Magnús Kjartan Eyjólfsson var 40 ára ósköp venjulegur fjölskyldufaðir með fjögur börn.
Þau hjónin voru nýbúin að taka fimmta barnið að sér í fóstur þegar hann greindist með bráðaeitilfrumuhvítblæði.
Hann segir í viðtali við Kraft á lifidernuna.is að sín fyrstu viðbrögð við greiningunni hafi verið að hann mætti ekkert vera að þessu, það var laugardagur og hann var að fara að spila á balli um kvöldið.
Magnús upplifði síðar eftir greiningu að einhvern veginn hafi allt farið á „hold“. Honum fannst hann sjálfur bara hafa eitt verkefni og annað gleymdist svolítið á meðan.
Segist hann hafa tekist á við verkefnið af æðruleysi enda hafði hann enga stjórn á aðstæðum og ákvað að treysta því fólki sem hafði menntun og reynslu til að takast á við sjúkdóminn.
Í dag er Magnús í viðhaldsmeðferð og segist verða í henni næstu tvö árin ef sjúkdómurinn verður áfram til friðs.
„Það fór að birta til þegar ég fékk þær fréttir að sjúkdómurinn liggi niðri og eins líka þegar ég fékk þær fréttir að ég væri kominn í viðhaldsmeðferð og stóru lyfjagjafirnar væru búnar,“ segir hann.
Fyrir Magnúsi þýðir „lífið er núna“ að maður skuli nota tímann sem maður hefur, „þú veist aldrei hvað hann er langur,“ segir Magnús.
„Þegar Kraftur frétti af minni greiningu höfðu þau samband af fyrra bragði og buðu mér í kaffi og spjall.
Ég hef mest notað lyfjakortið og það er gríðarlegur sparnaður þegar heimilið er stórt. Svo eru allskyns áhugaverðir og skemmtilegir „hittingar“.
Það er ótrúlega gott að geta rætt sjúkdóminn við þá sem eru eða hafa verið að ganga í gegnum það sama og maður sjálfur.“