Veröld/Fólk | Morgunblaðið | 18.6.2025 | 21:01

Eins og alvöru „stalker“

Ágústa Eva Erlendsdóttir og Gunnar Hilmarsson skipa Sycamore Tree sem er enska heitið á garðahlyni.

Dúettinn Sycamore Tree, skipaður Ágústu Evu Erlendsdóttur og Gunna Hilmarssyni, gaf sína þriðju breiðskífu út 30. maí og heitir hún Scream.

Ágústa og Gunni stofnuðu dúettinn árið 2016 og hafa gefið út 18 smáskífur sem náð hafa toppsætum á íslenskum útvarpslistum, eins og segir í tilkynningu. Þar segir líka að Scream marki nýjan kafla í tónlistarferli dúettsins og innihaldi bæði ferska hljóma og djúpa tilfinningalega tjáningu.

Sycamore Tree verður tíu ára á næsta ári og segir Gunni að í október á þessu ári verið níu ár liðin frá því fyrsta lag hljómsveitarinnar kom út. „Það er fáránlegt hvað tíminn líður hratt,“ segir Gunni.

En hvernig kynntust þau Ágústa Eva og hvað varð til þess að þau stofnuðu þennan dúett? „Það var þannig að ég var alltaf í músík þegar ég var ungur og unglingur og var kominn á kaf í tónlist um tvítugt. Svo var ég kominn til London, ætlaði að búa þar og vera í tónlist og starfa þar en síðan „sjanghæjaðist“ ég inn í tískuna og hún tók yfir í ákveðinn tíma.

Músíkin var alltaf til hliðar, ég var alltaf að spila og gera eitthvað en þegar ég varð fertugur ákvað ég að tími væri kominn til að gera það sem ég skuldaði sjálfum mér, að sinna músíkferlinum almennilega,“ segir Gunni.

Gunni segir mikinn vinskap hafa myndast með þeim Ágústu Evu, þau hafi orðið eins og systkin og eftirleikurinn hafi því orðið auðveldur.

Hann hafi í framhaldi farið að vinna að fyrstu lögum Sycamore Tree með Ómari Guðjónssyni, gítarleikara og útsetjara. Þeir hafi svo farið að velta fyrir sér hver ætti að syngja lögin og þótti kona koma frekar til greina en karl. Kvenrödd ætti betur við stemninguna og Ágústa Eva verið efst á lista yfir óskasöngkonur.

„Ég bara sendi henni Facebook-skilaboð, þekkti hana ekki neitt, eins og alvöru „stalker“,“ segir Gunni kíminn. Ágústa hafi tekið vel í hugmyndina um samstarf og þau hist með Ómari.

„Það var aldrei neitt plan í rauninni annað en að gera þetta eina lag fyrst, þó svo ég hafi alveg verið með stærra plan í huganum var hún bara að tékka á þessu,“ segir Gunni um Ágústu Evu. Í framhaldi hafi fleiri lög bæst við og á endanum orðið til plata.

Gunni segir mikinn vinskap hafa myndast með þeim Ágústu Evu, þau hafi orðið eins og systkin og eftirleikurinn hafi því orðið auðveldur.

„Við eigum mjög auðvelt með að vinna saman, höfum sömu sýn á listsköpun og erum bæði kröfuhörð á listina sem við sköpum,“ segir Gunni um samstarfið. Þau leyfi sér ákveðið óttaleysi og hver plata sé með sitt konsept. Þannig hafi plötur þeirra verið ólíkar hver annarri. „Við festumst ekki í neinu og gerum það sem okkur langar. Okkur líður alltaf eins og við höfum engu að tapa.“

Laufblöð ástarinnar

Dúettinn heitir eftir trjátegund, garðahlyni, sem á ensku nefnist Sycamore Tree. Hvaðan skyldi það hafa komið? „Við yfirleitt æfum og vinnum í nýju efni heima hjá Ágústu í Hveragerði og fyrir utan gluggann hjá henni, í garðinum, er risastórt hlynstré, Sycamore Tree,“ segir Gunni og blaðamaður snarar heitinu yfir á íslensku: garðahlynur.

Gunni segir að í Japan og fleiri löndum séu laufblöð þessa trés sögð laufblöð ástarinnar. Þeim Ágústu Evu hafi þótt nafnið passa hljómsveitinni vel.

Ákveðinn kántríbragur er á tólistinni og segir Gunni að tónlist þeirra Ágústu hafi nokkuð mikið verið í anda hins svokallaða „nordicana“, kántrítónlistar frá Norðurlöndunum. Nýja platan sé hins vegar minna í þeim anda.

„Þessi plata hefur meira rokk-„vibe“ heldur en kántrí. En það eimir alveg eftir af því af því að það er mikið í okkar DNA að gera kántrí, eða meira „folk“-tónlist. Þessi plata er gerð út frá töluvert öðrum pælingum, við erum algjörlega að ögra okkur með þessari plötu. Við komumst að því, í einu af mörgum samtölum okkar, að við erum bæði mjög hrifin af og í mikilli nostalgíu yfir svona næntís brit-poppi, „grunge“ og öllu því. Eins og Nirvana, Radiohead, Pulp, Oasis, Suede og allt það. Þannig að okkur langaði að gera eina plötu með skírskotanir í þessa tónlist.

Margir hafa spurt mig hvað við séum að meina, dúettinn heiti Sycamore Tree og platan Scream. Hvað við séum að meina, eiginlega!“ segir Gunni glettinn. En líkt og titillinn ber með sér er heilmikið af öskrum á plötunni, að sögn Gunna. Strax í fyrsta lagi megi heyra hvað hann á við.

Mikið og gott samstarf

„Ágústa Eva er algjörlega mögnuð söngkona og hún étur þessa músík í sig,“ segir Gunni. Þau hafi velt fyrir sér, við gerð plötunnar, hvernig finna mætti leið frá hljómi Sycamore Tree yfir í þann sem einkennir plötuna. Það hafi heppnast svona líka prýðilega.

Hvað sköpunarferli plötunnar varðar segir Gunni það einkennast af miklu og góðu samstarfi þeirra tveggja. „Ég sem alltaf lögin, grunnana, og síðan hittumst við bara og formum það og bætum. Síðan koma textarnir ýmist frá mér eða henni eða þá að þeir eru samvinna. Það er bara tilviljanakennt hvort okkar leggur hvað til en yfirleitt kem ég með einhverja grunna og svo sníðum við þetta saman,“ segir Gunni.

En um hvað eru textarnir? „Við höfum aldrei samið lag eða texta sem er ekki um neitt, það er alltaf einhver meining og þessi plata fjallar um ást og sorg og sigra og töp á heiðarlegan hátt. Þetta eru sögur í kringum okkur og af okkur sjálfum og alls konar,“ svarar Gunni. Margir textanna séu þar að auki mjög persónulegir og eitt lag, „Broken World“, fjalli um náttúruna sem þeim sé mjög umhugað um.

Blaðamaður segir greinilegt að dúettinn hafi breyst talsvert frá stofnun og Gunni tekur undir það. „Við höfum leyft okkur að þróast í ýmsar áttir, erum svolítil ólíkindatól en ég væri ekki hissa ef næsta verkefni væri nær kjarnanum,“ segir Gunni. Þó sé platan nýja hreinræktuð Sycamore Tree-plata. „Sumir hafa sagt að þú veist aldrei hvað þú færð þegar þú ferð á tónleika hjá okkur. Það fer allt eftir því hvernig við röðum prógrömmunum upp og hvar við erum að taka úr katalógnum því hann er orðinn svolítið stór,“ segir Gunni að endingu.

Vefsíða Sycamore Tree er á slóðinni sycamoretreeband.com.