„Þetta hefur oftar en ekki slegið mig mikið“

Söngv­ar­inn góðkunni Geir Ólafs­son hef­ur bar­ist við kvíðarösk­un frá blautu barns­beini. Kvíðann ræðir hann op­in­skátt í Dag­mál­um og lýs­ir hon­um sem al­gerri prísund sem tor­velt hef­ur reynst hon­um að vinna bug á. 

„Það er til tvenns kon­ar kvíði. Það er til svo­kallaður verkkvíði og svo sjúk­leg­ur kvíði sem ég hef verið að berj­ast við síðan ég var barn,“ seg­ir Geir. 

„Það er stund­um þannig að ég kannski treysti mér ekki út nema með ein­hverj­um sem ég þekki og stund­um lokast ég bara og treysti mér ekki til þess að keyra heim.“

Frétt af mbl.is

Gerði sér ekki grein fyr­ir hvað hann væri mik­il stór­stjarna

Bar­átta alla daga

Þrátt fyr­ir að Geir sé mik­il fé­lags­vera og lifi fyr­ir það að koma fram fyr­ir fram­an hóp af fólki þá seg­ist hann oft og tíðum eiga erfitt með að vera inn­an um marg­menni.

„Ég á erfitt með að vera mikið í kring­um fólk. Ég þoli það mjög illa og þetta hef­ur reynst mér erfitt. Í raun­inni hef­ur þetta haft þau áhrif að ég hefði geta verið kom­inn miklu lengra í mörgu ef ég væri ekki að berj­ast við þetta alla daga,“ lýs­ir hann en á sama tíma hef­ur Geir mikla ástríðu fyr­ir því að per­for­mera og seg­ir söng­inn eða tón­leika­hald ekki vera hon­um sér­stak­lega kvíðavald­andi. 

„Ég hef verið að berj­ast við kvíða frá því ég var sex ára gam­all og þetta hef­ur oft­ar en ekki slegið mig mikið.“

Geir seg­ir kvíðann vera orðinn hvers­dags­leg­an hluta af líf­inu. Kvíðinn eigi það til að þyrma yfir án þess að gera boð á und­an sér sem kunni að gera hon­um erfitt fyr­ir í hver­dags­leg­um at­höfn­um.

„Versta við þetta er það að þetta kem­ur bara yfir mig, stund­um oft í viku. Ég veit aldrei hvenær þetta kem­ur, þetta kem­ur bara allt í einu og ekki út af neinu. Þá þarf ég bara að leggj­ast út af og jafna mig,“ seg­ir Geir.

„Þetta er ofboðsleg van­líðan sem er óút­skýr­an­leg og hef­ur ekk­ert með það að gera hvort ég sé að fara syngja eða ekki,“ seg­ir Geir sem ein­mitt stend­ur í stór­ræðum þessa dag­ana við end­urút­gáfu lags­ins Jóla­mavur­inn og hélt jafn­framt jóla tón­leik­ana Las Vegas Christ­mas Show í átt­unda sinn um liðna helgi, fjóra tals­ins. 

Áfengi eins og olía á eld­inn

Geir seg­ist á árum áður hafa notað áfengi til þess að friða hug­ann og deyfa til­finn­ing­ar sín­ar en þegar hann tók ákvörðun um að setja tapp­ann í flösk­una fyr­ir um 25 árum síðan fann hann fyr­ir mik­illi lífs­breyt­ingu.

„Það sem gerði það að verk­um að ég fór að vinna meira í þessu var þegar ég hætti að drekka fyr­ir 25 árum,“ seg­ir Geir og fór í kjöl­farið í mikla sjálfs­vinnu og leitaði sér lækn­isaðstoðar.

„Ég var að reyna að dempa þessa vondu til­finn­ingu og svo þegar ég hætti því að þá nátt­úru­lega hellt­ist yfir mig van­líðan og alls kon­ar hlut­ir sem ég þurfti að horf­ast í augu við og vinna með, sem var mik­il áskor­un. Maður verður að viður­kenna van­mátt sinn og leita sér hjálp­ar.“

Síðustu ár hef­ur Geir reynt að rækta lík­ama og sál og geng­ur reglu­lega til geðlækn­is til þess eins að reyna viðhalda vellíðan.   

„Allt svona and­legt er svo erfitt. Þess vegna skipt­ir máli að eiga gott bak­land og losa sig við áfengi og vímu­gjafa. Það á eng­inn að koma ná­lægt því. Það ger­ir ekk­ert annað en að éta þig að inn­an og menn sem kunna ekki að fara með það þeir tapa öllu. Það er bara spurn­ing um tíma.“

Jóla­mavur­inn í nýj­ar nær­bux­ur og átt­undu jóla­tón­leik­arn­ir

• Blogga um frétt