„Var tilbúin að vera óhamingjusöm allt mitt líf“

Bryndís er fjölskyldukona og var til margra ára gift með þrjú börn. Hún á tvær dætur, Hafdísi Hildi og Nadíu Sif ,og soninn Viktor Loga. Að skilja við barnsföður sinn er erfiðasta ákvörðun sem hún hefur tekið.

„Gildin mín eru mjög fjölskyldumiðuð og vildi ég gera allt sem ég gat til að láta hjónabandið ganga. Ég var búin að vera óhamingjusöm í langan tíma og var tilbúin að vera óhamingjusöm allt mitt líf bara svo ég þyrfti ekki að missa af því að hafa börnin mín hjá mér alltaf. Svo kom að því að ég sá að þetta ástand var ekki að gera neinum greiða, svo við fórum hvort í sína áttina. Ég held að þetta hafi verið gott skref fyrir okkur bæði og hann hafi áttað sig á því líkt og ég að hamingjuna hafi ekki verið að finna í þessu hjónabandi.“

Ljósmynd/Tinna Magg

Yndislegt að vera elskaður og finna hamingjuna á ný

Bryndís hafði verið í tuttugu ár í sambandinu með barnsföður sínum og sá tími sem tók við eftir skilnaðinn fór mikið í að finna taktinn í lífinu, sem sjálfstæð kona á besta aldri. Hún var þó ekki lengi ein því fjórum mánuðum seinna varð hún ástfangin.

„Það var yndislegt að vera elskaður og finna hamingju á ný. Ég áttaði mig á því að það hefði aldrei verið rétt að hafa ætlað að fórna hamingjunni fyrir gildi sem ég náði ekki að lifa. Ég hefði ekki viljað missa af því að finna hamingjuna á ný. Þetta samband var skemmtilegt en var ekki þannig að ég vildi að það entist. Eftir að við slitum öllum samskiptum var ég ein í mánuð þegar ég fór í annað samband sem varði í tvö ár. Það samband endaði skyndilega og ég flutti inn á foreldra mína með yngri börnin mín tvö.“

45 ára í foreldrahúsum

Bryndís á foreldra sem hafa verið saman frá því þau voru ung. „Heimili foreldra minna er dásamlegt og nóg pláss fyrir alla, en í fyrstu átti þetta að vera stuttur tími, þar til ég fyndi mína eigin íbúð. Þetta var í lok febrúar árið 2020 í upphafi kórónuveirufaraldursins. Ég hafði verið á leigumarkaðnum áður og það reyndist erfitt að fá greiðslumat frá bönkunum á þessum tíma sem flugfreyja, því óvissan varðandi veiruna var mikil. Ég var að fljúga til 1. september og var mjög heppin að fá aðra vinnu strax í kjölfarið. Ég fékk greiðslumat um leið og keypti mér mína fyrstu íbúð ein.“

Þessi stutti tími sem Bryndís ætlaði að búa hjá foreldrum sínum varð að heilu ári.

„Þetta reyndi talsvert á, því þótt ég eigi bestu foreldra í heimi og hafi búið í fallegu húsi þar sem allt er til alls, þá var ég orðin 45 ára gömul og komin aftur til mömmu og pabba. En svona er lífið og sambúð okkar gekk mjög vel, enda vann ég í lottóinu þegar kemur að foreldrum, sem styðja mig í einu og öllu.“

Ljósmynd/Tinna Magg

Árin sem urðu óvænt bestu ár ævinnar

Bryndís segir þau tvö ár sem hún hefur verið að fóta sig í lífinu að undanförnu hafa verið einn þann allra besta tíma sem hún hefur upplifað með sjálfri sér.

„Það jafnast fátt á við að fá tækifærið til að standa á eigin fótum og vera engum háð. Það er svo gott að staldra aðeins við, prófa að vera ein og gefa sér tíma til að hugleiða hvað maður raunverulega vill fá út úr lífinu. Bara það að átta sig á að við eigum ekki að vera að gera það sem veldur okkur óhamingju er mikils vert.

Við getum alltaf valið hamingjuna og ef við erum óviss hvernig við eigum að nálgast hana, þá er gott að fara í smá sjálfsskoðun og spyrja sig nokkurra spurninga, svo sem: Hvað vil ég? Hvað lætur mér líða vel og hvað lætur mér líða illa? Hvaða valmöguleika hef ég í lífinu?“

Bryndís segir enga skömm eiga að ríkja í kringum þær konur sem skilja, enda sýna staðtölur okkur að það er orðið normið frekar en hitt og hver kynslóð finni sér sinn veg í ferðalagi ástarinnar.

„Ég átti yndislegan tíma í þessum tveimur samböndum eftir skilnaðinn en ég hef aldrei verið eins hamingjusöm og ég er í dag. Ég hef búið mér og börnum mínum dásamlegt heimili. Ég elska að gera fallegt í kringum okkur og eyða tíma með þeim. Ef mér líður vel, þá er svo auðvelt að láta börnunum líða vel. Ég er orðin amma, sem er besta hlutverk í heimi, og barnabörnin eiga mig skuldlaust. Ég upplifi svo oft í dag að ég er til dæmis bara að elda mat fyrir okkur og það hellist yfir mig vellíðan, ég er allt í einu skælbrosandi við eldamennskuna því að hugurinn minnir mig á hvað ég hreinlega elska þetta líf mitt.“

Ljósmynd/Tinna Magg

Ekkert verra en að missa barnið sitt

Bryndís segir að það sem hafi haft hvað mest áhrif á líf hennar til dagsins í dag hafi verið að missa litlu systur sína, Gunnhildi Líndal, í bílslysi á Grindavíkurvegi á tíunda áratugnum.

„Þetta er það allra versta sem hægt er að upplifa. Ég hugsa oft hvernig foreldrar mínir komust í gegnum þessa lífsreynslu. Það er hræðilegt að missa systkini sitt en það er ekkert verra en að missa barnið sitt. Við fjölskyldan vorum mjög samrýnd fyrir andlát hennar en þetta gerði okkur enn samrýndari. Þrátt fyrir þennan harmleik í mínu lífi hef ég komist á þann stað að geta séð mig sem heppna. Ég er heppin því ég á þrjú fullkomlega heilbrigð og dásamleg börn sem öllum vegnar vel í lífinu. Ég á þak yfir höfuðið á okkur. Ég á yndisleg og heilbrigð barnabörn sem ég elska að eyða tíma með og reyni að fá þau að láni eins oft og ég get og svo á ég foreldra, sem eru bæði á lífi og eru daglega góður skóli fyrir okkur afkomendurna um hvernig hjónabandið og ástin geta verið og vaxið í lífi fólks.

Við eigum bara eitt líf og við fáum ekki annan séns að lifa því. Þess vegna er mitt mottó í lífinu að lifa því þannig að það veiti mér hamingju. Enda ættum við, ekkert okkar, að vera að gera eitthvað annað en það.“

Hvað ber framtíðin í skauti sér?

„Ég ætla að horfa jákvæðum og björtum augum til framtíðarinnar, en ég er þess fullviss að framtíðin á eftir að gefa mér fullt af tækifærum. Hins vegar finnst mér mikilvægt að minnast á að eins og það er gott að horfa til framtíðar þá er ekki síður mikilvægt að horfa á hvern dag fyrir sig. Mín ráð til allra eru þau að ef við erum með framtíðarplön sem hægt er að fara af stað með núna, þá ættum við að gera það, en ekki geyma það.

Ég veit ekki hvað framtíð mín verður löng, því geri ég það sem ég get þegar mig langar til þess. Mörg bíðum við með að gera vel við okkur þar til um helgar, en af hverju ekki að gera alla virka daga að laugardegi ef okkur langar til þess?“

Ætlar ekki að vera ein í ellinni

Hvaða ráð áttu fyrir þær konur sem eru að finna sig í lífinu?

„Ég ráðlegg þeim að taka ákvörðun um að elska sig fyrst allra. Að upplifa drauma sína og hafa trú á sér.

Ég átti marga drauma sem ung stúlka en ég hafði ekki trú á sjálfri mér til að láta þá rætast. Þess vegna dáist ég að hugrekki barna minna þegar þau ákveða að leggja land undir fót eða setjast á skólabekk.

Við verðum ekkert ung aftur og því ættum við að upplifa draumana hér og nú!“

Ertu tilbúin að finna ástina núna og hvernig myndir þú lýsa draumamanninum?

„Ég held að ég sé tilbúin þegar það gerist. Ég ætla ekki að vera ein í ellinni en ég er alveg róleg, það gerist þegar það gerist.

Ég myndi lýsa draumamanninum mínum sem góðhjörtuðum manni sem ber virðingu fyrir mér. Maður sem horfir jákvæðum og björtum augum til framtíðarinnar, ævintýragjarn og tilbúinn að njóta lífsins. Það myndi ekki skemma að hann væri smá rómantískur líka.“