Forseti menntavísindasviðs Háskóla Íslands segir sér þykja miður að skólinn taki ekki inn nemendur í starfstengt diplómanám á næsta skólaári. Ýmsar ástæður liggi þar að baki, m.a. skortur á fjármagni og skortur á stefnu og lagalegum ramma um námið af hálfu stjórnvalda.
Háskóli Íslands hafi verið leiðandi hvað þetta nám varðar en nú hafi aðrir háskólar í Evrópu tekið fram úr. Brýn þörf sé á stefnumótun í málaflokknum.
Fjölbreyttur hópur nemenda sækir starfstengda námið í háskólanum, m.a. fólk með þroskahömlun. Núna er HÍ eini háskólinn sem býður upp á slíkt nám og hefur skólinn undanfarin fjögur ár tekið inn nemendur á hverju ári. Nú verður breyting þar á og hyggst skólinn ekki taka inn nemendur næsta skólaár.
Haukur Guðmundsson vakti athygli á breytingunni í aðsendri grein á Vísi undir lok síðasta mánaðar og hvatti fólk til að skrifa undir lista þar sem breytingunni er mótmælt. Alls hafi 1.551 undirskrift safnast.
„Við setjum spurningarmerki við það af hverju fjárskortur í háskólanum beinist að fötluðum nemendum og því litla námi sem er í boði fyrir þá,“ segir m.a. á Ísland.is þar sem undirskriftunum var safnað.
Fimmtán til átján nemendur hafa fengið inni í diplómanáminu undanfarin ár, og eru færri sem komast að en vilja.
„Við myndum gjarnan vilja geta boðið fleirum að fara í námið, það er alveg á hreinu. En við verðum að nýta þá innviði sem við höfum. Það eru tveir verkefnastjórar í náminu og það eru í raun bara stöðugildi sem duga til að halda utan um einn nemendahóp,“ segir Kolbrún Þ. Pálsdóttir forseti menntavísindasviðs.
„Við höfum oftast þurft að hafna einhverjum á hverju ári, sérstaklega þegar þetta var annað hvert ár.“
Hún tekur fram að fá tækifæri hafi staðið ungu fólki með þroskahömlun til boða þegar kemur að námi í háskólum. Eins og fyrr segir er Háskóli Íslands eina stofnunin á háskólastigi sem býður upp á starfstengt diplómanám.
Háskólinn á Akureyri og Listaháskóli Íslands hafa slíkt nám þó til skoðunar.
Kolbrún segir brýna þörf á stefnumótun í þessum málaflokki og ritar nú minnisblað sem hún hyggst senda ráðherra.
„Það þarf lagalegan ramma og heimild til háskóla að skipuleggja svona nám, bæði til að tryggja réttindi nemenda og líka stjórnsýslulegt vægi námsins. Þetta er undanþága frá hefðbundnum aðgangskröfum í háskóla. Nemendurnir eru ekki með stúdentspróf en það er gerð krafa um að þeir hafi lokið starfsbraut á framhaldsskólastigi.“
Hún segir háskólann einnig hafa haft til skoðunar hvernig megi auka námsframboðið innan skólans fyrir þennan nemendahóp.
„Þetta hefur alfarið verið í boði innan menntavísindasviðs þannig að þau hafa getað valið sérhæfingu í námi sem tengist frístundastarfi, leikskólastarfi og í því að vera málsvarar fatlaðs fólks. Efla þau sem vilja taka virkan þátt í hagsmunabaráttu fatlaðs fólks,“ segir Kolbrún.
„En svo vitum við það að fólk með þroskahömlun hefur áhuga á mörgu og þau vilja líka til dæmis geta tekið nám í félagsfræði, sagnfræði, heimspeki og sálfræði. Það þarf að leggja grunn að því að það verði hægt að bjóða upp á fjölbreyttara nám innan háskólans, og þá þarf að skýra þessa stjórnsýslulegu stöðu námsins. Við höfum lent í alls konar áskorunum við það að opna á námskeið í öðrum deildum, þótt það hafi líka gengið vel.“
Hún segir önnur lönd sem eru komin hvað lengst með svona nám hafa mótað reglugerðir t.d. um hvaða vægi það hefur og hvaða réttindi það veitir.
„Í hvaða skilningi er þetta háskólanám.“
Háskóli Íslands hefur boðið upp á starfstengt diplómanám frá árinu 2007.
„Í rauninni hefur þetta verið tilraunaverkefni árum saman en fest sig í sessi líka af því að þetta hefur skilað árangri. Við höfum verið að sjá að nemendur okkar sem ljúka þessu námi eru miklu líklegri en annað ungt fólk til að fá starf við hæfi, finna sér spennandi starf.“
Könnun sem lögð var fyrir fyrrverandi nemendur hafi m.a. sýnt að um 75% þeirra væru á atvinnumarkaði tveimur árum eftir útskrift. Hlutfallið er almennt mun lægra meðal ungs fólks með þroskahömlun.
„Þetta er nám sem skilar árangri, þetta er valdeflandi, þau auka hæfni sína og þekkingu. Þetta er líka starfstengt nám þannig að þau fara í starfsnám. Við höfum verið í miklu alþjóðasamstarfi. Við vorum leiðandi til að byrja með, við vorum meðal fyrstu háskóla í Evrópu til að byrja með en núna erum við að sjá önnur lönd og aðra háskóla taka fram úr okkur af því að þar hefur verið stefnumótun og fjármagn hefur farið í að þróa námið. Það þarf að aðlaga námsefnið, það þarf ráðgjöf til kennara.“