Mikið starf óunnið á markaði

Sigurður Jökull Ólafsson
Sigurður Jökull Ólafsson Ljósmynd/Aðsend

Heil­mik­il tæki­færi eru í sjó­eld­inu, ekki síst í markaðsstarfi þar sem mikið starf er óunnið, að mati Sig­urðar Jök­uls Ólafs­son­ar viðskipta­fræðings. Hann tel­ur að fjár­fest­ing í virðiskeðjunni með auknu markaðsstarfi geti aukið eft­ir­spurn og verðmæti ís­lenska lax­ins. Nefn­ir hann að skoða mætti bet­ur hvort hag­kvæmt sé að skapa sam­eig­in­legt vörumerki fyr­ir ís­lensk­an lax, rétt eins og gert hef­ur verið í Fær­eyj­um, Skotlandi og Nor­egi.

Loka­verk­efni Sig­urðar til MS-prófs í viðskipta­fræði við Há­skóla Íslands er um virðiskeðju ís­lensks eld­islax með áherslu á tæki­færi og áskor­an­ir.

Keppa ekki í kostnaði

Sig­urður tel­ur komið að því að ís­lensku sjó­eld­is­fyr­ir­tæk­in þurfi að fara í stefnu­mót­un­ar­vinnu og rek­ur þær þrjár leiðir sem helst komi til greina. Í fyrsta lagi að leggja áherslu á lág­an fram­leiðslu­kostnað með áfram­hald­andi fram­leiðslu inn í stærra virðisnet norska lax­ins en norskt sölu­fyr­ir­tæki sel­ur megnið af fram­leiðslu þeirra.

Tel­ur Sig­urður að það sé ekki væn­legt til ár­ang­urs vegna aðstæðna hér. Aldrei verði hægt að vera með lægri fram­leiðslu­kostnað hér en hjá keppi­naut­um. Það hafi verið reynt í Síle með mis­jöfn­um ár­angri.

Arnarlax er lengst komið af íslensku sjóeldisfyrirtækjunum að aðgreina vöru …
Arn­ar­lax er lengst komið af ís­lensku sjó­eld­is­fyr­ir­tækj­un­um að aðgreina vöru sína á markaði. Ljós­mynd/​Arn­ar­lax

Önnur leiðin sé að leggja áherslu á kostnað og aðgrein­ingu afurðanna frá öðrum með áherslu á að koma lax­in­um til viðskipta­vina og í dreifi­kerfi þeirra. Arn­ar­lax hef­ur reynt fyr­ir sér í þess­ari leið með því að reka sölu­deild og kynna vörumerki fyr­ir lax sem fram­leidd­ur er á sjálf­bær­an hátt.

Sig­urður Jök­ull er spennt­ast­ur fyr­ir þriðju leiðinni en hún hef­ur verið far­in í Nor­egi og Fær­eyj­um, það er að fjár­festa í öfl­ugu markaðsstarfi til að skapa eft­ir­spurn eft­ir vör­um frá þess­um lönd­um. „Eft­ir því sem ég hef skoðað málið bet­ur og rætt við fólk í sjáv­ar­út­vegi tel ég að fyr­ir­tæk­in ættu að staðsetja sig þar. Skapa eft­ir­spurn eft­ir heil­næm­um ís­lensk­um laxi. En þetta kall­ar á fjár­fest­ingu og það er spurn­ing hvað fyr­ir­tæk­in vilja gera,“ seg­ir Sig­urður Jök­ull.

Fær­ey­ing­ar skapa sér­stöðu

Hann tel­ur erfitt að taka Nor­eg sem dæmi. Norðmenn séu með meira en helm­ing heims­fram­leiðslu af atlants­hafslaxi og leggi háar fjár­hæðir í sölu- og markaðsstarf. Hann tel­ur raun­hæf­ara að líta til ís­lensks sjáv­ar­út­vegs og eld­isiðnaðar­ins í Fær­eyj­um. Fyr­ir um tólf árum hófu fær­eysku fisk­eld­is­fyr­ir­tæk­in að vinna sam­an og bjuggu þá til vörumerkið „Lax frá Fær­eyj­um“. Í kjöl­far ár­ang­urs­ríks sam­starfs fóru fyr­ir­tæk­in síðan að vinna með eig­in vörumerki, inn­an þessa ramma. Það seg­ir Sig­urður að hafi gengið vel og Fær­ey­ing­ar séu með eft­ir­sótt­ustu vör­una á markaðnum. Til að mynda hafi fær­eysk fyr­ir­tæki fengið einni evru meira á kíló en aðrir fram­leiðend­ur á ár­inu 2020.

„Ég tel að stóru ís­lensku sjó­eld­is­fyr­ir­tæk­in, sem ef til vill verða þrjú í nánni framtíð, verði að koma sér upp sam­keppn­is­stefnu sem sé verðmæt og ein­stök,“ seg­ir Sig­urður. Nefn­ir hann í þessu sam­bandi að fær­eyska fyr­ir­tækið Hidd­en­fjord ákvað í lok árs 2020 að nota ein­göngu sjó­flutn­inga.

Flutn­ing­ar á sjó séu ódýr­ari en í flugi og var­an sé ein­stök vegna þess að ekk­ert annað fyr­ir­tæki noti sjó­flutn­inga ein­vörðungu. Bakkafrost er annað dæmi. Það er með lengstu virðiskeðju slíkra fyr­ir­tækja. Það eigi út­gerð sem veiði fisk­inn í fóðrið og áfram­vinni síðan lax­inn fyr­ir kaup­end­ur. „Þetta eru ein­stak­ar og verðmæt­ar stefn­ur sem grund­vall­ast á aðstæðum í Fær­eyj­um,“ seg­ir hann.

Íslensku fyr­ir­tæk­in ættu að hans mati að fara yfir mögu­leik­ana hér og meta hvað hægt er að leggja áherslu á til að skapa vör­unni sér­stöðu. „Ég vona að okk­ur beri gæfa til þess að fyr­ir­tæk­in nái sam­an um sam­eig­in­legt vörumerki fyr­ir ís­lensk­an lax,“ seg­ir Sig­urður Jök­ull.

Auk­in verðmæti með vinnslu

Varðandi tæki­færi á báðum end­um virðiskeðjunn­ar seg­ir Sig­urður að ís­lensku fyr­ir­tæk­in séu að verða það stór að hægt væri að auka fóður­fram­leiðslu í land­inu, með því að auka fram­leiðslu­get­una sem fyr­ir er eða stofna nýj­ar fóður­verk­smiðjur.

Þá séu mik­il tæki­færi á hinum enda virðiskeðjunn­ar, í markaðsstarfi, eins og þegar hef­ur verið farið yfir, og í áfram­vinnslu afurðanna til að auka verðmæti þeirra. Nefn­ir hann að Íslend­ing­ar séu í kjör­stöðu til að þróa sig áfram í áfram­vinnslu í skjóli há­tæknifyr­ir­tækj­anna sem hér starfa og hafa skilað ís­lensk­um sjáv­ar­út­vegs­fyr­ir­tækj­um mikl­um ávinn­ingi.

Laxeldi.
Lax­eldi. mbl.is/​Helgi Bjarna­son

Fylgst með upp­bygg­ingu

Sig­urður Jök­ull Ólafs­son hef­ur verið bú­sett­ur í Dan­mörku í hálf­an ann­an ára­tug og starfað þar við ferðaþjón­ustu. Hann ákvað að nota biðtím­ann sem skapaðist í kór­ónu­veirufar­aldr­in­um til að gera loka­verk­efni í meist­ara­námi sínu í viðskipta­fræði.

Hann er sjálf­ur ekki beint tengd­ur fisk­eldi eða fisk­eld­is­byggðum lands­ins. Hann seg­ist þó hafa fylgst vel með upp­bygg­ing­unni, bæði í Fær­eyj­um og á Íslandi, meðal ann­ars í gegn­um fær­eyska vini sína og frum­herja í sjó­eldi á Vest­fjörðum. „Mig langaði að skoða virðiskeðju ís­lensks eld­islax og í ljós kom að það hef­ur ekki verið mikið gert áður,“ seg­ir Sig­urður Jök­ull.

Nán­ar um málið
í Morg­un­blaðinu
Áskrif­end­ur:
Nán­ar um málið
í Morg­un­blaðinu
Áskrif­end­ur: