Í þessum samanburði má sjá mikinn mun milli ríkja í hvaða formi stutt sé við fiskveiðar og í hversu háu hlutfalli það er gagnvart lönduðum afla, fjölda fiskiskipa og verðmæti afla. Ísland er með tiltölulega lítinn fjárhagslegan stuðning við fiskveiðar en í skýrslunni eru ríkisstyrkir flokkaðir í framlag til eldneytiskaupa, rekstrar, annar stuðningur og framlög til fiskveiðistjórnunar og -eftirlits.

Ólík styrkjaform

„Ríkisstuðningur [við fiskveiðar] af ákveðnum toga stuðlar að því að tryggja heilbrigði fiskistofna og þar með framleiðni og viðnámsþol fiskveiða gegn ýmsum áföllum, þar með talið loftslagsbreytingum. Aðrar stefnur, eins og þær sem beinast að félags- og efnahagslegum skammtímamarkmiðum – til dæmis eldsneytis- eða skipastyrkir – geta haft skaðleg áhrif á nytjastofna ef þær ýta undir ósjálfbærar veiðar,“ segir í fiskveiðiskýrslu OECD.

Stuðningur Íslendinga og Nýsjálendinga er nánast alfarið í formi framlaga til rannsókna, eftirlits og vöktunar. Það er alls ekki staðan í flestum ríkjum sem OECD tók til skoðunar.

Fram kemur að Danmörk, Svíþjóð, Króatía og Kosta Ríka styðja rækilega við fiskveiðar með niðurgreiðslu eldsneytis, á meðan Mexíkó og Brasilía styðja við fiskveiðar alfarið með beinum rekstrarstuðningi. Þá veita Norðmenn bæði stuðning í formi niðurgreiðslu eldsneytis og reksturs.

Nánar er fjallað um málið í Morgunblaðinu í dag.

Tengdar fréttir

Fiskveiðistjórnunin

Kallar eftir vistkerfisnálgun

• Áform ríkisstjórnar ógni kjarasamningum
• „Ég er á margan hátt nokkuð bjartsýnn“
• Dregur í efa sjálfbærni sjávarútvegsins
• Binda enda á 63 ára útgerðarsögu

» Fleiri tengdar fréttir