Það er mikilvæg þjónusta við almenning að hægt sé að nota reiðufé. Því leggur seðlabankastjóri til að Alþingi styrki lagalega heimild Seðlabankans til þess að skylda aðila til þess að taka við reiðufé og segir bankann skoða að nýta rétt sinn til að skylda þá sem selja nauðsynjavörur til að taka við reiðufé.
Það er mikilvæg þjónusta við almenning að hægt sé að nota reiðufé. Því leggur seðlabankastjóri til að Alþingi styrki lagalega heimild Seðlabankans til þess að skylda aðila til þess að taka við reiðufé og segir bankann skoða að nýta rétt sinn til að skylda þá sem selja nauðsynjavörur til að taka við reiðufé.
Það er mikilvæg þjónusta við almenning að hægt sé að nota reiðufé. Því leggur seðlabankastjóri til að Alþingi styrki lagalega heimild Seðlabankans til þess að skylda aðila til þess að taka við reiðufé og segir bankann skoða að nýta rétt sinn til að skylda þá sem selja nauðsynjavörur til að taka við reiðufé.
Þetta er meðal þess sem Ásgeir Jónsson seðlabankastjóri sagði í svari sínu við fyrirspurn Pawel Bartoszek, þingmanns Viðreisnar, á opnum fundi efnahags- og viðskiptanefndar Alþingis í dag. Fundarefnið var skýrsla fjármálaeftirlitsnefndar Seðlabanka Íslands til Alþingis fyrir árið 2024. Auk Ásgeirs var Björk Sigurgísladóttir, varaseðlabankastjóri fjármálaeftirlits, einnig gestur á fundinum.
Pawel sagði tvö sjónarhorn takast á varðandi notkun almennings á reiðufé. Annars vegar, með hliðsjón af fjármálaeftirliti, væri reiðufé illa rekjanlegt. Hins vegar hefði seðlabankastjóri mælt með því nýlega að fólk ætti bunka af reiðufé heima til vonar og vara.
Spurði hann hvernig þessi tvö sjónarmið tækjust á og hvort Seðlabankinn væri tilbúinn til þess að stór hluti almennings færi út í hraðbanka og tæki út mikið magn reiðufjár í dag. Spurði hann einnig hvort hræðsla væri við að aðilar sem „vilja af ýmsum ástæðum nota reiðufé í sínum daglega rekstri“ gætu nú vísað til þess að hafa nokkrar milljónir heima í reiðufé til að safna sér í varasjóð, þegar ástæðan væri kannski önnur.
Í svari sínu sagði Ásgeir mikla hreyfingu hafa verið fyrir um tíu árum, þá hafi verið reynt að taka út reiðufé vegna svarts hagkerfis. Þetta hafi þó aldrei verið skoðun Seðlabankans.
Sagði hann Seðlabankann hafa tekið upp gríðarlega miklar varnir gegn peningaþvætti. Árið 2019 hefði átt sér stað ákveðin vakning „fyrir okkur að gera eitthvað í málinu“ sökum þess að Ísland hefði verið „grálistað“ það árið.
„Almennt séð er íslenska krónan ekki góð til þess að þvo peninga, fyrir erlenda aðila. Þetta er lítill gjaldmiðill,“ sagði Ásgeir, því myndi myntin sjaldnast verða fyrir valinu til þess að þvo peninga heldur stærri myntir eins og dalir eða evrur.
Þrátt fyrir að svart hagkerfi sé til staðar á Íslandi telur Ásgeir þær áhyggjur ekki eiga að hafa forgang, „eins og ég sé það þá erum við búin að ná utan um allt kerfið“.
„Til þess að vera í svarta hagkerfinu þarftu alveg að forðast öll samskipti við banka eða aðrar stofnanir,“ sagði hann. Hann telji íslenskan markað hafa náð miklum árangri varðandi þetta.
Sem seðlabankastjóra finnst Ásgeiri sniðugt að fólki hafi gjaldmiðilinn í höndunum.
„Það var nú einhver fjármálaráðgjafi sem ráðlagði það að taka kreditkortið, setja það í glas fullt af vatni og setja það í frystikistu og síðan nota bara reiðufé, og ef þú fengir löngun til þess að kaupa eitthvað þá þyrftirðu að taka glasið upp og bíða eftir að það þiðnaði,“ sagði Ásgeir, það sé hans mat að notkun reiðufjár gefi fólki jarðsamband varðandi peninga.
Benti Pawel þá á að fjölmargir staðir taki ekki lengur við reiðufé og spurði um leið hvort prentuðum seðlum hefði verið fjölgað, í ljósi hvatningar seðlabankastjóra um að fólk eigi að hafa reiðufé heima fyrir öryggissakir.
Sagði Ásgeir að síðan hann tók við stöðu seðlabankastjóra hefði hann látið prenta töluvert af seðlum, „við gefum ekki upp hversu mikið en við erum með alveg nóg“.
Þá vilji hann koma í framkvæmd einu rekstrarfélagi sem sjái um alla hraðbanka, í stað þess að hver banki sé með sinn eigin. „Það sé þá hugsað um hvar þeir eru, strategískt. Þannig að það sé auðvelt að dreifa seðlum“.
Að lokum sagði Ásgeir það mat Seðlabankans að hann hafi ekki lagalega heimild til þess að skylda aðila til þess að taka við reiðufé.
„Það má jafnvel velta fyrir sér hvort Alþingi hafi áhuga á því að styrkja við þær heimildir sem við höfum í því samhengi.“
Aftur á móti hafi bankinn rétt á að setja reglur varðandi notkun reiðufjár sem myndu skylda aðila með nauðsynjavörur, til dæmis matvöruverslanir og apótek, til að taka við því. Þetta gæti verið til skoðunar í haust.
Hann telji það mikilvæga þjónustu fyrir fólk að geta notað reiðufé.