Blaðamaður Morg­un­blaðsins ræddi við hann um Evr­ópu­sam­bandið, Brex­it og vænt­an­lega þjóðar­at­kvæðagreiðslu Íslands um að hefja aðild­ar­viðræður. Spurður hvort hann geti gefið ís­lensku þjóðinni ráð fyr­ir kom­andi kosn­ing­ar kveðst hann ekki vilja ráðleggja Íslend­ing­um of mikið þar sem við þekkj­um landið okk­ar best. Lyk­il­atriðið í hans huga er að líta inn á við og muna að þetta sé fyrst og fremst ákvörðun ís­lensku þjóðar­inn­ar.

„Ef þú ferðast um heim­inn, sem ég hef nú kannski ekki gert nóg af, þá verður hann meira og meira eins. Þú ferð á ein­hvern flug­völl og hann gæti verið hvar sem er í heim­in­um því þeir eru all­ir eins með sömu versl­an­ir. En Ísland er öðru­vísi og það er frá­bært,“ seg­ir hann og þylur upp sér­kenni Íslands en held­ur svo áfram:

Lítið lýðræði í ESB

„En Ísland, með aðeins um fjög­ur hundrað þúsund íbúa, myndi að ég held vera fá­menn­asta ríkið í Evr­ópu­sam­band­inu og það yrði ráðskast með það af stærstu ríkj­un­um. Ísland er helm­ingi minna en Malta en hversu mikið sérðu af Möltu?“ seg­ir hann.

„Þið eigið sögu af því að vera stjórnað af er­lend­um ríkj­um eins og Dan­mörku, en þið komust að þeirri niður­stöðu að það væri ansi slæm hug­mynd. Að fara að gera það sjálf­vilj­ug á ný væri af­leit hug­mynd.“

Hann seg­ir að megin­á­hætt­an fyr­ir Ísland við að ganga í Evr­ópu­sam­bandið sé sú að fólk sem er ekki héðan – og miðar reglu­verkið við þjóðir eins og Þýska­land, Frakk­land og Ítal­íu – semji regl­ur fyr­ir Ísland. Við hefðum ekk­ert val um það að hafna þess­um reglu­gerðum og fengj­um ekk­ert um það að segja þar sem lítið lýðræðis­ríki inn­an Evr­ópu­sam­bands­ins.

Und­an­farn­ar vik­ur hafa Bret­ar kynnt fríversl­un­ar­samn­inga við Banda­rík­in og Bret­land. Spurður hvort samn­ing­ar væru mögu­leg­ir ef Bret­land hefði ekki yf­ir­gefið Evr­ópu­sam­bandið, seg­ir Borwick svo ekki vera.

„Ég er sann­færður um að þeir [samn­ing­arn­ir] hefðu verið ólög­leg­ir því ein af regl­um Evr­ópu­sam­bands­ins er að rík­in fá ekki að gera eig­in fríversl­un­ar­samn­inga því það væri í sam­keppni við Evr­ópu­sam­bandið. Við í Bretlandi vilj­um fá að skipu­leggja okk­ar eigið líf.“

Hann seg­ist reynd­ar ekki viss af hverju fríversl­un­ar­samn­ing­ur­inn við Banda­rík­in sé kallaður fríversl­un­ar­samn­ing­ur, þar sem báðar þjóðir munu vera með tolla.

Blaðamaður spurði Borwick hvort efna­hags­legi kostnaður­inn við Brex­it væri meiri en ávinn­ing­ur­inn. Sagði hann að eitt sem Brex­it-sinn­ar gerðu ekki ráð fyr­ir væri hversu mikið báknið í Bretlandi myndi leggj­ast gegn Brex­it. Því hafi samn­ings­geta Bret­lands ekki verið full­nýtt og öll já­kvæðu áhrif­in af Brex­it séu ekki enn kom­in fram. Fyrst og fremst sé ávinn­ing­ur­inn sá að Bret­land fái að stjórna sér sjálft.

Borwick nefn­ir að eina eft­ir­sjá hans að Brex­it-bar­átt­unni sé að Bret­land hafi inn­an Evr­ópu­sam­bands­ins staðið með minnstu ríkj­un­um gegn þeim stóru, en nú sé það eðli máls­ins ekki hægt. Hann seg­ir að þetta sé í raun eina eft­ir­sjá­in að Brex­it.