Einstaklingar í fangelsi eiga það til að upplifa tímann þar inni sem geymslutíma. Þar þyrfti að vera skilvirkt kerfi sem myndi nýta þennan tíma til að meta og hjálpa einstaklingunum að verða betri menn, í staðinn fyrir að spila tölvuleiki í tvö ár og koma svo aftur út í sama far.
Einstaklingar í fangelsi eiga það til að upplifa tímann þar inni sem geymslutíma. Þar þyrfti að vera skilvirkt kerfi sem myndi nýta þennan tíma til að meta og hjálpa einstaklingunum að verða betri menn, í staðinn fyrir að spila tölvuleiki í tvö ár og koma svo aftur út í sama far.
Einstaklingar í fangelsi eiga það til að upplifa tímann þar inni sem geymslutíma. Þar þyrfti að vera skilvirkt kerfi sem myndi nýta þennan tíma til að meta og hjálpa einstaklingunum að verða betri menn, í staðinn fyrir að spila tölvuleiki í tvö ár og koma svo aftur út í sama far.
Þetta er meðal þess sem Daníel Rafn Guðmundsson, gestur Dagmála mbl.is, segir í umræðum um fangelsismál landsins. Sjálfur hefur Daníel verið edrú í 10 ár og fer í dag með trúarlegan boðskap inn í fangelsin og gegnir þar einnig jafningjahlutverki.
Tekur hann dæmi um Ásgeir Þór Nordgulen, sem einnig hefur snúið við blaðinu. Ásgeir hefur deilt reynslu sinni af fangelsiskerfinu og sagst hafa upplifað að vera settur í geymslu og verið svo aftur á sama stað þegar hann kom út.
„Hann er bara besta dæmið um þetta,“ segir Daníel um Ásgeir og vísar í hvað jafningjafræðsla og stuðningur innan fangelsa getur gert mikið, og breytt lífi margra.