Þessi ákvörðun leggst vel í mig því ég veit að ég er búin að vera dug­leg und­an­far­in ár og ég veit hversu gott þetta verður fyr­ir mig. Að sama skapi veit ég að það verður pínu erfitt fyr­ir mig að sleppa tök­un­um því þegar maður er kom­in með eitt­hvað svona fast eins og þessa pistla vill maður ekki missa damp­inn. Þegar maður finn­ur að þetta er að skila sér í betri vit­und og fræðslu þá er svo mik­ill hvati að keyra á þetta. Maður má samt ekki vera eitt­hvað hrædd­ur við að öll vinn­an glat­ist þó maður skreppi aðeins frá. Ef maður keyr­ir sig í þrot með því að halda enda­laust áfram og hvíla sig aldrei þá er þessu líka sjálf­hætt. Það eru líka ef­laust færri sem lesa þessa pistla mína á sumr­in því það eru all­ir á ferð og flugi sem er bara ynd­is­legt.

Jafn­vel þó ég finni ekki beint fyr­ir þreytu þá ætla ég samt að leyfa mér að taka þenn­an tíma fyr­ir mig því eins og ég sagði þá veit ég hversu gott það mun gera mér. Er ekki ágætt að vera bara á und­an vanda­mál­inu? Við ís­lend­ing­ar erum ekki allt of góð í því held ég vegna þess að við keyr­um svo­lítið mikið áfram. Ég hugsa samt að við Ægir mun­um dansa áfram í sum­ar því það gef­ur okk­ur ein­fald­lega svo mikla gleði og eru bestu stund­irn­ar okk­ar. Það er eitt­hvað sem ég mun seint taka mér frí frá því meðan hann vill dansa við mig þá mun ég dansa við hann. Ég kveð ykk­ur í bili og óska ykk­ur góðs sum­ars með æv­in­týr­um fyr­ir all­an pen­ing­inn. Ég ætla að lifa og njóta með mínu fólki og hlakka svo til að sjá ykk­ur aft­ur í haust. Sjálfsmildi hér kem ég

Ást og kær­leik­ur til ykk­ar!