„Ég fór ekki í pólitík til að segja að Ísland sé ómögulegt eða Íslendingar eiga ekki að vera eins og þeir eru. Ég fór í pólitík af því að mér er annt um Ísland. Það eru ákveðin gildi hérna sem ég held að við þurfum að verja. Við sjáum þau gildi undir árás, eða ógn erlendis frá. Við sjáum þetta bara svona í okkar heimshluta en líka kannski ákveðin merki um að það sé að rofna aðeins samstaðan í þjóðfélaginu,“ svarar Kristrún Frostadóttir, forsætisráðherra þegar hún er spurð um sína framtíðarsýn fyrir Ísland.
Kristrún bendir á að mjög miklar breytingar hafi orðið á íslensku samfélagi á undanförnum árum.
„Tækniþróun. Það hefur breyst samsetning þjóðarinnar. Við fórum úr því að vera með tíu prósent hér af erlendum ríkisborgurum í tuttugu prósent af þjóðinni. Þetta hefur alveg gerst á mjög skömmum tíma. Það eru allt aðrar kröfur gerðar til opinberrar þjónustu í dag en fyrir tíu, tuttugu, þrjátíu árum síðan. Við gerum bara kröfu um að fólk fái jöfn réttindi hér, sama hvernig það fæðist eða hvaða þarfir það eru. Þannig að það eru mörg mál sem hafa komið upp, myndi ég segja á skömmum tíma sem eru að einhverju leiti framþróunarmál og að einhverju leiti höfum við misst stjórn á einhverjum málaflokkum sem hafa skapað svona óróa í íslensku samfélagi og ég finn þetta. Þetta er áþreifanlegt. Ég vil ekki næra þetta,“ segir Kristrún og heldur áfram:
„Ég vil reyna að halda aftur af þessu vegna þess að þetta hefur að mínu mati verið það besta sem íslenskt samfélag hefur haft, það er möguleikann á að sjá sjálfan sig í náunganum. Að geta sett sig í spor annarra sem að hér búa. Fyrir mér væri það einstakt ef við gætum varið áfram þessa stöðu. Hér verði öruggt að búa. Hér líði fólki vel og það sé ekki of langt á milli manna varðandi aðstöðu. Hvort sem það er tekjur eða húsnæði eða eignir eða annað.“
Hún tekur fram að með þessu sé hún ekki að segja að allir þurfi að vera eins. Það þurfi ekki allir að vera á sömu tekjum og fólk má alveg eiga peninga. Þetta hefur ekkert með það að gera.
„En ég held að það viti það allir sem eitthvað hafa dvalið erlendis að þessi nánd er eitthvað það besta við íslenskt samfélag og þetta öryggi. Þetta er eitthvað sem við verðum að verja. Síðan getum talað um nýjar atvinnugreinar og hálauna störf og eitthvað svona. Í lok dags þá þarf fólk eitthvað að gera, einhvern að elska. Einhvern til að tala við og stað til að búa á og það þarf að vera öruggt. Það er stjórnvalda að reyna að tryggja þetta.“
Viðtalið við Kristrúnu Frostadóttur er aðgengilegt í heild sinni fyrir áskrifendur og hægt að nálgast það með því að smella á linkinn hér að neðan.