„Hann er farinn að upplifa sig vitlausan“

Foreldrarnir lýstu ítrekað áhyggjum sínum við kennara án þess að …
Foreldrarnir lýstu ítrekað áhyggjum sínum við kennara án þess að nokkuð væri að gert. Samsett mynd/Karítas

Dreng­ur á tólfta ári í grunn­skóla í Reykja­vík, sem greind­ur er með málþroskarösk­un og sér­tæk­an lestr­ar­vanda, hef­ur beðið í ár eft­ir þjón­ustu sem hann á rétt á frá tal­meina­fræðingi. Þar áður tók það þrjú ár fyr­ir for­eldr­ana að fá það í gegn að dreng­ur­inn fengi grein­ingu á sín­um vanda, sem aug­ljós­lega var til staðar.

Dreng­ur­inn er að ljúka sjötta bekk og er vand­inn far­inn að hjá hon­um námi, auk þess að hafa nei­kvæð áhrif á sjálfs­mynd hans.

Móðir hans er mjög ósátt við fyr­ir­komu­lag þjón­ustu tal­meina­fræðinga, sem er mis­mun­andi eft­ir því hvort vandi barns­ins telst al­var­leg­ur eða ekki. 

Börn með al­var­leg­an vanda bíða leng­ur

Sam­kvæmt sam­komu­lagi á milli vel­ferðarráðuneyt­is­ins og Sam­bands ís­lenskra sveit­ar­fé­laga frá ár­inu 2014 bera sveit­ar­fé­lög­in ábyrgð á talþjálf­un barna með minni hátt­ar málþroska- og framb­urðarfrávik. Ríkið, í gegn­um Sjúkra­trygg­ing­ar Íslands, greiðir aft­ur á móti fyr­ir þjón­ustu tal­meina­fræðinga við börn með al­var­legri frá­vik.

Hef­ur þjón­ust­an við fyrri hóp­inn að ein­hverju leyti verið veitt inni í leik- og grunn­skól­um síðastliðin tíu ár í gegn­um þjón­ustumiðstöðvar hverf­anna, þar á meðal í þeim grunn­skóla sem dreng­ur­inn er í.

Sú breyt­ing hef­ur hins veg­ar ekki orðið til þess að bæta þjón­ustu við börn með al­var­legri vanda, nema síður sé. En sá hóp­ur barna virðist þurfa að bíða leng­ur á biðlist­um fyr­ir vikið.

Dreng­ur­inn telst með al­var­leg­an vanda og þarf á meiri þjón­ustu halda en sveit­ar­fé­lög­in geta veitt. Hann fær því ekki þjón­ustu hjá tal­meina­fræðingi í sín­um skóla og þarf að bíða eft­ir því að kom­ast að hjá tal­meina­fræðingi á stofu.

Þarf að grípa börn með al­var­legri vanda fyrr

„Þetta er sann­ar­lega ekki að leysa neitt fyr­ir börn með al­var­leg­an vanda og þurfa meira á þjón­ust­unni að halda og fyrr. Börn með al­var­legri vanda eru lát­in bíða á biðlist­um á meðan börn með væg­ari vanda fá þjón­ustu inni í grunn­skól­um,“ seg­ir móðir drengs­ins í sam­tali við mbl.is, en hún er ekki til­bú­in að koma fram und­ir nafni af virðingu við son sinn.

„Sem for­eldri spyr maður sig hvaða for­gangs­röðun það er og hvers börn með al­var­legri vanda eiga að gjalda. Það blas­ir við að það er mik­il­væg­ara að grípa börn sem glíma við al­var­legri vanda fyrr svo þau fari ekki að þróa með sér frek­ari náms­örðug­leika og lak­ara sjálfs­mat og allt sem því fylg­ir,“ seg­ir móðirin.

„Það virðist vera al­gjört ófremd­ar­ástand ennþá í þess­um mála­flokki sem varðar tal­meina­fræðinga því það eru enda­laus­ir biðlist­ar og ekk­ert mjak­ast,“ seg­ir hún jafn­framt en löng bið hef­ur verið eft­ir þjón­ustu tal­meina­fræðinga um ára­bil.

Tjáðu kenn­ur­um ít­rekað áhyggj­ur sín­ar 

Það sem ger­ir málið enn erfiðara er hvað dreng­ur­inn er orðinn gam­all, en for­eldr­arn­ir hafa nán­ast frá upp­hafi skóla­göng­unn­ar tjáð kenn­ur­um hans áhyggj­ur sín­ar af málþroska hans og erfiðleik­um í lestri.

„Aug­ljós­lega var ég sem móðir barns­ins búin að sjá að það var eitt­hvað frá­vik í málþroska og fleira. En maður rýk­ur ekk­ert strax til að heimta grein­ing­ar og próf. Frá því að ég minnt­ist á þetta við kenn­ara og hann komst í grein­ing­ar­viðtal liðu þrjú ár.“

Hún seg­ist alltaf hafa fengið þau svör að þetta yrði skoðað en ekk­ert hafi gerst. Það var ekki fyrr en henni var al­gjör­lega nóg boðið og sendi harðorðan póst að hjól­in fóru að snú­ast.

„Það var það sem þurfti og það er mjög áhuga­vert.“

Farið að há hon­um mikið í skól­an­um

Dreng­ur­inn fór í gegn­um grein­ing­ar­ferli hjá tal­meina­fræðingi vorið 2024 og var skýrslu skilað með þeim niður­stöðum að hann væri með málþroskarösk­un og sér­tæka lestr­arörðug­leika.

Þeim var sagt að hafa sam­band við alla tal­meina­fræðinga og skrá hann á alla biðlista, sem þau gerðu fyr­ir ári síðan, en hafa enn ekk­ert heyrt.

„Hann er orðinn þetta gam­all og þetta er farið að há hon­um mikið í skóla. Hann er far­inn að upp­lifa sig vit­laus­an og á meðan sitj­um við og bíðum og það er eng­inn sem þjón­ust­ar barnið,“ seg­ir móðirin.

„Maður velt­ir því fyr­ir sér af hverju þessi börn eru ekki grip­in, því það myndi svo sann­ar­lega muna miklu. Líka ef maður hugs­ar lengra fram í tím­ann, að þessi börn flosni ekki upp úr námi og fari að þróa með sér laka sjálfs­mynd.“

Alltaf und­ir viðmiði en stuðning­ur ómark­viss 

Hún er líka ósátt við að eng­inn að þeim kenn­ur­um sem dreng­ur­inn hef­ur haft í gegn­um tíðina, hafi séð ástæðu til þess að grípa inn í með ein­hverj­um hætti eða óska eft­ir sér­stök­um stuðningi fyr­ir hann í lestri. Sér­stak­lega í ljósi þess að for­eldr­arn­ir hafa ít­rekað lýst áhyggj­um sín­um.

Dreng­ur­inn hef­ur frá því hann byrjaði í skóla alltaf verið und­ir viðmiði í lestri en samt hafa for­eldr­arn­ir þurft að berj­ast fyr­ir því að hann fengi ein­hvern stuðning í skól­an­um. Sá litli stuðning­ur sem hann hef­ur svo fengið hef­ur verið mjög ómark­viss.

„Hvert ein­asta ár á meðan börn eru í grunn­skóla skipt­ir svo miklu máli, þau verða alltaf meira og meira eft­ir á í námi eft­ir því sem þau verða eldri,“ seg­ir móðirin.

„Það virðist ein­hvern veg­inn eng­inn geta gefið manni ein­hver svör, manni er sagt að hafa sam­band við tal­meina­fræðinga sem er alls ekki auðvelt. Flest­ir eru bara með þetta í gegn­um heimasíður, maður veit ekk­ert hvað biðin er löng eða neitt.“

Neitað um þjón­ustu í nærum­hverfi

Fjallað hef­ur verið um langa bið eft­ir þjón­ustu tal­meina­fræðinga hér á mbl.is og nei­kvæð áhrif þess að þjón­ustu­stigið sé mis­mun­andi eft­ir því hvort ríkið eða sveit­ar­fé­lög­in veiti þjón­ust­una.

Fyrr á þessu ári var rætt við móður fjög­urra ára drengs á ein­hverfurófi sem tal­ar ekki og þurfti að bíða í tvö og hálft ár eft­ir þjón­ustu tal­meina­fræðings. Vig­dís Gunn­ars­dótt­ir, móðir drengs­ins, taldi að hann gæti fengið þjón­ust­una í leik­skól­an­um, þar sem hann á erfitt með nýja staði, en þegar loks kom að hon­um kom í ljós að svo var ekki. Hans vandi er það al­var­leg­ur að það er ekki á færi sveit­ar­fé­lags­ins að veita þjón­ust­una og þarf hann því sækja hana á stofu. Dreng­ur­inn hef­ur því enn ekki fengið þjón­ustu tal­meina­fræðings.

Í ramma­samn­ingi Sjúkra­trygg­inga Íslands við tal­meina­fræðinga er þó und­anþágu­heim­ild sem seg­ir að í sér­stök­um til­vik­um megi veita þjón­ustu í nær­um­hverfi. Vig­dís sagði tal­meina­fræðing­a þó geta neitað að verða við þeirri beiðni þar sem greitt væri minna fyr­ir þá þjón­ustu og ekki væri gert ráð fyr­ir ferðakostnaði. Þrjár stof­ur hafa neitað að verða við beiðni Vig­dís­ar.

Starfs­hóp­ur á að vinna á úr­bót­um 

Und­ir­skriftalisti sem hún stóð fyr­ir vakti at­hygli fyrr á þessu ári. Þar kallaði hún eft­ir því að umboðsmaður Alþing­is tæki ramma­samn­ing tal­meina­fræðinga og Sjúkra­trygg­inga Íslands (SÍ) til frum­kvæðis­at­hug­un­ar.

Rúm­lega 6.600 manns skrifuðu und­ir list­ann og var hann af­hent­ur for­sæt­is­ráðherra, heil­brigðisráðherra og­ mennta- og barna­málaráðherra, auk fé­lags- og hús­næðismálaráðherra.

For­sæt­is­ráðuneytið vísaði mál­inu hins veg­ar frá á þeim for­send­um að það hefði þegar verið tekið til skoðunar inn­an ráðuneyt­anna, meðal ann­ars í gegn­um starfs­hóp sem ynni nú að úr­bót­um á sviðinu.

mbl.is
Fleira áhugavert
Fleira áhugavert