Hæstiréttur hefur staðfest að myndsending konu til tveggja annarra kvenna teljist „lostugt athæfi“ í skilningi laga, en hún sendi nektarmynd af þáverandi eiginmanni sínum sem sýndi getnaðarlim hans, ásamt tveimur nektarmyndum af konu sem sýndu brjóst hennar, án samþykkis þeirra.
Var þetta til þess fallið að særa blygðunarsemi mannsins og konunnar.
Hæstiréttur staðfesti með þessu niðurstöðu Landsréttar, en konan taldi að athæfi sitt hefði ekki verið lostugt eða af kynferðislegum hvötum þar sem tilætlun hennar hafi einungis verið að vekja athygli á því hve neikvæð afstaða mannsins væri til sona þeirra og hvernig hann ræddi um þá í samskiptum við konuna sem brjóstamyndirnar voru af.
Í dómi Hæstaréttar kemur fram að fólkið hafi verið gift og átt syni saman en mikið hafi gengið á í hjónabandinu. Flutti maðurinn út af heimilinu í lok júlí 2020 eftir að eiginkonan tilkynnti að hún vildi skilnað. Þá lét hann einnig af störfum hjá fyrirtæki þar sem þau störfuðu saman.
Í ágústmánuði skoðaði konan tölvu mannsins sem hann hafði haft til umráða hjá fyrirtækinu, en hún sagði ástæðu þess vera að hún teldi manninn haldinn fíkn og viljað ráða fram úr því um hvers konar fíkn væri að ræða.
Skoðaði hún samskipti hans á Messenger og fann þar textaskilaboð milli mannsins og annarrar konu sem hann hafði kynnst eitthvað fyrr. Sem fyrr segir taldi konan samskipti þeirra fela í sér lítilsvirðingu við syni þeirra og tók hún ljósmyndir af níu blaðsíðum af skilaboðum og sendi á tvær aðrar konur, en einnig á eiginmanninn fyrrverandi. Með textaskilaboðunum voru einnig þær myndir sem um ræðir í málinu og ákært var fyrir að dreifa. Sagði konan þær myndir hafa verið aukaatriði.
Hæstiréttur tekur ekki undir afstöðu konunnar og vísar til þess að með „lostugu athæfi“ í skilningi ákvæðisins er átt við athöfn sem er af kynferðislegum toga en gengur skemmra en samræði og önnur kynferðismök.
Hafi Landsréttur lagt hlutrænan mælikvarða á það hvað teljist lostugt athæfi og að það sé ekki ráðandi þáttur við það mat af hvaða hvötum verknaðurinn er sprottinn. Fordæmi séu um slíkt í fyrri dómi Hæstaréttar.
Bendir dómurinn á að konan hafi valið níu blaðsíður af um 100 sem hún hafði prentað út og sent þær á konurnar tvær. Því hafnar rétturinn þeim ástæðum konunnar að sendingin hafi stjórnast af reiði heldur hafi sendingin verið af kynferðislegum toga. Því sé komin fram sönnun um að hún hafi sýnt af sér lostugt athæfi og stendur því dómur Landsréttar, en konan hafði hlotið þriggja mánaða skilorðsbundinn tóm.
Konunni hafði áður verið gert að greiða allan sakarkostnað, en hann var 3,3 milljónir í héraði, 1,7 milljón í Landsrétti og við það bætist nú 1,1 milljón fyrir Hæstarétti. Samtals rúmlega 6,1 milljón.
https://www.mbl.is/frettir/innlent/2024/03/15/sakfelld_fyrir_lostugt_athaefi/