Margir sitja eftir með sárt ennið eftir að Þjóðhátíð var frestað í ár. Þetta er þó ekki í fyrsta sinn sem hátíðinni er frestað en árið 1982 fengu Stuðmenn að fresta hátíðinni um eina viku, þó ekki vegna heimsfaraldurs.
„Við vorum í tökum víða um landið að taka upp kvikmyndina Með allt á hreinu“. Síðan höfðum við ákveðið að lokakafli myndarinnar ætti að gerast á Þjóðhátíð í Vestmannaeyjum og við urðum að fara fram á það að Þjóðhátíð yrði frestað þannig að við gætum tekið lokakaflann upp þar,“ segir Stuðmaðurinn Jakob Frímann Magnússon í samtali við mbl.is.
Mikinn sannfæringarmátt þurfti til þess að fá hátíðinni frestað í þessum tilgangi, að sögn Jakobs.
„Þetta var auðvitað ekkert einfalt, auðvelt né sjálfsagt en þeir sem féllust á þessa hugmynd voru fleiri en þeir sem voru andsnúnir henni,“ segir hann. „Þeir sem sáu glóruna í þessu hafa sennilega séð aðeins fram á veginn og að þarna gæti verið um að ræða dýrmæta kynningu á landkostum Vestmannaeyja og þeirri þjóðhátíðarmenningu sem þar hefur lifað í á annað hundrað ár,“ segir Jakob sem rifjaði upp skondin atvik frá hátíðinni í Þjóðhátíðarblaði Vestmannaeyja 2002.
Að mati Jakobs hafi það þó verið af hinu góða að hátíðinni var frestað enda átti kvikmyndin „Með allt á hreinu“ eftir að sigra hug og hjarta landsmanna.
„Þetta er ein langfjölsóttasta kvikmynd Íslandssögunnar og er hún enn árlegur liður í 17. júní-dagskrá Ríkisútvarpsins nú 40 árum eftir að hún kom fyrst út.
Þetta er hin prýðilegasta áróðursmynd fyrir Vestmannaeyjar sérstaklega nú á tímum þeirrar höfuðbúgreinar sem ferðaþjónustan er orðin.
Það hafa margir furðað sig á því að þetta hafi tekist en Guð og góðar vættir voru þarna með okkur í liði og með haganlegri blöndu af mýkt og rökfestu var sýnt fram á að þetta væri góð hugmynd,“ segir hann.
Fjórum árum eftir tökur á myndinni stigu Stuðmenn aftur á svið á Þjóðhátíð og slógu þar öll fyrri aðsóknarmet.
„Ég held við höfum farið úr 3.500 gestum í rúmlega 10.000 gesti á því drottins ári,“ segir Jakob að endingu.