Sigríður Á. Andersen, þingmaður Miðflokksins og fyrrverandi dómsmálaráðherra, segir það óskiljanlegt að Inga Sæland, félags- og húsnæðismálaráðherra, vísi til afsagnar sinnar úr ráðherrastól vegna máls sem sé með öllu óskylt því sem sé til umræðu. Sigríður segir verulegt misræmi í málflutningi Ingu sem hafi sjálf verið gagnrýnd fyrir lagabrot við skipan í opinberar stjórnir.
Sigríður Á. Andersen, þingmaður Miðflokksins og fyrrverandi dómsmálaráðherra, segir það óskiljanlegt að Inga Sæland, félags- og húsnæðismálaráðherra, vísi til afsagnar sinnar úr ráðherrastól vegna máls sem sé með öllu óskylt því sem sé til umræðu. Sigríður segir verulegt misræmi í málflutningi Ingu sem hafi sjálf verið gagnrýnd fyrir lagabrot við skipan í opinberar stjórnir.
Sigríður Á. Andersen, þingmaður Miðflokksins og fyrrverandi dómsmálaráðherra, segir það óskiljanlegt að Inga Sæland, félags- og húsnæðismálaráðherra, vísi til afsagnar sinnar úr ráðherrastól vegna máls sem sé með öllu óskylt því sem sé til umræðu. Sigríður segir verulegt misræmi í málflutningi Ingu sem hafi sjálf verið gagnrýnd fyrir lagabrot við skipan í opinberar stjórnir.
Fyrr í dag áttust þær Sigríður og Inga við í ræðustól Alþingis undir liðnum óundirbúnar fyrirspurnir. Beindist fyrirspurn Sigríðar að skipun Ingu á nýrri stjórn Húsnæðis- og mannvirkjastofnunar, en Inga þurfti að skipa stjórnina á ný eftir að í ljós kom að skipunin braut gegn jafnræðislögum.
Í samtali við mbl.is segist Sigríður ekki hafa áttað sig á svari Ingu þar sem Inga beindi athygli sinni að Landsréttarmálinu svokallaða, en benti í staðinn á ósamræmi milli orða Ingu á síðasta kjörtímabili og gjörða á þessu kjörtímabili.
Vísaði Sigríður í vantrauststillögu Ingu á hendur Svandísi Svavarsdóttur, fyrrverandi matvælaráðherra, um að veita ekki heimild til hvalveiða. Þetta taldi Inga á þeim tíma vera lögbrot og lagði fram vantrauststillögu sem var svo dregin til baka vegna veikinda ráðherra. Þegar Svandís kom úr veikindaleyfi dró Inga tillöguna aftur upp.
„Ég bara nefndi þetta og spurði ráðherra hvað henni fyndist í ljósi þeirra yfirlýsinga hennar um að ráðherra sé ekki hafin yfir lög og það þyrfti alltaf að hafa afleiðingar ef ráðherra brjóti gegn lögum,“ segir Sigríður og á þar við jafnréttislagamálið.
Það hafi komið Sigríði verulega á óvart hvernig Inga kaus að bregðast við. „Það liggur fyrir að hún hafi brotið lögin og þá brást hún við með því að vísa í gamalt mál mitt sem er alls óskylt og eðlis ólíkt.“
Sigríður segist ekki hafa tekið neinar ólöglegar ákvarðanir líkt og Inga. Segir hún þetta vera stíl ráðherra. „Það er bara gargað og gólað og hún neitar að taka ábyrgð á fyrri pólitískum verkefnum, skoðunum og yfirlýsingum sínum,“ segir Sigríður.
„Þetta ber þess merki að ráðherrann var orðinn ágætlega rökþrota þarna, hún gat náttúrulega ekki svarað þessu. Úr því að Inga vísaði í afsögn mína, þá hlýtur að standa eftir spurningin sem Þorsteinn Sæmundsson [varaþingmaður Miðflokksins] vék að. Er hún að vísa í þetta dæmi vegna þess að hún telur koma til greina að hún segi af sér vegna ítrekaðra lagabrota við ákvarðanatöku?“
Sigríður segist ekki skilja ástæðuna sem liggur að baki þess að Inga hóf að vísa í hennar mál. Sigríður segir að ein skýringin gæti verið að Inga sé að minna á þann möguleika að hún kunni kannski að segja af sér.