Valdi­mar Þór Svavars­son ráðgjafi hjá Fyrsta skref­inu svar­ar spurn­ing­um les­enda Smart­lands. Hér fær hann spurn­ingu frá konu sem nær varla að draga and­ann fyr­ir árst­arsorg og lang­ar bara til að vera full. 

Hæ!

Kær­asti minn hætti með mér um dag­inn og síðan þá eða í um tvo mánuði hef ég varla getað dregið and­ann fyr­ir ástarsorg. Ég veit samt að sam­bandið var ekk­ert upp á marga fiska, það var í raun öm­ur­legt. En ég kemst ekki út úr ástarsorg­inni. Ég er búin að reyna að hressa mig við en ekk­ert geng­ur. Ég upp­lifi bara svart­nætti og lang­ar í raun bara að vera full heima hjá mér. Ég veit að það er eng­in lausn að drekka bara út í eitt en eins og staðan er núna er það eina lausn­in mín. Hvað legg­ur þú til?

Kveðja, SS

Valdi­mar Þór Svavars­son, ráðgjafi hjá Fyrsta skref­inu. mbl.is/Á​rni Sæ­berg

Góðan dag­inn SS og takk fyr­ir þessa fyr­ir­spurn.

Það er spurn­ing hvort eigi bet­ur við að segja að mér þyki það leitt að kær­asti þinn hafi hætt með þér um dag­inn, eða að óska þér til ham­ingju með það þar sem sam­bandið hafi í raun verið öm­ur­legt, eins og þú seg­ir. Ég ætla að halda mig við síðari hlut­ann og óska þér til ham­ingju því auðvitað er ekki gott að vera í öm­ur­legu sam­bandi og stund­um er best að horf­ast í augu við að það er ekki alltaf sem fólki er ætlað að vera sam­an.

Til­finn­ing­arn­ar sem þú ert að tala um eru mjög lýs­andi fyr­ir ástand sem kalla mætti ást­arþrá eða ástarfíkn (e. love addicti­on) og eru með því allra erfiðasta sem fólk fer í gegn­um til­finn­inga­lega. Þess­ar til­finn­ing­ar tengj­ast oft­ast skorti á góðri sjálfs­mynd og sjálfs­trausti sem veld­ur því að við verðum mis­mikið háð öðru fólki. Mörg­um sem eiga við þetta vanda­mál að stríða (og það eru fjöl­marg­ir) finnst eins og þeir séu ekki heil­ir nema ef þeir eigi maka og eru gjarn­an að fókusera mikið á að sam­bandið næri sig til­finn­inga­lega. Þetta er klass­ísk út­gáfa af því sem við heyr­um stöðugt í textum um ást­ina, það er að segja að aðrir geri okk­ur heil eða full­komni okk­ur.

Þegar við upp­lif­um lífið þannig að við séum ekki sjálf­um okk­ur næg og þurf­um í raun á öðrum að halda til að líða vel þá erum við í leiðinni að segja að við séum háð öðrum til þess að við get­um verið ham­ingju­söm. Það er aldrei gott að vera háður öðru fólki. Þegar svo þess­ir ein­stak­ling­ar sem við „þurf­um“ á að halda til að gera okk­ur heil, ákveða að fara úr líf­inu okk­ar þá skell­ur á okk­ur þessi sára til­finn­ing sem þú ert að upp­lifa. Þetta er oft­ast ein­hvers kon­ar blanda af mörg­um til­finn­ing­um svo sem tóm­leika, kvíða, sorg, ein­mana­leika og reiði svo eitt­hvað sé nefnt. Þetta er það sem í dag­legu tali er kallað höfn­un, til­finn­ing­in um að vera yf­ir­gef­in.

Þess­ar til­finn­ing­ar verða stund­um svo sár­ar og hugs­an­irn­ar svo þrálát­ar að okk­ur finnst við verða að deyfa þær með ein­hverj­um hætti, til dæm­is áfeng­is­drykkju. Það er rétt hjá þér að sú aðferð hjálp­ar ekki og í reynd mun það bara gera ástandið verra með tím­an­um. Án þess að fara dýpra í or­sak­ir þess að þess­ar vondu til­finn­ing­ar koma svona sterkt upp hjá okk­ur þrátt fyr­ir að við séum full­orðin lang­ar mig að benda þér á leiðir til að vinna úr þess­ari stöðu.

Ég mæli ein­dregið með því að þú fjár­fest­ir í tíma hjá ráðgjafa sem get­ur aðstoðað þig með til­finn­inga­lega úr­vinnslu og að vinna í því að styrkja sjálfs­traustið þitt. Eins vil ég nefna nokkr­ar leiðir sem virka vel og kosta ekki neitt. Ein aðferð er að nýta hug­leiðslu sem þú get­ur til dæm­is fundið á YouTu­be. Eins mæli ég með hug­leiðslu-appi sem aðstoðar þig við að vinna gegn kvíða og van­líðan. Eitt þeirra heit­ir In­sig­ht Timer og inni­held­ur gríðarlegt magn af hug­leiðslum og fræðslu í tengsl­um við kvíða, ótta, söknuð og fleira. Eitt af því sem ein­fald­ast er að gera og virk­ar ótrú­lega vel er að fara út í nátt­úr­una, fara í göngu­túra, kíkja í sund eða fara jafn­vel á æf­ingu ef þú get­ur.

Öll hreyf­ing er góð og það að fara út úr húsi í ferskt loft er merki­lega heilandi, þó ekki sé nema 20 mín­útna göngu­túr. Hollt mataræði og góðar svefn­venj­ur styðja líka við betri líðan. Eins mæli ég með því að þú tal­ir við annað fólk, heyr­ir í vin­um og/​eða fjöl­skyldu þinni ef það er hægt og fáir þannig far­veg til að tala um hvernig þér líður, dreifa hug­an­um og finn­ir að þú átt fólk að sem þykir vænt um þig og þú ert ekki ein. Að lok­um mæli ég með því að þú seg­ir við sjálfa þig oft á dag eft­ir­far­andi setn­ingu: Ég er nóg, ég skipti máli og ég má gera mis­tök.

Gangi þér vel að vinna úr þessu máli, ég hef fulla trú á þér.

Með bestu kveðju,

Valdi­mar Þór Svavars­son ráðgjafi

Ligg­ur þér eitt­hvað á hjarta? Þú get­ur sent Valdi­mari spurn­ingu HÉR.