„Þeir voru alls staðar fyrir“

Fangelsismál | 3. júní 2025

„Þeir voru alls staðar fyrir“

Fangar eiga það flestir sameiginlegt að upplifa sig ekki passa neins staðar inn í skólakerfinu, upplifa þar niðurlægingu og að sér sé sparkað úr skóla.

„Þeir voru alls staðar fyrir“

Fangelsismál | 3. júní 2025

„Við erum alltaf að fá stærri og stærri hópa af …
„Við erum alltaf að fá stærri og stærri hópa af drengjum sem eru jaðarsettir. Vaxandi hópur drengja og manna eru vanvirkir og verða ekki hluti af samfélaginu. Þetta er áhyggjuefni,“ segir Þráinn. Samsett mynd/mbl.is/Karítas

Fang­ar eiga það flest­ir sam­eig­in­legt að upp­lifa sig ekki passa neins staðar inn í skóla­kerf­inu, upp­lifa þar niður­læg­ingu og að sér sé sparkað úr skóla.

Fang­ar eiga það flest­ir sam­eig­in­legt að upp­lifa sig ekki passa neins staðar inn í skóla­kerf­inu, upp­lifa þar niður­læg­ingu og að sér sé sparkað úr skóla.

Þetta seg­ir Þrá­inn Farest­veit, af­brota­fræðing­ur og fram­kvæmda­stjóri Vernd­ar, í sam­tali við mbl.is.

„Þú get­ur ímyndað þér að sitja í bekk sem barn og upp­lifa þig niður­lægðan mánuðum sam­an í skól­an­um. Það sé alltaf verið að segja: Skil­urðu þetta ekki dreng­ur?“

„Þeim var bara sparkað úr skóla“

„Lang­stærst­ur hluti þeirra klár­ar ekki grunn­skóla. Þeir eru flest­ir með ein­hvers kon­ar taugaþrosk­arask­an­ir eins og ADHD,“ seg­ir Þrá­inn. Menn á Vernd hafi lýst upp­lif­un sinni þannig að þegar þeir hófu skóla­göngu hafi stans­laust verið sparkað í þá og þeir upp­lifað að þeir pössuðu hvergi inn.

„Þeir voru alls staðar fyr­ir. Ég ætla ekki að draga úr því að þeir voru kannski að ein­hverju leyti erfiðir en þetta er upp­lif­un­in.

Það var byrjað að sparka í þá þegar þeir byrjuðu í barna­skóla og það endaði með því að þeim var bara sparkað úr skóla af því að þeir pössuðu ekki inn í skól­ann.“

Seg­ir hann stærst­an hluta þeirra sem eru í fang­els­un­um vera „ein­hvers staðar á þess­ari línu“ og hafa átt mjög erfitt með að vinna inn­an kerf­isramm­ans. Þeir séu þó al­veg eld­klár­ir í öðrum hlut­um.

Kerfið ekk­ert rosa­lega drengja­vænt

Þrá­inn seg­ir mennt­un hafa verið setta upp á hátt sem hann hef­ur sjálf­ur aldrei skilið. Tel­ur hann mennta­kerfið, að all­ir eigi að fá stúd­ents­próf, kunna dönsku „og hitt og þetta“, passa bet­ur ákveðnum hópi en öðrum.

„Það er bara þannig – og við vit­um það – að sum­ir geta ekki lært stærðfræði og aðrir geta ekki lært rétt­rit­un. Þú get­ur ímyndað þér að sitja í bekk sem barn og upp­lifa þig niður­lægðan mánuðum sam­an í skól­an­um. Það sé alltaf verið að segja: Skil­urðu þetta ekki dreng­ur?

Það myndi eng­inn sætta sig við að meiri­hlut­inn af tíma þeirra í vinn­unni væri ófull­nægj­andi eða að þeim liði meira og minna alltaf illa í vinn­unni. Þegar þú ert barn er ekki um neitt að velja.“

Þannig seg­ir hann upp­lif­un þess­ara manna í skól­an­um hræðilega. Þeim líði illa alla skóla­göng­una og það sé ekk­ert skrítið að brott­fall drengja úr skól­um sé hátt þegar segja megi að kerfið sé ekk­ert rosa­lega drengja­vænt.

„Brott­fall drengja úr grunn­skól­un­um og inn í fram­halds­skól­ana er al­veg rosa­lega hátt hlut­fall og við erum alltaf að fá stærri og stærri hópa af drengj­um sem eru jaðar­sett­ir. Vax­andi hóp­ur drengja og manna er van­virk­ur og verður ekki hluti af sam­fé­lag­inu. Þetta er áhyggju­efni.“

mbl.is