Sex áratugir eru frá því að Síldarvinnslan eignaðist fyrsta fiskiskip sitt. Kom nýsmíðað 264 lesta síldarskip til Neskaupstaðar 5. mars 1965, en skipið bar nafnið Barði NK-120.

Þessum tímamótum er minnst í færslu á vef útgerðarinnar.

„Upphaf útgerðar Síldarvinnslunnar átti sér nokkurn aðdraganda. Árið 1963 hófust umræður um að útvíkka starfsemi Síldarvinnslunnar en til þess tíma hafði fyrirtækið rekið síldarverksmiðju. Í lok árs 1963 barst stjórn fyrirtækisins erindi frá stjórn Samvinnufélags útgerðarmanna um að það aðstoðaði við að útvega fiskvinnslustöð samvinnufélagsins hráefni til vinnslu yfir vetrartímann. Í erindinu var farið fram á að stjórn Síldarvinnslunnar kannaði möguleikann á skipakaupum í þessu sambandi,“ segir í færslunni.

Fram kemur að þegar umræðum um erindi samvinnufélagsins í stjórn Síldarvinnslunnar lauk var tekin ákvörðun um að festa kaup á fiskiskipi sem smíðað skyldi verða í Austur-Þýskalandi og fengist afhent í nóvember 1964.

Einnig var ákveðið að taka vélskipið Gullfaxa NK á leigu frá áramótum til vorsins 1964 og var honum ætlað að afla hráefnis fyrir fiskvinnslustöð samvinnufélagsins.

Skipið sem ber nafnið Barði NK í dag er eflaust eins og geimskip í samanburði við búnaðinn í Barða hinum fyrsta. Ljósmynd/Smári Geirsson

Áformunum mótmælt

„Ekki voru allir sáttir við að Síldarvinnslan myndi hefja útgerð og rituðu nokkrir útgerðarmenn í Neskaupstað stjórn fyrirtækisins bréf og mótmæltu ákvörðuninni. Kom fram í bréfinu að þeir teldu stjórnina ekki hafa heimild til að taka ákvörðun um skipakaupin. Stjórnin taldi sig hins vegar vera í fullum rétti samkvæmt stofnsamningi félagsins.“

Vakin er athygli á bréfi sem barst stjórn Síldarvinnslunnar í ágúst 1964 frá Nesútgerðinni hf. sem gerði út Stefán Ben NK og Hafþór NK, en sú útgerð aflaði sérstaklega hráefni fyrir fiskvinnslustöð samvinnufélagsins.

„Nesútgerðin stóð höllum fæti og fór hún þess á leit að Síldarvinnslan festi kaup á skipum hennar. Stjórn Síldarvinnslunnar fjallaði um málið og komst að þeirri niðurstöðu að ekki væri rétt að kaupa skipin en í stað þess var ákveðið að láta smíða annað skip í Austur-Þýskalandi, systurskip þess skips sem þegar var í smíðum.“

Árekstur við flutningaskip

Þá segir að áhöfn skipsins sem var í smíðum hélt til Þýskalands við árslok 1964, hafði skipið þegar fengið nafnið Barði og einkennisstafina NK 120.

„Þann 20. desember hélt Barði í reynslusiglingu á Elbufljóti og þá vildi ekki betur til en svo að hann lenti í árekstri við stórt flutningaskip og skemmdist töluvert. Óhappið varð til þess að afhendingu bátsins seinkaði og kom hann því ekki til heimahafnar í Neskaupstað fyrr en þann 5. mars árið 1965. Barða var fagnað mjög við komuna og markaði hún þáttaskil í sögu Síldarvinnslunnar.“

Við komu skipsins var hafist handa við að útbúa það til veiða með þorskanót en hugsunin var sú að skipið myndi stunda slíkar veiðar fram að síldarvertíð. „Allt gekk samkvæmt áætlun og að nokkrum dögum liðnum var haldið á miðin suður af landinu.“

Rúmlega tveimur mánuðum eftir komu Barða kom systurskipið til Neskaupstaðar í fyrsta sinn. Það hlaut nafnið Bjartur og einkennisstafina NK 121.

Tengdar fréttir

Síldarvinnslan

Kolmunninn streymir til Neskaupstaðar

• Unnu úr 247 þúsund tonnum
• Jólasíld ársins í fötur
• Samherji tekur Birting á leigu
• Fjölnir til Noregs

» Fleiri tengdar fréttir

• Blogga um frétt