Alger samstaða gegn áformum um eldi

Fjöl­menn­ur fund­ur land­eig­enda og áhuga­manna um laxveiðiár á Norðaust­ur­landi og ferskvatns­líf­ríki þeirra lýsti ein­dreg­inni sam­stöðu gegn áform­um um sjókvía­eldi í Seyðis­firði. Afstaða fund­ar­manna til máls­ins var könnuð með handa­upp­rétt­ingu og voru all­ir á móti áformun­um.

Fund­ur­inn var hald­inn á Vopnafirði í dag á veg­um Six Ri­vers Ice­land sem leig­ir og rek­ur laxveiðiár í lands­hlut­an­um. 

Yf­ir­skrift fund­ar­ins var staða lax­ins, ógn­ir og tæki­færi. Fimm fyr­ir­les­ar­ar fluttu er­indi og ræddu stöðuna eins og hún blas­ir við. Stefán Hrafns­son gerði grein fyr­ir afar merki­leg­um rann­sókn­um sem Six Ri­vers Ice­land stund­ar í ánum á svæðinu. Gunn­ar Örn Peter­sen fram­kvæmda­stjóri Lands­sam­bands veiðifé­laga fór yfir störf lands­sam­bands­ins og nefndi mik­il­vægi þess að radd­ir al­menn­ings heyrðust þegar kæmi að nátt­úru­vernd og þeirri hags­muna­bar­áttu sem stöðugt stend­ur yfir.

Guðni Guðbergs­son, sviðstjóri hjá Haf­rann­sókna­stofn­un fór yfir sviðið eins og það blas­ir við vís­ind­un­um.

Har­ald­ur Ei­ríks­son, leigutaki í Laxá í Kjós flutti áhuga­vert er­indi þar sem hann setti fram þróun á verði veiðileyfi í nokkr­um af helstu laxveiðiám lands­ins og voru töl­urn­ar nú­virt­ar. Þar mátti glögg­lega sjá að þegar laxa­stofn­ar eiga und­ir högg að sækja lækkuðu verðin um­tals­vert. Har­ald­ur taldi upp fleiri áhuga­verðar ástæður sem hafa haft áhrif á verðmæta­sköp­un­ina í gegn­um tíðina.

Katrín Odds­dótt­ir flutti sann­kallaða eld­messu á fund­in­um. Ljós­mynd/​Sporðaköst

Svo kom hún Katrín...

Svo kom hún Katrín Odds­dótt­ir, lögmaður. Hún flutti hreina og klára eld­messu um reynslu sína af bar­áttu við stofn­an­ir á Íslandi þegar kem­ur að ábyrgð og ákv­arðana­töku í tengsl­um við leyf­is­veit­ing­ar og heim­ild­ir fyr­ir sjókvía­eldi. Hún lýsti enda­lausri þrauta­göngu til allra þeirra stofn­ana sem hafa með leyf­is­veit­ing­ar að gera. „Ég tók gömlu ís­lensku leiðina á þetta og mætti á staðinn,“ upp­lýsti Katrín. Niðurstaðan henn­ar er í það minnsta þríþætt. For­ystu­menn þeirra stofn­ana sem hún ræddi við voru mjög upp­tekn­ir af því að þeir bæru „bara ábyrgð á þess­um hluta“ og engu öðru. Þá sagði Katrín að „freki kall­inn“ næði sínu fram og ein­hvers kon­ar meðvirkni virt­ist ríkja þegar kem­ur að þess­um iðnaði.

Sölvi Jóns­son á Síreks­stöðum sá um veit­ing­ar á fund­in­um. Hér ber hann fram hluta af hjóna­bands­sælu fyr­ir fund­ar­gesti. Var gerður góður róm­ur að frammistöðu Sölva og hans fólks. Ljós­mynd/​Sporðaköst

Pall­borðsum­ræður fylgdu í kjöl­farið og sner­ust þær að mestu um sjókvía­eldi og áhyggj­ur fund­ar­manna af stöðu þeirra mála. Guðni Guðbergs­son frá Haf­rann­sókna­stofn­un fékk flest­ar spurn­ing­arn­ar og sner­ust þær að stærst­um hluta um þær áhyggj­ur sem áður er vísað til. Í lok fund­ar voru gest­ir beðnir um að rétta upp hönd ef þeir væru á móti áform­um um sjókvía­eldi í Seyðis­firði. Virt­ist sem all­ar hend­ur færu á loft. Þegar spurt var hverj­ir styttu sömu áform var eng­in hendi á lofti.

Fund­ur­inn var virki­lega áhuga­verður fyr­ir margra hluta sak­ir og munu Sporðaköst á næstu dög­um gera ít­ar­lega grein fyr­ir ýmsu því sem hæst bar.

• Blogga um frétt

Sein­ustu hundraðkall­ar sum­ars­ins