Það er óhætt að segja að Leif­ur Harðar­son sé ekki hinn hefðbundni hjól­reiðamaður sem við þekkj­um hér á landi og mæt­um á leið okk­ar í vinn­una, hvort sem er í sól eða rign­ingu. Hann ferðast um á tölu­vert meiri hraða en hinn hefðbundni hjól­reiðamaður.

Leif­ur stund­ar það sem kall­ast fjalla­hjól­reiðar.

Hann kynnt­ist þessu stór­skemmti­lega jaðarsporti í miðjum kór­ónu­veirufar­aldr­in­um og varð fljótt al­veg heillaður af því, sér­stak­lega eft­ir að hann fjár­festi í raf­magns­hjóli.

Leif­ur er bú­sett­ur í Grund­arf­irði ásamt unn­ustu sinni, Al­dísi Ásgeirs­dótt­ur, og tveim­ur börn­um þeirra, hinum fimm ára gamla Ísak Erni og Söru Dís, þriggja ára. Hann er skip­stjóri á ferj­unni Baldri, sem sigl­ir dag­lega yfir Breiðafjörðinn frá Stykk­is­hólmi á Snæ­fellsnesi til Brjáns­lækj­ar á Vest­fjörðum, ásamt því að reka æf­inga­stöð með unn­ustu sinni, og nýt­ir hvert ein­asta tæki­færi til að festa á sig hjálm­inn og halda út í óbyggðirn­ar.

Leif­ur tek­ur sig vel út á hjól­inu. Ljós­mynd/​Aðsend

Hef­urðu alltaf stundað úti­vist?

„Já, það má nú segja það. Ég er fædd­ur og upp­al­inn í Stykk­is­hólmi og elst upp við fjall­göng­ur og stundaði um tíma klettaklif­ur. Útivistaráhug­inn hef­ur því alltaf verið til staðar.“

Hvernig upp­götvaðir þú fjalla­hjól­reiðar?

„Þetta er allt mági mín­um að kenna. Nei, ég segi svona, en hann var sá sem kynnti mér fjalla­hjól­reiðar. Mág­ur minn og syst­ir mín fundu sér, líkt og marg­ir aðrir, nýtt áhuga­mál til að dreifa hug­an­um á meðan kór­ónu­veirufar­ald­ur­inn geisaði og keyptu sér fjalla­hjól.

Þannig byrjaði þetta!

Ég fékk að prufu­keyra hjól hjá þeim og smitaðist um leið. Þetta sama kvöld, að mig minn­ir, keypt­um við Al­dís okk­ur sams kon­ar hjól.“

Fjöl­skyld­an fer reglu­lega sam­an í hjóla­ferðir. Ljós­mynd/​Aðsend

„Vissi að þetta væri eitt­hvað fyr­ir mig“

Fyrsta fjalla­hjólið hans Leifs var ekki raf­magns­hjól, en það leið ekki á löngu þar til hann upp­færði græj­una yfir í raf­magnaða tryl­li­tækið sem hann ferðast um á í dag.

Hvað varð til þess að þú féllst fyr­ir þessu sporti?

„Sko, þar á Youtu­be stór­an þátt. Ég lá yfir mynd­bönd­um af mönn­um á raf­magns­hjól­um í Ölp­un­um og þau kveiktu áhug­ann hjá mér. Þegar ég sá alla mögu­leik­ana sem fylgdu þessu sporti, þá bara vissi ég að þetta væri eitt­hvað fyr­ir mig.“

Leif­ur byrjaði á að kaupa raf­magns­hjól handa unn­ustu sinni.

„Já, ég gerði þetta rétt,“ seg­ir hann og hlær. „Ég keypti fyrst hjól handa henni og fór svo ör­fá­um vik­um seinna og splæsti í hjól handa mér.“

Leif­ur nýt­ur þess að hjóla krefj­andi aðstæðum. Ljós­mynd/​Aðsend

Eruð þið dug­leg að fara sam­an út að hjóla?

„Við för­um mjög reglu­lega út að hjóla með krakk­ana. Við erum með sér­stök shotg­un-sæti fyr­ir þau á hjól­un­um, en þá sitja þau fram­an á hjól­un­um og halda í stýrið, sem er mjög gam­an fyr­ir okk­ur og þau.“

Alltaf á fleygi­ferð

Það líður varla dag­ur án þess að Leif­ur þeys­ist af stað á hjól­inu sínu.

„Ég vinn í eina viku og á frí þá næstu og nota þá daga vel. Í flest­um frí­um reyni ég að fara ferð suður til að hjóla, þar eru mun betri hjóla­stíg­ar.“

Eru góðir hjóla­stíg­ar í Grund­arf­irði?

„Nei, ég get nú ekki sagt það. Við erum að not­ast við gamla kinda­stíga,“ seg­ir Leif­ur, en hann er á fullu að vinna að því að fá leyfi til að gera al­menni­lega hjóla­stíga í hlíðinni.

„Ferlið er enn á byrj­un­arstigi en það ger­ist von­andi eitt­hvað fljót­lega.“

Þér hef­ur tek­ist að smita aðra, ekki satt?

„Jú, ég er kom­inn með dágóðan hóp í kring­um mig. Unn­ust­an stund­ar þetta með mér, for­eldr­ar mín­ir eiga hjól og að ég held tíu manns hér í bæn­um sem og nokkr­ir vin­ir í höfuðborg­inni. Ég er bú­inn að bæta ágæt­lega í raf­magns­hjóla­áhuga­manna­hóp­inn.“

Leif­ur ásamt dótt­ur sinni. Ljós­mynd/​Aðsend

Aðspurður seg­ist Leif­ur man­ísk­ur í flest­öllu, ef ekki öllu, sem hann tek­ur sér fyr­ir hend­ur, sér­stak­lega áhuga­mál­un­um.

„Já, ég verð mjög spennt­ur, mjög hratt. Ég hef gam­an af því að ögra mér og fylgj­ast með bæt­ing­un­um.“

Var eng­in hræðsla í byrj­un?

„Nei, ég get ekki sagt það. En ég reyni að vera skyn­sam­ur og meta aðstæður vel.“

Hvað færðu út úr þessu?

„Ég hef kom­ist að því á und­an­förn­um árum að ég er spennu­sæk­inn og hef mest gam­an af því að hjóla hratt niður bratta stíga og ögra mér, þannig fæ ég mest út úr ferðunum mín­um.“

Tryl­li­tækið! Ljós­mynd/​Aðsend

Áttu þér upp­á­haldsstað?

„Ég verð að segja Þórs­mörk. Stíg­arn­ir eru geggjaðir og lands­lagið er sér á parti. En svo er Reykja­dal­ur­inn ótrú­lega skemmti­leg­ur líka. Maður sem heit­ir Magne Kvam, stofn­andi Ice Bike Advent­ur­es, hef­ur lagt gríðarlega mikla vinnu í að gera flott svæði þar.“

Hef­urðu slasast?

„Nei, sjö, níu, þrett­án, en minn tími mun lík­lega koma. Ég er dygg­ur stuðningsaðili björg­un­ar­sveit­anna,“ seg­ir Leif­ur og hlær. „Ég hef aldrei, ótrú­legt en satt, tognað né brotið bein á æv­inni.“

Í lok­in vildi blaðamaður aðeins for­vitn­ast um hvað þurfi að hafa í huga til að byrja í fjalla­hjól­reiðum.

„Ef fólk þekk­ir ekki ein­hvern sem er í þessu þá myndi ég bara ráðleggja fólki að prófa það sem er í boði, til dæm­is að kíkja í Reykja­dal­inn til Magne, þar er hægt að fá raf­magns­hjól á leigu og það eitt að setj­ast á raf­magns­hjól er nóg til að heill­ast af þessu.“

Á toppn­um! Ljós­mynd/​Aðsend

Er nauðsyn­legt að vera í góðu formi til að stunda fjalla­hjól­reiðar?

„Ekki fyr­ir raf­magns­hjólið, þú þarft varla að vera í formi til að byrja. Það er það sem er svo gott, þetta er búið að hleypa fullt af fólki inn í sport sem það gat kannski ekki áður stundað og ýtt þannig und­ir frek­ari áhuga sem hvet­ur fólk til að fara út og hreyfa sig.“

Tengd­ar frétt­ir

Hjól­reiðar

Þór­dís Lóa hef­ur öðlast nýtt líf

• Hvað með að prófa annað en Teneri­fe og Spán?
• Reiðhjól að meðaltali mun ódýr­ari en áður
• „Alltaf draum­ur­inn að vera með eig­in fram­leiðslu“
• Ítal­irn­ir tveir sem bjuggu til nýja há­lend­is­leið

» Fleiri tengd­ar frétt­ir