Dóttirin fallegasta listaverkið

Tinna Magnúsdóttir listakona tekur fallegar myndir af fermingarbörnum sem minna á listaverk. Hún segir skort á fjölskyldumyndum hafa verið það sem kom verkunum hennar af stað á sínum tíma. Hún stundaði arkitektanám við Listaháskóla Íslands og fór seinna í meistaranám til New York í sýningarhönnun, þar sem mikið var lagt upp með að vinna með hugmyndir eins og sést á listaverkunum sem hún gerir um þessar mundir.

Dóttir Tinnu, Kamilla Guðrún Lowen, fermdist í Hafnarfjarðarkirkju á síðasta ári og segir Tinna að fermingin hafi verið eins og lítið afmæli.

„Það var ekki eins hátíðlegt og maður hefði viljað og því fannst mér fermingardagurinn ekki virka eins stór dagur. Hins vegar kann maður að meta stundina í kirkjunni betur en ef maður hefði verið að stressast út af veislunni. Kannski er samt þegar upp er staðið betra að gera þetta svona því fermingin á jú að snúast um trúna en ekki veisluna.“

Tinna hefur tekið einstaklega fallegar ljósmyndir af dóttur sinni. Ljósmyndir sem eru mjög stílhreinar og listrænar; í raun eins og listaverk frekar en eitthvað annað.

„Ég vinn aðallega með tvo stíla; fyrri stíllinn er fágaðar svarthvítar myndir. Í þeim er innblástur fenginn frá Valtý Péturssyni myndlistarmanni og Grace Jones þar sem uppstillingin fær að njóta sín.

Hinn stíllinn er í anda Hannah Lemholt, Patricija Dacic og Vee Speers. Það eru mýkri myndir, þar sem unnið er meira með dulúð og ljóðrænni útfærslur.“

Hún segir myndirnar sínar í stöðugri þróun og finnst ótrúlega gaman að vinna að nýjum hugmyndum.

Dóttirin kom henni af stað

Tinna segir að ferming dótturinnar hafi gengið vel og að hún hafi farið í förðun og síðan hafi hún aðstoðað með hár fermingarbarnsins.

„Fermingin gekk vel, en veislunni var aflýst út af ástandinu en afi og amma komu í kaffi. Svo var ákveðið að hún fengi andvirði þess sem kostar að halda fermingarveislu og hún var mjög sátt við það og foreldrarnir líka.“

Það var dóttir Tinnu sem kom myndaverkefnum hennar af stað í upphafi.

„Ég var mikið í myndlistarpælingum þegar dóttir mín minntist á að það væru engar fjölskyldumyndir uppi á vegg hjá okkur.

Þá fékk ég hugmynd að fyrstu „consept“-mynduninni minni. Myndin var innblásin af málverkapælingunum hjá mér. Það eru svarthvítu myndirnar sem ég hef verið að þróa áfram.

Í kjölfar þess byrjaði ég að taka myndir af börnum og óléttum konum.“

Það var svo Ágústa hjá Íslenskum heimilum sem hvatti Tinnu áfram með ljósmyndaverkefnið.

„Ágústa hvatti mig til að taka fleiri myndir, sem hægt væri að selja sem plaköt. Ég gerði það og upp frá því hafa orðið ansi mörg verk til og nú er ég að selja kort og mismunandi plaköt í nokkrum verslunum.“

Er mjög hrifin af þessum gamla stíl

Tinna segir að allt frá því að hún var í grunnskóla hafi hún verið viðloðandi hönnun og myndlist.

„Ég hugsa mikið í tvívíðri formfræði, það er að segja hvernig formin raðast upp á myndflötinn og skila sér í ljósmynduninni.

Ég er mjög hrifin af þessum gamla stíl og þessari dulúð sem honum fylgir.“

Hvað ertu að fást við núna?

„Ég er að selja plaköt og kort í verslunum ásamt því að hanna „consept“ fyrir næstu myndir. Ég er að mála og taka myndir af fólki. Svo er ég einnig að taka vörumyndir fyrir fyrirtæki.“

Hvernig lýsir þú listaverkunum þínum sjálf?

„Verkin mín hugsa ég sem listrænt myndverk sem hægt er að hafa uppi á vegg. Þetta eru þá svolítið öðruvísi myndir en fólk á að venjast, þar sem sést mögulega bara í annað augað eða hálft andlitið, þar sem módelið er hluti af verkinu. Þú getur verið að fanga eitthvert ákveðið tímabil í þínu lífi eins og meðgöngunum eða ferminguna.

Mig langar að bjóða upp á myndir í þessu listræna formi. Sem virkar þá þannig að fólk velur sér hugmynd af síðunni minni Tinnamagg.com – ég sérhanna svo það listræna form fyrir hvern og einn. Þannig verður myndin listaverk og einstaklingur hluti af verkinu.“