„Ég er fyrst og fremst stolt af þjóðinni minni. Ég er alveg ótrúlega stoltur Íslendingur,“ segir Kristrún Frostadóttir forsætisráðherra, þegar hún er spurð um hvernig tilfinning það sé að vakna upp á þjóðhátíðardeginum sjálfum og bera ábyrgð á partýinu.
„Ég er fyrst og fremst stolt af þjóðinni minni. Ég er alveg ótrúlega stoltur Íslendingur,“ segir Kristrún Frostadóttir forsætisráðherra, þegar hún er spurð um hvernig tilfinning það sé að vakna upp á þjóðhátíðardeginum sjálfum og bera ábyrgð á partýinu.
„Ég er fyrst og fremst stolt af þjóðinni minni. Ég er alveg ótrúlega stoltur Íslendingur,“ segir Kristrún Frostadóttir forsætisráðherra, þegar hún er spurð um hvernig tilfinning það sé að vakna upp á þjóðhátíðardeginum sjálfum og bera ábyrgð á partýinu.
Kristrún er gestur Dagmála á þessum hátíðisdegi. Lýðveldið Ísland er 81 árs í dag. Hún bjó í Bandaríkjunum og Bretlandi um sex ára skeið og fjarveran frá Íslandi kenndi henni að meta enn betur hversu góðu samfélagi Íslendingar búa í. Hún ber saman hversu langt sé hægt að ná í Bandaríkjunum ef þú ert hluti af rétta hópnum, þar sem stétt og staða ráða miklu. Þar lærði hún enn frekar hversu mikilvæg nándin og samstaðan í íslensku samfélagi er.
Þegar hún er spurð hvort dagurinn, sjálfur 17. júní sé að gefa eftir í hátíðleika segist hún viss um að eldra fólk sem man betur þróun lýðræðisins upplifi að dagurinn sé öðruvísi í dag. Við séum hins vegar að fjarlægjast marga hluti sem kostuðu baráttu á sínum tíma, hvort sem það eru hlutir tengdir verkalýðsmálum eða baráttan fyrir sjálfstæðinu.
Kristrún segir það fylla hana stolti að standa í stafni fyrir 400 þúsund manna þjóð sem þrátt fyrir fámenni hefur afrekað ótrúlega hluti. Í því samhengi nefnir hún alþjóðleg samskipti.
„Ég mundi vilja sjá þennan dag ennþá hátíðlegri en hann er. Ég er til dæmis mikil fánakona. Ég er mjög stolt af íslenska fánanum. Ég myndi vilja sjá hann sem víðast sem samstöðutákn allra sem hér búa. Svíar og Danir og Norðmenn eru með fánann út um allt og ég held að þetta sé eitthvað sem að við getum tekið til okkar. Þetta þarf ekki að vera einhvern rembingur, þjóðernisrembingur. Fólk getur verið með ættjarðarást en samt haft skilning á samhengi hlutanna og þetta þarf ekkert að þýða bara einn hlutur,“ sagði Kristrún.
Hún rifjar upp minningar frá 17. júní og fer yfir ákvörðun sína að fela Höllu Tómasdóttur að flytja hátíðarávarp að þessu sinni.
Hér með fylgir brot úr viðtalinu þar sem Kristrún ræðir 17. júní. Viðtalið í heild sinni geta áskrifendur Morgunblaðsins nálgast með því að smella á linkinn hér að neðan.