Að kvöldi sama dags féll annað snjóflóð úr Traðargili sunnar í bænum sem olli eignatjóni en engu manntjóni. Þriðja flóðið féll 19. janúar úr Traðargili og skemmdi eitt hús. Alls eyðilögðust 22 hús í flóðunum.

Frétt af mbl.is

Hjartað sló með þjóðinni

Fyrsta flóðið féll klukkan 6.25 mánudagsmorguninn 16. janúar 1995. Í Morgunblaðinu næstu daga var rætt við marga íbúa um reynslu þeirra og einn þeirra sagðist hafa vaknað við sprengingu og séð snjóinn koma á móti sér á 100 km hraða. Annar sagðist hafa vaknað við mikinn hvell og talið fyrst að gaskútur hefði sprungið.

Stórt svæði í miðhluta Súðavíkur var rústir einar eftir snjóflóðið sem rann að fjölbýlishúsinu sem sést á myndinni. Brak úr húsunum var dreift yfir svæðið. mbl.is/RAX

Kvöldið áður en snjóflóðið féll, 15. janúar, höfðu Almannavarnir ríkisins verið í sambandi við Súðvíkinga vegna þess að hætta var talin á snjóflóðum. Í Morgunblaðinu 17. janúar er rætt við Sigríði Hrönn Elíasdóttur, sem var sveitarstjóri í Súðavík þegar þessir atburðir gerðust. Hún sagðist hafa verið í sambandi við lögreglustjóra og Magnús Má Magnússon snjóflóðasérfræðing á sunnudagskvöld. Klukkan að ganga tvö um nóttina hefði Magnús Már sagt henni að nú væri að koma sú átt sem væri alverst upp á snjóflóðahættu í Súðavík. Hún hefði þá látið rýma svæðið við Traðargil þar sem talin hefði verið hætta á snjóflóðum.

„Ég var rétt búin að koma fólkinu í hús, mörgum heim til mín, og rétt komin upp í rúm þegar formaður björgunarsveitarinnar hringdi og sagði mér að snjóflóð væri fallið og eitthvað mikið að,“ sagði Sigríður við Morgunblaðið. Hún sagðist hafa hringt strax í lögregluna á Ísafirði og beðið um að allt tiltækt lið yrði haft tilbúið til aðstoðar, bæði læknar og björgunarlið. Björgunarsveitarmenn í Súðavík hefðu farið strax af stað til leitar. Hún sagðist hafa kallað almannavarnanefndina saman en á leiðinni á fundinn hefði hún frétt að skrifstofa Súðavíkurhrepps, sem jafnframt var stjórnstöð almannavarna, hefði lent í flóðinu. Því var sett upp stjórnstöð og bækistöð fyrir björgunarfólk í frystihúsi Frosta hf.

Björgunarsveitarmenn við leit á svæðinu þar sem snjóflóðið féll.

Sigríður lýsti aðkomunni að snjóflóðasvæðinu eins og eftir kjarnorkusprengju. Brak úr húsunum hefði verið niður alla götuna, einnig bílar og slasað fólk. Sést hefði í hendur fólks upp úr snjónum. Slösuð kona hafði komið sér fyrir í bíl sem hafði oltið og gat notað bílflautuna til að láta vita af sér. „Þetta var hreinasta hörmung,“ sagði Sigríður. Flestir hefðu verið sofandi í rúmum sínum þegar flóðið kom og var fólkið því illa klætt, á náttfötum eða nærklæðum einum fata.

Sigríður lét rýma öll hús í Súðavík, kom flestum í frystihúsið en sumir fóru í Eyrardal sem er sveitabær innan við þorpið. Fólkið var síðan flutt út á Ísafjörð og aðeins ungir karlmenn og nokkrar konur urðu eftir vegna leitarstarfanna. Grunnskólinn var tekinn undir björgunarsveitarmenn þegar liðsauki fór að berast og þeir unnu á vöktum við leitina.

Fram kom í viðtali Morgunblaðsins 17. janúar við Guðjón Petersen, þáverandi framkvæmdastjóra Almannavarna ríkisins, að ætlunin hefði verið að huga að því að rýma fleiri svæði í bænum og skoða hvort efstu húsin við Túngötu gætu verið í hættu. En menn hefðu ekkert haft fyrir sér í því að snjóflóð gætu, samkvæmt hættumatinu, fallið svo langt þarna, ekkert hefði sést til svæðisins í fjallinu og þetta hefði ekki verið komið lengra þegar flóðið féll.

Ítarlega umfjöllun um snjóflóðin í Súðavík 1995 má lesa í Morgunblaðinu í dag. 

Súðvíkingar leituðu að persónulegum munum í húsarústum. mbl.is/Egill Ólafsson

Tengdar fréttir

Þrjátíu ár frá snjóflóðunum í Súðavík

„Guð blessi minningu þeirra sem fórust í Súðavík“

• Minntust þeirra sem létust í Súðavík
• Hjartað sló með þjóðinni
• „Þetta er litla systir mín“
• Rannsókn hafin á Súðavíkurflóðunum

» Fleiri tengdar fréttir