Rannsókn Náttúrustofu Vestfjarða (NV) á útbreiðslu laxalúsar á eldislaxi og villtum laxi á Vestfjörðum sýnir sterka fylgni milli lúsasýkinga á villtum laxfiskum og fjölda fullorðinna kvenkyns laxalúsa í nálægum eldiskvíum. Þegar lúsin fjölgar sér í kvíunum dreifast lirfurnar á nálæg svæði og smitast þannig villtir laxfiskar af þessu sníkjudýri.
Rannsókn Náttúrustofu Vestfjarða (NV) á útbreiðslu laxalúsar á eldislaxi og villtum laxi á Vestfjörðum sýnir sterka fylgni milli lúsasýkinga á villtum laxfiskum og fjölda fullorðinna kvenkyns laxalúsa í nálægum eldiskvíum. Þegar lúsin fjölgar sér í kvíunum dreifast lirfurnar á nálæg svæði og smitast þannig villtir laxfiskar af þessu sníkjudýri.
Rannsókn Náttúrustofu Vestfjarða (NV) á útbreiðslu laxalúsar á eldislaxi og villtum laxi á Vestfjörðum sýnir sterka fylgni milli lúsasýkinga á villtum laxfiskum og fjölda fullorðinna kvenkyns laxalúsa í nálægum eldiskvíum. Þegar lúsin fjölgar sér í kvíunum dreifast lirfurnar á nálæg svæði og smitast þannig villtir laxfiskar af þessu sníkjudýri.
Lúsin nærist á húð og blóði fisksins og getur það haft alvarlegar afleiðingar fyrir heilsu þeirra fiska sem smitast.
Vísindamenn stofunnar telja rannsóknina sýna nauðsyn þess að herða eftirlit og reglur, sem og að móta nýjar aðferðir til að takast á við lúsasmit í fiskeldinu á Vestfjörðum. Anja Katrin Nickel, líffræðingur við NV, segir þetta mikilvægan lið í að vernda villta laxfiska sem og eldislaxa í sjókvíunum.
Lesa má meira um málið í Morgunblaðinu í dag