„Ég hef fylgst með mæligögnum og öðru slíku til að átta mig á hvers konar atburður þetta er. Hann sker sig nokkuð úr miðað við fyrri atburði á þessu svæði á undanförnum árum,“ segir Páll Einarsson, prófessor emeritus í jarðeðlisfræði við Háskóla Íslands, um eldgosið sem hófst á Reykjanesskaganum í gærmorgun.

Frétt af mbl.is

Skjálftavirkni á um 20 kílómetra löngu svæði

„Sérstaklega þar sem gangurinn sem þessu fylgir er miklu stærri og lengri en í síðustu gosum á svæðinu. Í öðru lagi er gosið frekar lítið og virðist hætt í þessum töluðu orðum en gangurinn heldur áfram að lengjast. Í raun er þetta meira gangainnskot heldur en eldgos sem þarna hefur átt sér stað.“

Áfram skjálftavirkni

Við leikmenn höfum gjarnan litið svo á að þegar eldarnir komast upp á yfirborðið minnki spennan undir yfirborðinu. Páll bendir á að það hafi ekki gerst í gær.

„Venjulega hefur skjálftavirknin hætt þegar gosin hafa komið upp og hefur það létt á kerfinu. Það er ekki að gerast núna á Reykjanesskaganum. Skjálftavirknin hélt áfram ótrufluð þrátt fyrir gos. Þetta er því gangainnskot en gosið fylgir með,“ segir Páll en öflugir skjálftar urðu til að mynda út af Reykjanesskaga síðdegis í gær. Fundust þeir víða á suðvesturhorni landsins.

Frétt af mbl.is

„Meira eða minna búið, þetta gos“

Ekki kom á óvart þegar eldgosið hófst snemma í gær því að skömmu áður varð mikil skjálftahrina á svæðinu og kvikuhlaup virtist hafið. Var það áttunda eldgosið við Sundhnúkagígaröðina.

„Í nokkra mánuði hafði verið talað um að gos væri yfirvofandi á svæðinu. Menn vissu að kerfið var að búa sig undir gos og það fór ekki á milli mála. Gosið byrjaði eins og til stóð en síðan virðist gangurinn hafa tekið yfir. Enn streymir kvika frá Svartsengi en kemur ekki upp á yfirborðið,“ segir Páll.

Lesa má nánar um málið í Morgunblaðinu í dag og í nýja Mogga-appinu