstöð. Þetta er bara eitthvað sem ég hef líka mikinn áhuga á. Ég er meðvituð um umhverfismál og nota fötin mín vel og kaupi sjaldan ný. Skipti frekar við systur og vinkonur og kaupi notað ef ég get. Mér finnst konur í vísindum og konur sem á að taka trúanlegar geta verið alls konar. Þær þurfa ekki að vera málaðar eða í fínum fötum en þær mega það alveg líka. Ég hef upplifað að ekki sé tekið mark á konum ef þær eru komnar í fín föt og mikið málaðar og mér finnst það auðvitað ekkert í lagi.“
Kristín segist aðeins finna fyrir því að hún sé mikið í sviðsljósinu núna en segir það einnig hafa gerst í kringum Holuhraunsgosið. „Ég veit að þetta gengur yfir og svo gleymir fólk mér inn á milli. En mér finnst þetta allt í lagi. Ég þoli þetta alveg,“ segir Kristín.
Hvað gerir þú til þess að hlaða batteríin?
„Ég mæti í geggjaða tíma hjá Lilju Ketilsdóttur í Hreyfingu eldsnemma á morgnana. Svo er ég í vesturafrískum dansi í Kramhúsinu. Er búin að vera þar í mörg ár,“ segir Kristín. Hún segist reyna að halda rútínunni þrátt fyrir að mikið sé að gera. Það hjálpar líka að passa upp á mataræðið, svefninn, slaka á og fara út að ganga. Hún leggur líka mikið upp úr því að rækta vinasambönd og fjölskyldböndin.