Fyrsta verk að njóta samvista við barnabörnin

Skipstjórinn Rúnar L. Gunnarsson kveður Gullver eftir 37 ára samveru.
Skipstjórinn Rúnar L. Gunnarsson kveður Gullver eftir 37 ára samveru. mbl.is/Þorgeir Baldursson

Það markaði tímamót þegar þegar ísfisktogarinn Gullver NS kom til Seyðisfjarðar með 96 tonn á mánudagsmorgun, en með því lauk síðasta túr Rúnars L. Gunnarssonar sem skipstjóra. Rúnar kvaddi Gullver eftir 37 ára samveru.

„Ég ætla að byrja á því að fara með konunni minni, Jóhönnu Gísladóttur, til Svíþjóðar og njóta samvista við barnabörnin. Annars ætla ég bara að njóta lífsins til hins ýtrasta,“ er haft eftir Rúnari í færslu á vef Síldarvinnslunnar.

Gullver kemur til hafnar á Seyðisfirði.
Gullver kemur til hafnar á Seyðisfirði. Ljósmynd/Síldarvinnslan

Hann kveðst þó alveg geta hugsað sér að taka einn og einn túr og óttast ekki a hafa ekki nóg að gera. „Þegar ég var að taka lokaholið í síðasta túrnum hringdi minn gamli skipstjóri, Jónas Jónsson, í mig og sagði að ég þyrfti engu að kvíða eftir starfslokin og ég myndi hafa nóg fyrir stafni. Hann sagðist tala af reynslu. Annars hringdu þeir strax úr fiskimjölsverksmiðjunni hér á Seyðisfirði og buðu mér vinnu. Ég get alveg hugsað mér að fara einn og einn túr sem stýrimaður ef þörf verður á en nú er komið að því að horfa til framtíðar áhyggjulaus og glaður.“

Þegar litið er um öxl kveðst Rúnar vera ánægðastur með hve heppinn hann hefur verið á ferli sínum. „Það hafa engin alvarleg slys orðið um borð á þeim tíma sem ég hef sinnt skipstjórn og það hafa heldur engin önnur alvarleg óhöpp orðið. Nú er öllum öryggismálum miklu betur sinnt en áður og það er svo sannarlega framfaraskref sem skiptir máli.“

Aðeins tólf ára

Rúnar kveðst aðeins hafa verið tólf ára gamall þegar hann fór í sína fyrstu veiðiferð. „Það var á Vingþóri sem lagði stund á handfæraveiðar við Langanes. Veiðiferðin tók 3-4 daga. Þegar ég var 13 ára réðst ég á bátinn Ólafíu sem var gerð út af manni frænku minnar frá Reykjavík. Ólafía var fyrst á handfærum og síðan á trolli. Þetta var sumarið 1970. Sumarið eftir réðst ég á annan bát sem sami maður átti og hann hét Bjarni Ólafsson. Þá var gert út á rækju. Síðan fór ég á Ásþór RE sem var á línu og netum. Á honum var ég í eitt ár.“

Það var engin skipulögð ákvörðun að baki þess að Rúnar helgaði starfsævinni sjómennsku. „Það gerðist bara. Ég fór í Stýrimannaskólann 18 ára gamall og var þar eins og krakki innan um þá gömlu jaxla sem voru með mér í skólanum. Á milli bekkja í skólanum var ég síðan á sjó á Seyðisfirði.“

Frá 1983 á Gullveri

Rúnar hefur ávallt verið á skipum frá Seyðisfirði eftir að hann lauk stýrimannsnáminu. Fyrst á Gulver og svo á Gullbergi. Árið 1983 festi Gullberg hf. kaup á nýjum Gullver og hefur Rúnar verið á togaranum síðan.

„Ég hef verið á skipinu í 37 ár en eitt árið tók ég frí frá sjómennsku og starfaði sem hafnarvörður hjá Seyðisfjarðarhöfn. Á núverandi Gullver var ég stýrimaður til að byrja með en hóf að leysa annað slagið af sem skipstjóri árið 1994. Síðan, þegar Axel Ágústsson hætti sem skipstjóri fyrir um áratug, kom að því að ég hóf að gegna skipstjórastarfi á móti Jónasi Jónssyni sem var reynslumikill og farsæll. Þegar Jónas hætti sem skipstjóri fyrir fjórum árum hóf Þórhallur Jónsson að gegna skipstjórastarfi á móti mér. Við höfum átt afar gott samstarf.“

Gullver NS var lengi vel rauður.
Gullver NS var lengi vel rauður. Ljósmynd/Ómar Bogason

Ánægður með Norðfirðinga

Síldarvinnslan keypti Gullberg hf. árið 2014 og 2017 sameinuðust fyrirtækin. „Ég viðurkenni það að fyrst leist mér ekkert á þessar breytingar en það átti eftir að breytast. Eftir að Síldarvinnslan kom að þessum rekstri gátum við veitt miklu meira en áður – það var miklu meiri kvóti sem við höfðum úr að spila. Það leið ekki langur tími þar til við áttuðum okkur á því að það var margt afar jákvætt sem gerðist með kaupum Síldarvinnslunnar á Gullbergi,“ segir Rúnar.

„Síðan fengum við líka um borð fína menn frá Norðfirði – reynslumikla og áhugasama. Mér skilst að Norðfirðingurinn Steinþór Hálfdanarson muni taka við skipstjórastöðunni núna þegar ég er hættur og það verður enginn svikinn af því.“

mbl.is