Hæstiréttur hefur hafnað beiðni Jóns Hilmars Karlssonar, sonar Karls Wernerssonar viðskiptamanns, um að taka fyrir riftunarmál þrotabús Karls gegn félaginu Toska sem er í eigu Jóns.
Telur Hæstiréttur að ekki verði séð að úrslit málsins hafi verulegt almennt gildi né að það varði sérstaklega mikilvæga hagsmuni.
Málið snýr að því þegar Karl afsalaði sér Toska til sonar síns fyrir 1,1 milljón króna. Toska var móðurfélag Faxa sem átti félagið Faxar. Félagið Faxar átti nær allt hlutaféð í Lyf og heilsu sem og fasteignir.
Kaupunum var rift þar sem héraðsdómur og Landsréttur töldu um gjafagjörning að ræða. Þrotabú Karls hafði eftir niðurstöðu Landsréttar kröfu á Jón Hilmar upp á ríflega 2,6 milljarða króna. Reiknað að núvirði kann krafan að nema á sjötta milljarð króna með dráttarvöxtum frá árinu 2019.
Héraðsdómur hafði áður gert Jóni að greiða þrotabúi Karls ríflega 464 milljónir króna sem var virði Toska, miðað við forsendur héraðsdóms á þeim tíma.
Landsréttur komst hins vegar að því að dagsetning kaupsamnings hefði verið önnur en miðað var við í héraðsdómi og því andvirði félagsins ríflega 2,6 milljarðar króna þegar að kaupsamningurinn var gerður.
Í dómi héraðsdóms var miðað við að dagsetning undirritunar kaupsamningsins hafi verið 13. janúar 2014 en þrotabú Karls hélt því fram að dagsetningin væri röng og salan hefði gerst eftir 28. apríl 2016, sem Landsréttur tók undir.
Eru þessar dagsetningar lykilatriði þar sem héraðsdómur hafði komist að þeirri niðurstöðu að 13. janúar 2014 væri dagurinn sem kaupsamningurinn var gerður.
Þá var virði Toska mun minna, eða rúmlega 464 milljónir króna, þar sem Lyf og heilsa var ekki inni í samstæðunni og því samkvæmt dómi héraðsdóms þurfti Jón Hilmar aðeins að greiða þrotabúinu þá upphæð.
Í héraðsdómi vildi þrotabúið fá hlutabréfin í Toska til baka, en héraðsdómur féllst ekki á það. Þess í stað var komist að því að Jón þyrfti að greiða andvirði hlutafjárins til baka. Eins og fyrr segir hefur það nú verið metið upp á rúmlega 2,6 milljarða króna.