Ekki geti allir lifað í nábýli við dýr

Þannig gangi lög­in út frá lýðræði í slík­um hús­um þar sem ákv­arðanir eru að jafnaði tekn­ar á lög­lega boðuðum hús­fund­um þar sem all­ir eig­end­ur fjöleign­ar­húsa eiga kost á að mæta og koma skoðunum sín­um og sjón­ar­miðum á fram­færi. Þá séu í lög­un­um regl­ur um það hvemig ákv­arðanir eru tekn­ar í fjöleign­ar­hús­um.

Þær regl­ur sem nú gilda um hunda- og katta­hald í fjöleign­ar­hús­um hafa þótt sann­gjarn­ar og taka til­lit til hags­muna þeirra sem vilja halda gælu­dýr í fjöleign­ar­hús­um og þeirra sem ekki geta eða treysta sér til að búa í ná­býli við slík dýr.

„Með því frum­varpi sem nú ligg­ur fyr­ir Alþingi er ein­ung­is horft til sjón­ar­miða þeirra sem vilja halda hunda og ketti í fjöleign­ar­hús­um á kostnað þeirra sem ekki geta eða treysta sér til að hafa slík dýr í sínu ná­býli,“ seg­ir í um­sögn­inni.

Það sé ekki hægt að líta fram hjá því að ekki geta all­ir lifað í ná­býli við hunda og ketti, t.d. vegna of­næm­is eða hræðslu við slík dýr. Verði frum­varpið að lög­um séu þeir ein­stak­ling­ar sett­ir í þá stöðu að þurfa annaðhvort að fá 2/​3 hluta eig­enda fjöleign­ar­húsa með sér í að banna dýr sem flytja í fjöleign­ar­húsið eða hrökklast úr eign­um sín­um.

„Með slíkri laga­setn­ingu er vikið gróf­lega frá meg­in­regl­um lag­anna sem byggj­ast á lýðræði,“ seg­ir í um­sögn­inni.