Maður á þrítugsaldri sem hlaut 21 árs fangelsisdóm í Noregi fyrir að myrða eiginkonu sína í Molde árið 2021 fær ekki að fara með forræði yfir barni þeirra, en eftir því sóttist hann í sérstöku einkamáli er hann höfðaði eftir að dómur var kveðinn upp yfir honum í refsimálinu.
Í kjölfar þess er barnaverndar- og heilsunefnd Mæris og Raumsdals kvað upp úrskurð sinn um að maðurinn skyldi hvorki hafa umgengnisrétt við né forræði yfir barninu, sem vistað hafði verið á fósturheimili frá því hann myrti móðurina, höfðaði hann mál fyrir héraðsdómi og gerði þá kröfu að honum yrðu dæmd réttindin sem föður barnsins.
Héraðsdómur taldi útilokað að fallast á málatilbúnað manns er misst hafði forræði yfir barni í kjölfar þess að stytta móður þess og barnsmóður sinni aldur. Lögmannsréttur, norska millidómstigið, tók í sama streng og féllst Hæstiréttur á að taka það til meðferðar vegna þess fordæmisgildis er í niðurstöðunni fælist. Segir rétturinn í rökstuðningi dóms er féll í dag:
Í þessu áþreifanlega [n. konkrete] máli er Hæstiréttur á því að skilyrðin til að svipta föður foreldraábyrgð séu augljóslega uppfyllt. Faðirinn vissi það í ljósi manndrápsins að hann uppfyllir ekki þau skilyrði sem sett eru til að tryggja að barninu sé það fyrir bestu að hann fari með forræði þess. Ríkuleg áhætta er fyrir hendi á því að barnið, sem er viðkvæmt, skaðist af vitneskjunni um að faðir þess geti tekið ákvarðanir fyrir þess hönd.
Voru allir þeir fimm dómarar er dæmdu í málinu einróma í niðurstöðu sinni, en rök föðurins – fjölskyldan er erlend – voru að hann vildi tryggja að barnið missti ekki tenginguna við uppruna sinn, tungumál og menningu. Auk þess lagði hann það til grundvallar að hann væri líffræðilegur faðir barnsins.
Kim Brügger Villanger er lögmaður föðurins og segir í samtali við norska ríkisútvarpið NRK að skjólstæðingur hans sé vonsvikinn.
„Það er mikilvægt að Hæstiréttur sló því föstu að það er ekki hin siðferðislega fordæming og meginreglur laga sem réð úrslitum heldur það sem barninu er fyrir bestu,“ segir Villanger, „skjólstæðingur minn er vitanlega vonsvikinn yfir niðurstöðunni og fellst ekki á að forsendur hafi verið til að svipta hann ábyrgð foreldris.