Valdi­mar Þór Svavars­son, ráðgjafi hjá Fyrsta skref­inu, svar­ar spurn­ing­um les­enda Smart­lands. Hér fær hann spurn­ingu frá konu sem skildi fyr­ir sex árum og hef­ur mikl­ar áhyggj­ur af börn­un­um sín­um. 

Sæll Valdi­mar,

Ég skildi fyr­ir sex árum og hef mikl­ar áhyggj­ur af börn­un­um mín­um sem fara núna til pabba síns aðra hvora helgi. Hann er kom­inn með kær­ustu og hélt ég að ástandið myndi batna eitt­hvað við það. Hann myndi sinna þeim bet­ur ef hon­um liði bet­ur með nýj­um maka en það er alls ekki raun­in. Málið er að börn­in eru al­ger­lega af­skipta­laus þegar þau eru hjá pabba sín­um. Hann og kær­ast­an eru annaðhvort að drekka, að horfa á sjón­varpið eða í tölv­unni. Börn­in eru því bara lokuð af inni í her­bergi og líður mjög illa. Á ég að halda áfram að senda þau til pabba síns eða á ég að reyna að stoppa þetta?

Ég ótt­ast mjög mikið að ég sé að vinna þeim tjón með því að láta þau fara til þeirra um helg­ar, þótt það sé bara aðra hvora helgi. Það er mjög erfitt að senda börn­in sín þangað sem þau vilja ekki vera. Svo held­ur eitt barnið því fram að pabb­inn og nýja kær­ast­an séu mjög dóna­leg við hana og hin systkin­in taka und­ir það.

Mér líður svo hræðilega illa yfir þessu að ég veit ekki hvað ég á að gera. Auðvitað vil ég að börn­in um­gang­ist pabba sinn en þegar það veld­ur þeim svona mikl­um sárs­auka þá er ég mjög ef­ins. Hvað finnst þér að ég ætti að gera.

Kveðja, XXX

Valdi­mar Þór Svavars­son, fyr­ir­les­ari og ráðgjafi hjá Fyrsta skref­inu.

Góðan dag­inn og takk fyr­ir að senda þess­ar spurn­ing­ar.

Um­gengni barna er eld­fimt efni sem reglu­lega rat­ar inn á borð ráðgjafa og fjöl­marg­ir hafa sent fyr­ir­spurn­ir hér á Smart­land í tengsl­um við þetta efni. Ég mæli hik­laust með að skoða fyrri spurn­ing­ar og svör um þetta mál­efni svo að þú get­ir fengið betri inn­sýn í þá umræðu. Með því að smella HÉR get­ur þú skoðað eitt af þeim svör­um.

Ég vil hrósa þér fyr­ir að leggja þig fram við að fá svör við þess­um spurn­ing­um, það besta sem börn geta fengið eru for­eldr­ar sem eru metnaðarfull­ir í að sinna þörf­um þeirra og vernda þau fyr­ir órétt­læti og hvers kon­ar of­beldi. Það eru alltaf tvær hliðar á öll­um mál­um og reynd­ar mætti segja að þær séu fleiri þegar kem­ur að um­gengni barna. Það er hlið móður, hlið föður­ins, hlið stjúp­for­eldra og hlið barn­anna sem koma til sög­unn­ar og all­ir hafa sín­ar mein­ing­ar um það hvernig mál­in ganga. Þess vegna er svo mik­il­vægt að ákveða ein­hvern punkt sem gengið er út frá, og í þess­um mál­um er hann alltaf sá sami: Öryggi og hags­mun­ir barn­anna eiga að ganga fyr­ir, við eig­um að bera ábyrgð á vel­ferð þeirra. Ef það eru ástæður til að ætla að aðstæður barna séu óá­sætt­an­leg­ar, að þeim sé hætta búin eða bein­lín­is van­rækt eða beitt of­beldi, þá er mik­il­vægt að bregðast við. Sem bet­ur fer má í lang­flest­um til­vik­um segja að fólk er virki­lega að gera sitt besta þegar kem­ur að upp­eldi barna. Þar erum við eins mis­jöfn eins og við erum mörg. Sum­ir hafa fengið góða fyr­ir­mynd varðandi upp­eldi á meðan aðrir fengu slæmt upp­eldi og eru jafn­vel að viðhalda því af því þeir kunna ekki annað. Það er ein af ástæðum þess að það sem ein­um þykir full­nægj­andi upp­eldi og fram­koma við börn, gæti öðrum þótt mjög ábóta­vant. Best er að sjálf­sögðu ef fólk get­ur sest niður í ró og næði og átt yf­ir­vegað sam­tal þar sem rætt er um hvað bet­ur mætti fara í umönn­un barn­anna. Þetta er mjög vanda­samt og reyn­ir á að báðir aðilar geti sýnt þroska og talað sam­an án þess að beita ásök­un­um og stefna fyrst og fremst að því að bæta líf barn­anna sinna og sitt eigið í leiðinni. Mörg­um þykir gott að halda slíka fundi með þriðja aðila, ein­hverj­um ótengd­um aðila sem get­ur aðstoðað við að sam­töl­in byggi á virðingu og fókus á að ná fram­förum. Þegar þess­ir mögu­leik­ar eru ekki til staðar, þ.e.a.s tala sam­an eins og full­orðið fólk og/​eða að hitt­ast sam­eig­in­lega hjá fagaðila sem get­ur aðstoðað við fram­vindu mála, þá get­ur næsta skref verið að leita til viðkom­andi fé­lagsþjón­ustu og fá aðstoð þaðan. Mörg­um hrýs hug­ur við þeirri hugs­un að leita til fé­lagsþjón­ustu og mögu­lega barna­vernd­ar en það er al­veg óhætt að segja að í lang­flest­um til­vik­um starfar þar mjög gott fólk sem legg­ur sig fram við að aðstoða í krefj­andi verk­efn­um sem þess­um. Þar starfa ein­stak­ling­ar með reynslu af um­gengn­is­mál­um og þekkja þær regl­ur sem þurfa að gilda í sam­skipt­um fólks og umönn­un barna.

Von­andi nýt­ast þess­ar upp­lýs­ing­ar þér við að stíga næstu skref í þess­ari vinnu.

Kær kveðja, 

Valdi­mar Þór Svavars­son ráðgjafi. 

Ligg­ur þér eitt­hvað á hjarta? Þú get­ur sent Valdi­mari spurn­ingu HÉR.