Tvíburarnir og vélstjórarnir Halldór Gústaf og Theodór Hrannar Guðmundssynir úr Grafarvoginum stefndu ungir á sjóinn. Starfa þeir nú báðir á Gullbergi VE sem Vinnslustöðin gerir út og eru jafnframt báðir búsettir í Vestmannaeyjum.
Það var létt yfir tvíburabræðrunum og vélstjórunum Halldóri Gústafi og Theodóri Hrannari þegar blaðamaður hitti þá um borð í Gullbergi VE. Veiðum á Íslandssíldinni er nýlokið og í janúar er það loðnan. Það er þó nóg að gera hjá vélstjórum því sinna þarf viðhaldi á milli úthalda enda mikið í húfi að allt sé í lagi þegar í slaginn er komið. Hver dagur er dýrmætur, ekki síst á loðnunni þegar milljarðaverðmæti eru í húfi. Theodór er fyrsti vélstjóri og Halldór annar vélstjóri. Yfirvélstjóri er Ólafur Már Harðarson.
Þeir eru uppaldir í Reykjavík en sjómennskan er þeim í blóð borin, skipstjórar og útgerðarmenn í móðurætt og vélstjórar í föðurætt. Eftir nokkur sumur í sveit gat Halldór vel hugsað sér að verða bóndi en það rjátlaðist fljótt af honum. „Við vorum mikið fyrir vestan, á Ísafirði, Hnífsdal og Bolungarvík þegar við vorum yngri, á bryggjunum allan daginn, og ég held að áhuginn hafi komið þar. Veiddum kola á bryggjunni og fylgdumst með trillunum koma inn,“ segir Theodór.
„Ég sá alltaf fyrir mér að fara á sjó. Móðurættin öll á sjó og pabbi líka þannig að það var bara eðlilegt. Ætlaði reyndar í bifvélavirkjann en var plataður í vélfræðina og endaði hér,“ sagði Halldór en vélfræðin er á pari við sérfræðinám lækna í árum talið. „Þetta eru sjö til átta ár til að ná fullum réttindum. Skólinn er fimm ár, smiðja eitt ár og svo þarftu að safna tímum á sjó til að fá full réttindi.“
Theódór segir að eitt sé að fá réttindi og annað að fá pláss til sjós. „Það er ekkert sjálfgefið að fá pláss á skipum en þetta er mjög fjölbreytt nám. Maður fær að snerta á helvíti mörgu, vélum, vélbúnaði, rafmagni, lagnakerfi og ekki síst tölvum sem stjórna þessu öllu saman. Það er því hægt að fá vinnu hvar sem er, hér á landi eða úti í heimi.“