Rekstrarleyfi Arnarlax í djúpinu afturkallað

Rekstrarleyfi Arnarlax í Ísafjarðardjúpi hefur verið afturkallað.
Rekstrarleyfi Arnarlax í Ísafjarðardjúpi hefur verið afturkallað. Ljósmynd/Aðsend

Úrsk­urðar­nefnd um­hverf­is- og auðlinda­mála aft­ur­kallaði í gær 10.000 tonna rekstr­ar­leyfi Arn­ar­lax í Ísa­fjarðar­djúpi, en Mat­væla­stofn­un veitti rekstr­ar­leyfið í júní síðastliðnum.

Úrsk­urðar­nefnd­in taldi MAST hafa látið hjá liggja að fram­kvæma heild­stætt vegið mat á þeirri auknu áhættu af út­breiðslu dýra­sjúk­dóma og sníkju­dýra sem leitt gæti af því að veita und­anþágu frá meg­in­reglu um 5 kíló­metra fjar­lægð milli eld­is­stöðva óskyldra aðila.

„Þetta er óheppi­legt en mun ekki hafa áhrif á lang­tíma áætlan­ir okk­ar um fram­leiðslu frjós lax á nú­gild­andi leyf­um. Við erum nú að fara yfir úr­sk­urðinn og mun­um vinna með MAST að næstu skref­um,“ er haft eft­ir Bjørn Hembre for­stjóra Arn­ar­lax í til­kynn­ingu vegna úr­sk­urðar­ins.

Í til­kynn­ingu Arn­ar­lax er lögð áhersla á að rekst­ur á fisk­eld­is­stöðvum í djúp­inu hafi ekki verið haf­inn og því hafi úr­sk­urður­inn ekki áhrif á nú­ver­andi rekst­ur eða áætlan­ir.

Ýmsar at­huga­semd­ir við veit­ingu leyf­is­ins

For­saga máls­ins er sú að hluta­fé­lagið Há­brún, sem legg­ur stund á sjókvía­eldi í Skutuls­firði í Ísa­fjarðar­djúpi, kærði ákvörðun MAST um að veita Arn­ar­laxi rekstr­ar­leyfi fyr­ir sjókvía­eldi á ófrjó­um laxi í Ísa­fjarðar­djúpi með 10.000 tonna há­marks­líf­massa. Í sama máli var tek­in fyr­ir kæra vegna sama leyf­is frá nokkr­um öðrum aðilum, meðal ann­ars nær­liggj­andi land­eig­end­um.

Kær­end­ur í mál­inu, sem úr­sk­urðar­nefnd­in taldi hafa lögv­arða hags­muni af því – öðrum var vísað frá – gerðu at­huga­semd­ir við efni rekstr­ar­leyf­is­ins, m.a. að það væri í and­stöðu við regl­ur um sigl­inga­ör­yggi, að skort hafi bygg­ing­ar­leyfi á grund­velli laga um mann­virki fyr­ir út­gáfu leyf­is­ins.

Þá byggðu þeir á því að leyfið væri í ósam­ræmi við ákvæði reglu­gerðar um fisk­eldi um viðvíkj­andi fjar­lægðarmörk milli sjókvía­eld­is­stöðva ótengdra aðila.

Loks var því haldið fram að und­ir­bún­ingi hinn­ar kærðu ákvörðunar hafi verið áfátt þar sem málsmeðferð um­sókn­ar hafi ekki farið fram á rétt­um laga­grund­velli.

Of stutt á milli starfstöðva

Í kæru sinni vísaði Há­brún til þess rekstr­ar­leyfið heim­ili Arn­ar­laxi að stunda sjókvía­eldi á svæði út af Óshlíð sem sé í inn­an við 3,5 km fjar­lægð frá eld­is­svæðum Há­brún­ar. Há­brún taldi nýtt eld­is­svæði ótengds aðila, sem staðsett yrði svo skammt frá starfs­stöðvum þess, ógna heil­brigði og vel­ferð eld­is­fiska þess og rekstr­ar­grund­velli fé­lags­ins.

Vísaði Há­brún til reglu­gerðar um fisk­eldi sem kveður á um að MAST skuli tryggja að minnsta fjar­lægð á milli fisk­eld­is­stöðva ótengdra aðila í sjókvía­eldi sam­kvæmt meg­in­viðmiði sé eigi styttri en 5 kíló­metr­ar miðað við út­mörk hverr­ar fisk­eld­is­stöðvar.

Auki lúsa­álag á stofna í firðinum

Há­brún benti meðal ann­ars á að í áliti Skipu­lags­stofn­un­ar um mat á um­hverf­isáhrif­um fram­kvæmd­ar­inn­ar frá því í fe­brú­ar 2021, sem liggi til grund­vall­ar rekstr­ar­leyf­inu, komi fram að með hliðsjón af reynslu síðustu ára sé lík­legt að laxal­ús og fiskilús eigi eft­ir að koma reglu­lega upp í eldi leyf­is­hafa í Ísa­fjarðar­djúpi.

Lík­legt sé að fyr­ir­hugað eldi komi til með að auka lúsa­álag á þá stofna sem séu í firðinum.

Meiri lík­ur séu á að sjúk­dóm­ar og sníkju­dýr ber­ist á milli eld­is­svæða eft­ir því sem styttra sé á milli þeirra.

Ekki heim­ild til að hafna um­sókn

MAST leit svo á að heim­ilt væri að víkja frá meg­in­viðmiði  reglu­gerðar­inn­ar og heim­ila styttri fjar­lægð milli fisk­eld­is­stöðva þegar ljóst væri að aðilar hygðust viðhafa sam­ræmd­ar aðgerðir til vökt­un­ar- og viðbragðsáætlan­ir varðandi for­varn­ir og meðferð vegna fisk­sjúk­dóma og sníkju­dýra, og starfa sem einn aðili komi upp slík til­felli, en skil­yrði þar að lút­andi hafi verið að finna í hinu kærða rekstr­ar­leyfi.

MAST bar þannig fyr­ir sig að umþrætt ákvæði í reglu­gerð um 5 kíló­metra meg­in­viðmið feli ekki í sér for­takslaust bann við styttri fjar­lægðum. Þannig sé í því ekki veitt heim­ild til að hafna um­sókn um rekstr­ar­leyfi. Ein­ung­is sé gerður áskilnaður um sam­ráð við Haf­rann­sókna­stofn­un.

Þá benti stofn­un­in meðal ann­ars á að regl­an snúi fyrst og fremst að smit­vörn­um en ekki sníkju­dýr­um, enda ferðist sníkju­dýr eins og laxal­ús mun lengra en 5 kíló­metra. Þá sé í öll­um til­vik­um miðað við út­mörk hverr­ar fisk­eld­is­stöðvar varðandi fjar­lægðir á milli rekstr­araðila.

Skort­ur á heild­stæðu vegnu mati

Í niður­stöðu úr­sk­urðar­nefnd­ar­inn­ar er bent á að MAST hafi verið skylt að taka rök­studda af­stöðu til sjúk­dóm­stengdra þátta sem kunna að fylgja starf­semi fisk­eld­is­stöðvar. Þá vís­ar nefnd­in til þeirr­ar meg­in­reglu, sem kem­ur fram í lög­um um nátt­úru­vernd að áhrif á nátt­úru svæðis skuli met­in út frá heild­arálagi sem á svæðinu er eða það kann að verða fyr­ir.

Úrsk­urðar­nefnd­in tel­ur ekki ráðið af grein­ar­gerð MAST að nokk­urt heild­stætt vegið mat hafi farið fram á þeirri auknu áhættu af út­breiðslu dýra­sjúk­dóma og sníkju­dýra sem leitt gæti af því að veita greinda und­anþágu frá fyrr­greindri 5 kíló­metra viðmiðun fjar­lægðar.

Af þeirri ástæðu og með vís­an til þeirra ríku skyldna sem hvíla á MAST við út­gáfu leyf­is til fram­kvæmd­ar sem sætt hef­ur mati á um­hverf­isáhrif­um ákvað úr­sk­urðar­nefnd­in að fella hina kærðu ákvörðun úr gildi.

Fleiri ann­mark­ar

Úrsk­urðar­nefnd­in gerði ekki at­huga­semd­ir við málsmeðferð á um­sókn um rekstr­ar­leyfið. Þá þótti úr­sk­urðar­nefnd­inni und­ir­bún­ing­ur hinn­ar kærðu ákvörðunar ekki hald­inn ann­marka hvað snert­ir for­svar­an­legt mat á sigl­ing­um og sigl­inga­ör­yggi vegna hinn­ar heim­iluðu starf­semi á eld­is­svæðunum Drangs­vík og Eyja­hlíð.

Aft­ur á móti taldi úr­sk­urðar­nefnd­in að ekki yrði litið hjá af­drátt­ar­lausri nei­kvæðri af­stöðu til áhrifa á sigl­inga­ör­yggi sem finna má í áhættumati fyr­ir eld­is­svæðið Óshlíð, þar sem eng­ar mögu­leg­ar breyt­ing­ar eða mót­vægisaðgerðir eru tald­ar auðsæj­ar, á svæði þar sem skipaum­ferð er um­tals­verð.

Í því ljósi taldi nefnd­in að ekki hafi verið skil­yrði til að gefa út rekstr­ar­leyfi sem heim­ili fisk­eldi á svæðinu og að hin kærða ákvörðun væri hald­in ann­mörk­um að þessu leyti til.

Þá taldi úr­sk­urðar­nefnd­in vanta heild­stæða sam­ræm­ingu á út­setn­ingu seiða, slátrun og hvíld svæða í Ísa­fjarðar­djúpi og rök­studda af­stöðu MAST til þessa á grund­velli efn­is­legra sjón­ar­miða sem varða m.a. hættu á út­breiðslu sjúk­dóma og sníkju­dýra. Að teknu til­liti til þeirra sér­stöku aðstæðna sem eru í Ísa­fjarðar­djúpi, þar sem eru starf­andi fleiri rekstr­araðilar fisk­eld­is sam­tím­is en í öðrum fjörðum eða hafsvæðum hér við land, taldi nefnd­in þetta til ann­marka á und­ir­bún­ingi hinn­ar kærðu ákvörðunar.

mbl.is