Eydís Ásbjörnsdóttir þingmaður Samfylkingarinnar telur að Karl Gauti Hjaltason þingmaður Miðflokksins hafi skorað „vandræðalegt sjálfsmark“ í þingsal á mánudaginn er hann sagði að dómsmálaráðherra hefði ætlað að senda Úlfar Lúðvíksson, fyrrverandi lögreglustjóra á Suðurnesjum, í „einhvern Lokinhamradal“.
Eydís Ásbjörnsdóttir þingmaður Samfylkingarinnar telur að Karl Gauti Hjaltason þingmaður Miðflokksins hafi skorað „vandræðalegt sjálfsmark“ í þingsal á mánudaginn er hann sagði að dómsmálaráðherra hefði ætlað að senda Úlfar Lúðvíksson, fyrrverandi lögreglustjóra á Suðurnesjum, í „einhvern Lokinhamradal“.
Eydís Ásbjörnsdóttir þingmaður Samfylkingarinnar telur að Karl Gauti Hjaltason þingmaður Miðflokksins hafi skorað „vandræðalegt sjálfsmark“ í þingsal á mánudaginn er hann sagði að dómsmálaráðherra hefði ætlað að senda Úlfar Lúðvíksson, fyrrverandi lögreglustjóra á Suðurnesjum, í „einhvern Lokinhamradal“.
Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir dómsmálaráðherra bauð Úlfari að taka við embætti lögreglustjórans á Austurlandi gegn því að hann hætti í embætti lögreglustjórans á Suðurnesjum. Úlfar þáði ekki það boð og lét af embætti lögreglustjóra.
Karl Gauti spurði í ræðu sinni á Alþingi á mánudaginn hvort að með þessu hafi átt að senda Úlfar í „einhvern Lokinhamradal“ vegna þess að dómsmálaráðherra væri í nöp við stefnu Úlfars á landamærum landsins.
Rétt er að nefna það að Lokinhamradalur er afskekktur dalur á Vestfjörðum.
Eydís sagðist í störfum þingsins í dag vilja bregðast stuttlega við orðum Karls Gauta.
„Karl Gauti gagnrýndi boð um stöðubreytingu lögreglustjórans og vísaði til þess að senda ætti hann í einhvern Lokinhamradal, með þeim tón að slíkt væri nú ekki til mikillar virðingar. Austurland er ekki afskekkt horn heldur mikilvægt svæði. Þar eru hafnir og flugvellir þar sem öflugt landamæraeftirlit fer fram.“
Eydís segir það koma á óvart að heyra þessa nálgun frá Karli Gauta enda sé hann landsbyggðarþingmaður auk þess sem hún segir hann þekkja löggæslumál afar vel enda var Karl Gauti áður lögreglustjóri.
Að lokum segir Eydís að það sem hafi í huga Karls Gauta hljómað eins og vel útfærð sókn hafi reynst lítið annað en vandræðalegt sjálfsmark.