Sam­fara þessu mynd­ast aðstæður sem margt úti­vistar­fólk þekk­ir, efsta lagið í jarðveg­in­um þiðnar en frost er ennþá í jörðu svo að efsta lagið verður að drullu­svaði.  

Við slík­ar aðstæður er gott að huga að því hvar er hægt að ganga og þá með það í huga að valda sem minnst­um skaða á jarðveg­in­um enda er það alþekkt að fólk leit­ar út fyr­ir stíga í svona aðstæðum og breikk­ar þá fyr­ir vikið og traðkar um leið niður gró­in svæði. Sama virðist ger­ast í vax­andi mæli meðal fjalla­hjóla­fólks.  

Það skipt­ir því miklu máli að velja svæði vel og til­valið að velja leiðir sem eru grýtt­ar eða sendn­ar, eru á göngu­stíg­um eða á svæðum þar sem frost fer fyrr úr jörðu. Svæði sem eru nær sjó þiðna fyrr, en fjall­lendi og heiðar inn til lands­ins geta verið fram í maí, júní eða jafn­vel júlí að þorna nægi­lega til þess að gott sé að fara þess­ar leiðir. Þetta er þó mis­jafnt eft­ir tíðarfari, fjar­lægð frá sjó og hæð yfir sjáv­ar­máli.   

Göngu­leiðina má finna á smá­for­rit­inu Wapp. Skja­skot/​Wapp

Á höfuðborg­ar­svæðinu má nefna ýms­ar leiðir sem henta vel um þess­ar mund­ir en fólk er hvatt til að hvíla Esj­una á næst­unni. Helga­fell í Hafnar­f­irði hent­ar hins veg­ar mjög vel, Búr­fells­gjá­in eft­ir að stíg­ur­inn var lagður, um­hverf­is Bessastaðatjörn á Álfta­nesi og þá er alltaf skemmti­legt að ganga um Geld­inga­nesið. Á Reykja­nesi eru líka fjöl­marg­ar leiðir eins og Þor­björn, Keil­ir, Hrauna­hring­ur­inn við Reykja­nes­vita og göng­ur meðfram strönd­inni eins og hring­leiðin við Garðskaga­vita.  

Geir­mund­art­ind­ur, Guðfinnuþúfu má sjá hægra meg­in. Ljós­mynd/​Aðsend

Akra­fjall er ekki síður hent­ugt vegna ná­lægðar við sjó og þar er val um tvo tinda, Geir­mund­artind 643 m og Háa­hnúk 555 m. Ég fór á Geir­mund­artind á mánu­dags­kvöldið og það var ekki nema allra efst, ofan Guðfinnuþúfu, sem var eitt­hvert frost í jörðu og því ör­lít­il drulla. Það er því upp­lagt að skipta Esju út fyr­ir Akra­fjall um pásk­ana. Hægt er að fara á Geir­mund­artind í leiðsögn Wapps­ins og lesa um Jóku tröll­konu, Guðfinnu sem átti barn í fjall­inu og þá er frá­sögn um hvernig úti­legumaður­inn Arnes Páls­son bjargaði sér á snilld­ar­leg­an hátt und­an leit­ar­mönn­um í fjall­inu. Einnig er sagt frá tveim­ur flug­slys­um sem urðu á þess­um slóðum, jarðfræði fjalls­ins og ýmsu öðru. Hægt er að skrifa í gesta­bæk­ur við Guðfinnuþúfu og á Geir­mund­art­indi. Þeir sem vilja fara lengra geta gengið hring­inn um Akra­fjallið og farið á báða tind­ana.  

Tengd­ar frétt­ir

wapp.is

Góður maður reynd­ist sann­spár

• Hnefi og ástar­ævin­týrið í Blik­dal
• Göngu­ferð að hæsta fossi lands­ins
• Plastið plokkað upp
• Leggja­brjót­ur­inn minn

» Fleiri tengd­ar frétt­ir

Fjall­ganga

Djammið fór úr bönd­un­um

• „Nátt­úr­an er upp­spretta æv­in­týra“
• Töfr­andi staður á Nýja-Sjálandi fjarri allri ljós­meng­un
• Fót­brotnaði á leið sinni niður Kilimanjaro
• Ástfang­in á toppi þekkts fjalls í Suður-Afr­íku

» Fleiri tengd­ar frétt­ir

• Blogga um frétt