Aðför að atvinnulífinu í borginni

Ekk­ert upp­kaupsákvæði er í lóðarleigu­samn­ingn­um og býðst hús­fé­lag­inu ekki slíkt ákvæði í fram­lengd­um samn­ingi, sem þýðir að borg­in get­ur gert at­vinnu­rek­end­um í hús­inu að rífa hús­næði á lóðinni á eig­in kostnað og skila henni frá­geng­inni eins og við henni var tekið á átt­unda ára­tug síðustu ald­ar.

Marg­ir í sömu spor­um

Bílds­höfði 12 er ekki eina lóðin á svæðinu í þess­um spor­um. Marg­ir lóðal­eigu­samn­ing­ar á Ártúns­höfða eru runn­ir út eða renna út inn­an fárra ára. All­ur gang­ur er á hvort upp­kaupsákvæði sé að finna í samn­ing­um, en í svari Heiðu Bjarg­ar Hilm­is­dótt­ur borg­ar­stjóra við fyr­ir­spurn Morg­un­blaðsins kem­ur fram að á þess­um tíma hafi þeim sem greiddu gatna­gerðar­gjöld ein­ung­is verið veitt upp­kaupsákvæði við út­hlut­un. Lóðal­eigu­samn­ing­ar vegna Bílds­höfða 10-20 eru all­ir án upp­kaupsákvæðis, en þar eru til húsa marg­ir litl­ir rekstr­araðilar og þjón­ustu­fyr­ir­tæki.

Hild­ur Björns­dótt­ir lagði fram fyr­ir­spurn í borg­ar­ráði á dög­un­um varðandi Ártúns­höfðann þar sem hún óskaði eft­ir sam­an­tekt á því hvernig lóðarleigu­samn­ing­um er háttað á svæðinu og hvernig borg­in hyggst vinna með at­vinnu­rek­end­um í fram­hald­inu. Hún seg­ist enn bíða svara.

„Við sjá­um það að jafn­ræði rík­ir ekki milli at­vinnu­rek­enda á svæðinu. Sum­ir þeirra hafa fengið fram­lengda lóðarleigu­samn­inga, aðrir ekki, og ein­hverj­ir eru með upp­kaupsákvæði í sín­um samn­ing­um og aðrir ekki,“ seg­ir Hild­ur.

Hún seg­ir skýr­ing­ar hvað varðar val um greiðslu gatna­gerðar­gjalda áður en til út­hlut­un­ar kom fyr­ir­slátt.

„Auðvitað þarf að vinna með at­vinnu­líf­inu á svæðinu að því að leysa úr þess­um mál­um. Ef við tök­um bara fast­eigna­matið á Bílds­höfða 10-20, þá er það hátt í 9,5 millj­arðar króna, og þá eru ótal­in þau verðmæti sem liggja í rekstr­in­um sem þarna hef­ur verið byggður upp hjá fjöl­mörg­um fyr­ir­tækj­um. Að borg­in ætli sér bara að loka dyr­un­um hjá þess­um fyr­ir­tækj­um, og ekki nóg með það, held­ur gera þeim kröfu um að þau rífi hús­næðið og skili lóðunum í upp­runa­legu ástandi á eig­in kostnað, er gríðarleg aðför að at­vinnu­lífi í borg­inni.“

Skort­ur á sam­ráði

Hild­ur gagn­rýn­ir skort á sam­ráði við fyr­ir­tæk­in á svæðinu hvað varðar bæt­ur og framtíðarstaðsetn­ingu. „Þetta er ákveðin birt­ing­ar­mynd á þétt­ing­ar­stefn­unni í borg­inni, þar sem meiri­hlut­inn og þeir meiri­hlut­ar sem hér hafa verið starf­andi hafa horft á öfl­ug at­vinnusvæði, skipu­lagt þar íbúðabyggð og hrakið burt fyr­ir­tæk­in. Við erum því miður í þeim spor­um að horfa á eft­ir mörg­um af stærstu fyr­ir­tækj­um lands­ins flytja brott úr Reykja­vík til annarra sveit­ar­fé­laga. Við erum ein­fald­lega að tapa í sam­keppni við önn­ur sveit­ar­fé­lög um að halda virku og öfl­ugu at­vinnu­lífi,“ seg­ir hún.

Hún seg­ir skorta skiln­ing á því að at­vinnu­lífið sé und­ir­staða vel­ferðar.

„Ef við ætl­um að geta byggt upp alla þessa vel­ferð sem vinstri meiri­hlut­inn boðar, þá er öfl­ugt at­vinnu­líf al­gjör lyk­il­for­senda. Ein­hver þarf að skapa verðmæt­in sem eiga að standa und­ir vel­ferðinni.“

Illa sé haldið á mál­um gagn­vart at­vinnu­líf­inu í borg­inni. Einu svæðin sem at­vinnu­rek­end­um hafi boðist séu á Esju­mel­um eða Hólms­heiði.

„Skýr­asta birt­ing­ar­mynd­in á þess­um vanda er auðvitað græna gíma­ldið á Álfa­bakka. Þar ætl­ar borg­in að taka þátt í sam­keppni um að hafa starf­semi Haga inn­an borg­ar­mark­anna og eina lóðin sem þau geta boðið er þessi lóð á Álfa­bakka sem auðvitað hæf­ir ekki starf­semi af þess­um toga eins og frægt er orðið. Það vant­ar heild­stæða at­vinnu­stefnu, hvernig við ætl­um að skipu­leggja hag­stæðar og æski­leg­ar lóðir und­ir at­vinnu­líf, svo hér verði kröft­ug og öfl­ug verðmæta­sköp­un, því öðru­vísi byggj­um við ekki upp öfl­uga höfuðborg.“