Þegar tveir slasaðir sjó­menn þurftu aðhlynn­ingu heil­brigðis­starfs­fólks eina sept­em­bernótt í fyrra eft­ir slys um borð tog­ar­an­um Sól­borgu RE-27 var viðbragðsaðilum tjáð að sjúkra­húsið á Ísaf­irði gæti ekki tekið við slösuðum fyrr en klukk­an átta þann morg­un. Lagði starfsmaður sjúkra­húss­ins til að lög­regla hýsti menn­ina til morg­uns uns væri hægt að skrá þá inn.

Lög­regla hafnaði því að taka við mönn­un­um og var þeim komið fyr­ir í her­bergi á sjúkra­hús­inu með tveim­ur rúm­um. Um morg­un­inn kom hins veg­ar eng­inn að vitja þeirra. Fór sá þeirra tveggja sem var minna slasaður úr her­berg­inu í leit að starfs­fólki og kom þá í ljós að eng­inn vissi af þeim á sjúkra­hús­inu.

Þetta kem­ur fram í skýrslu Rann­sókn­ar­nefnd­ar sam­göngu­slysa.

Þar bein­ir nefnd­in því til Heil­brigðis­stofn­un­ar Vest­fjarða að komið sé á verklagi sem trygg­ir að sjó­menn sem þangað þurfa að leita á öll­um tím­um sól­ar­hrings fái til­skylda umönn­un.

Sjúkra­húsið á Ísaf­irði. mbl.is/​Sig­urður Bogi

Unnu að veiðarfæri

Skip­verj­arn­ir tveir sem slösuðust voru að vinnu um borð Sól­borgu 5. sept­em­ber er tog­ar­inn var á veiðum á Horn­banka norður af Vest­fjörðum. Fram kem­ur í at­vika­lýs­ingu að það hafi verið suðvestanátt upp að 25 metr­um á sek­úndu í hviðum. Ekki var mik­ill sjór, aðeins þriggja metra öldu­hæð og hreyfðist skipið lítið.

Þrír skip­verj­ar voru við vinnu við veiðarfærið meðan skipið var á togi þegar hnút­ur kom á bak­borðshlið skips­ins með þeim af­leiðing­um að það kastaðist yfir á stjórn­borðshliðina. Bobb­inga­lengja, sem hafði verið dreg­in aft­ur að skut­hliði, lá óbund­in á miðju þilfar­inu og voru sjó­menn­irn­ir að gera við veiðarfærið þegar lengj­an kastaðist yfir á stjórn­borðshlið renn­unn­ar þar sem tveir urðu á milli, að því er seg­ir í skýrslu nefnd­ar­inn­ar.

Þriðji skip­verj­inn sem hafði verið að vinna með hinum tveim­ur sem urðu á milli tókst að setja gils í lengj­una, hífa í hana og losa menn­ina.

„Ekk­ert sam­band var milli skip­stjórn­ar­manna og þeirra sem voru að vinnu á efra þilfar­inu. Það var ekki fyrr en menn sem voru á vinnsluþilfari komu upp í brú 5-10 mín­út­um eft­ir at­b­urðinn að skip­stjór­inn frétti hvað hafði gerst. Ann­ar mann­anna fékk mikið högg á hægra hnéð og var talið að hann væri mikið slasaður. Hinn maður­inn sem fest­ist slasaðist mun minna og kom í ljós eft­ir skoðun á sjúkra­húsi að hann hafði tognað á fæti. Var farið með hinn meira slasaða í sjúkra­her­bergi skips­ins þar sem hon­um var gefið verkjalyf.“

Kom eng­inn til að vitja þeirra

Var þá haft sam­band við Land­helg­is­gæsl­una og vakta­haf­andi lækni hjá þeirri stofn­un. Var lækn­in­um send­ar mynd­ir af áverk­um hins slasaða og fram­hald­inu ákveðið að sigla með hann til Ísa­fjarðar.

„Haft var sam­band við Sjúkra­húsið á Ísaf­irði og sá sem varð fyr­ir svör­um þar taldi ekki hægt að taka á móti hinum slösuðu fyrr en klukk­an átta um morg­un­inn. Þó var send­ur sjúkra­bíll við komu skips­ins til Ísa­fjarðar um kl. 03:00. Hinn meira slasaði var flutt­ur á sjúkra­húsið á Ísaf­irði með sjúkra­bíln­um en sá sem var minna slasaður var keyrður af lög­reglu á sjúkra­húsið.“

Þegar mætt var á sjúkra­húsið taldi sá er þar var á vakt ekki getað skráð menn­ina inn og lagði til að lög­regla hýsti þá til morg­uns. Því hafnaði lög­regla og var mönn­un­um komið fyr­ir í her­bergi með tveim­ur rúm­um þar sem þeir fengu að vera til morg­uns.

Því hef­ur evrið beint til Heil­brigðis­stofn­un­ar Vest­fjarða að koma á verklagi til að tryggja slösuðum sjó­mönn­um aðhlynn­ingu all­an sól­ar­hring­inn. mbl.is/​Sig­urður Bogi

„Um morg­un­inn kom eng­inn að vitja þeirra og að lok­um fór sá sem var minna slasaður fram og kom þá í ljós að það vissi eng­inn af þeim.“

„Í ljós kom að hinn meira slasaði hlaut ekki var­an­leg­an miska að því að best er vitað en er ekki kom­inn til vinnu þegar þetta er ritað. Sá er minna slasaðist tognaði á fæti og var orðinn vinnu­fær skömmu síðar,“ seg­ir í skýrslu nefnd­ar­inn­ar.

Eng­ar verk­regl­ur um mót­töku sjó­manna

Rann­sókn­ar­nefnd sam­göngu­slysa seg­ir slysið mega rekja til þess að verið var að vinna við botn­vörpu og ekki tryggt að hún væri fest ör­ugg­um hætti. „Telja má mestu mildi að ekki skyldi fara verr“ seg­ir í skýrsl­unni og er haft eft­ir skip­stjóra að áhöfn­in hafi verið meðvituð um að það ætti að festa veiðarfæri sem unnið er að þegar veður krefst þess.

Vek­ur nefnd­in jafn­framt at­hygli á því að eng­ar staðfest­ar verklags­regl­ur varðandi mót­töku á slösuðum sjó­mönn­um sem koma á sjúkra­húsið á Ísaf­irði voru til staðar.