„Hvað, er þetta ekki ellefta gosið?“ spyr Sigurður Hallfreðsson smiður, sem starfar hjá verktakafyrirtækinu Verkási, en starfsmenn þess hafa haft veg og vanda af viðhaldi grindverks við skóla í Grindavík og varð ekki messufall þrátt fyrir síðasta gos.
„Hvað, er þetta ekki ellefta gosið?“ spyr Sigurður Hallfreðsson smiður, sem starfar hjá verktakafyrirtækinu Verkási, en starfsmenn þess hafa haft veg og vanda af viðhaldi grindverks við skóla í Grindavík og varð ekki messufall þrátt fyrir síðasta gos.
„Hvað, er þetta ekki ellefta gosið?“ spyr Sigurður Hallfreðsson smiður, sem starfar hjá verktakafyrirtækinu Verkási, en starfsmenn þess hafa haft veg og vanda af viðhaldi grindverks við skóla í Grindavík og varð ekki messufall þrátt fyrir síðasta gos.
Í vinnunni fylgir „vinnuhundurinn“ Baltó, af ætt og kyni schnauzer, Sigurði og neitar sá síðarnefndi því alfarið að nokkurn gosbeyg hafi sett að þeim félögum, margt þarf enda að vinna í Grindavík eins og öðrum sveitarfélögum landsins þótt við ramman sé reip að draga þar sem ægivald náttúrukraftanna er annars vegar.
Baltó hefur mætt til vinnu með Sigurði í allt að fjóra mánuði og er sem prúðastur á meðan húsbóndi hans er að störfum.
Aðspurður segir Sigurður að hann kippi sér ekkert upp við þótt jörðin byrji að nötra en tíðir jarðskjálftar hafa mælst á Reykjanesskaga frá því að síðasta eldgos braust úr síðastliðinn miðvikudag.
„Það er ekkert hættulegra fyrir hann en mig að vera í Grindavík,“ segir Sigurður.