Markmiðið að borða kíló af sykri

Það ligg­ur í aug­um uppi að hæg­ara sé sagt en gert að hlaupa 106 kíló­metra í einni at­rennu. Það kann þó að koma á óvart að hve mörgu þarf að huga.

Síðustu daga hafa kepp­end­ur í Hengil Ultra-hlaup­inu, sem ræst var í gær­kvöldi, legið yfir veður­spám og skipu­lagt hvernig þeir muni koma um einu kílói af sykri ofan í sig meðan á hlaup­inu stend­ur.

Fyrsta holl Heng­ill Ultra-hlaups­ins var ræst klukk­an 18 í Hvera­gerði en þá lögðu 21 kepp­andi, sem stefna á að hlaupa 106 kíló­metra á Hengilsvæðinu, af stað. Hlupu þeir í alla nótt og fyrsti hlaup­ar­inn, Þjóðverj­inn Fel­ix Star­ker, kom fyrst­ur í mark í karla­flokki rétt fyr­ir klukk­an sex í morg­un, á tím­an­um 11:41:58.

Frá miðbæ Hvera­gerðis ligg­ur leiðin inn að Hengli, yfir fjall­g­arðinn, niður Sleggju­beins­skarð og þaðan til baka. Þá hafa kepp­end­ur þó aðeins lokið 53 kíló­metr­um og leggja af stað í ann­an hring.

Frétt af mbl.is

Hlaupa í alla nótt

Fyrst og fremst stress

Ingvar Hjart­ar­son er einn af þess­um vösku hlaup­ur­um sem eru nú stadd­ir í Hengl­in­um en mbl.is ræddi við hann rétt áður en hann hljóp af stað í gær­kvöldi. Þetta er í fyrsta sinn sem hann hleyp­ur 100 km í keppn­is­hlaupi en hann hef­ur gert það áður á eig­in veg­um í góðgerðarskyni.

Ingvar seg­ist hafa stundað mark­viss­ar æf­ing­ar fyr­ir hlaupið í um þrjá mánuði en spurður hvað fari í gegn­um hug­ann rétt áður en lagt sé af stað seg­ir hann það fyrst og fremst vera stress.

„Maður er að hugsa hvaða föt og hvaða búnað maður á að hafa með sér. Svo þarf maður að græja tösk­una sem maður ætl­ar að láta skilja eft­ir, bæði í Sleggju­sk­arði og hér, hafa allt klárt fyr­ir nótt­ina,” seg­ir Ingvar og bæt­ir við:

„Ég er með al­veg ágætis­vesti með mikl­um búnaði. Það er mik­ill skyldu­búnaður og kröf­ur í hlaup­inu. Ég er með nóg af orku, vökva, stafi, regn­bux­ur og regnjakka.”

Fyrsta holl Heng­ill Ultra-hlaups­ins var ræst klukk­an 18 í Hvera­gerði í gær­kvöldi. mbl.is/​Karítas

Áskor­un að halda mag­an­um góðum

Aðspurður seg­ir Ingvar að hann bú­ist við að stærsta áskor­un­in muni vera að næra sig al­menni­lega og halda mag­an­um góðum.

„Mark­miðið er að borða svona kíló af sykri á ein­hverj­um þrett­án tím­um eða svo. Það verður al­veg áskor­un að borða það allt og halda því niðri.”

En hvernig kem­ur maður kílói af sykri niður?

„Maður þarf nátt­úru­lega að hafa fjöl­breytta nær­ingu, eins fjöl­breytta og syk­ur verður. Þannig maður þarf að finna eitt­hvað sem mann lang­ar í. Ef þetta er ekki gott á bragðið hætt­irðu að sækj­ast í það,” seg­ir Ingvar og bæt­ir við að auk orkug­els sé hann með snakk, salt­bíla, fjöl­breytt úr­val af orku­stykkj­um og þurrkað mangó meðferðis.“

Veðrið áhyggju­efni

Hulda Elma Ey­steins­dótt­ir og Andri Teits­son eru hlaupa­vin­ir frá Ak­ur­eyri en þetta er ekki í fyrsta sinn sem þau hlaupa 100 kíló­metra.

Þegar blaðamaður ræddi við Huldu og Andra rétt fyr­ir upp­haf hlaups­ins sögðust þau ein­fald­lega vilja kom­ast á stað sem fyrst.

Spurð hvað væri þeim efst í huga þessa stund­ina nefndi Andri veðrið. „Maður er svo­lítið stressaður yfir veðrinu, hvort það yrði mik­ill vind­ur og kuldi á leiðinni.“

Sem fyrr seg­ir var hlaupið í gegn­um nótt­ina en spurð hvernig maður und­ir­búi lík­amann fyr­ir slíka þolraun seg­ir Hulda:

„Maður reyn­ir að hvílast vel og við erum búin að hlaupa ör­lítið minna í vik­unni en við erum vön að gera. Við nær­umst vel og sof­um vel.“

Andri Teits­son og Hulda Elma Ey­steins­dótt­ir eru ekki nýgræðing­ar þegar kem­ur að lang­hlaup­um. mbl.is/​Karítas

Hlaupið í gegn­um þrjú veður­belti

En það eru ekki bara hlaup­ar­arn­ir sjálf­ir sem hafa staðið í ströng­um und­ir­bún­ingi. Það er sömu­leiðis mik­il vinna að halda utan um lang­hlaup sem þetta.

„Nú erum við aðallega að huga að ör­yggis­atriðunum, hér er verið að fara yfir búnaðinn hjá hverj­um og ein­um, að menn séu með all­an þann búnað sem við krefj­umst sem er mun meiri búnaður en veðrið gef­ur til kynna þessa stund­ina,” seg­ir Þórir Erl­ings­son, for­seti mót­stjórn­ar, en blaðamaður ræddi við hann á brautar­fundi með kepp­end­um rétt áður en hlaupið var ræst.

Hann bæt­ir við að mikl­ar búnaðar­kröf­ur séu til­komn­ar vegna þess hve skótt veður geti skip­ast.

„Við vit­um aldrei hvernig þetta breyt­ist og það breyt­ist mjög hratt. Hlaupið ligg­ur í raun í gegn­um þrjú veður­belti, við erum hérna í Hvera­gerði, svo er það á Ölkeldu­hálsi þar sem er aðeins kald­ara og verra veður og síðan er farið alla leið upp á Skeggja og þar get­ur verið allt annað veður en við vit­um af hérna niðri.”

Þrátt fyr­ir þetta seg­ir Þórir að veður­spá­in sé mjög góð þessa stund­ina. Örlít­ill vind­ur er á ein­um kafla braut­ar­inn­ar en fyr­ir utan það er hún þurr og aðstæður góðar.

• Blogga um frétt