Játningar Patricks Wolf

Foreldrar Patricks Wolf eru listhneigð, móðirin listmálari og faðirinn djasstónlistarmaður. Sex ára gamall var hann farinn að læra á fiðlu að eigin ósk, eftir að hafa heyrt fiðluverk í útvarpi sem hann hreifst af, en fimm árum síðar segist hann hafa áttað sig á því að hann myndi aldrei ná þeirri færni sem þarf til að vera í fremstu röð, til að vera einleikari í heimsklassa. Hann var þó ekki af baki dottinn, ef ekki stæði til boða að verða heimsþekktur einleikari myndi hann bara verða heimsþekktur poppari.

Rétt kominn á táningsaldurinn þegar hann smíðaði sér þeremín. Fjórtán ára var hann svo kominn í hljómsveit, Minty, þar sem áherslan var ekki bara á músík heldur voru aðrar listgreinar í hávegum. Hann byrjaði líka að taka upp á þessum tíma með dyggum stuðningi frá Fat Cat-útgáfunni, sem Íslendingar þekkja af góðu einu. Sjálfur segist hann varla hafa verið að semja tónlist, frekar að hann hafi verið að framleiða óskiljanlegan hávaða og hrópa bulltexta yfir allt saman, fyrst og fremst til að vekja athygli. Til gamans má geta þess að í viðtali við The Guardian skýrði hann frá því að hann hefði gefið Björk eina spólu með ruglinu í sér en vonar í dag að hún hafi ekki hlustað á hann þrettán ára gamlan að syngja um geishur ekki kominn úr mútum.

Fyrsta sólóskífan

Sextán ára gamall strauk Wolf að heiman og lifði á götuspilamennsku í strengjakvartett næstu árin og stofnaði einnig hljómsveit, Maison Crimineaux. Þeirri sveit var boðið að spila í Frakklandi og meðal gesta var Kristian Robinson sem þekktur er undir listamannsnafninu Capitol K. Hann tók Wolf undir sinn verndarvæng og gaf í framhaldinu út fyrstu sólóskífu pilts, Lycanthropy, sem kom út sumarið 2003.

Plötunni var vel tekið, enda er hún einkar skemmtileg, fjölbreytt og ungæðislega glannaleg. Hljóðfæraskipan er óvenjuleg, til viðbótar við hefðbundnari apparöt notar Wolf ýmis sjaldheyrðari hljóðfæri, en hnýtir allt saman með fartölvunni sinni. Eins og hann rekur söguna var það meðvituð ákvörðun hjá honum að hafa plötuna svo fjölbreytta sem raun ber vitni – hann vildi koma í veg fyrir að sér yrði skipað á einhvern stílbás þar sem hann sæti síðan fastur upp frá því. Í viðtali við Pitchfork vitnaði hann í ævisögu Joni Mitchell og sagðist hafa haft þau orð Mitchell í huga að á fyrstu plötunni verði listamaður að sýna allt það sem hann kann til að hafa frelsi til að gera hvað sem honum sýnist á næstu plötum.

Eins og getið er lærði Wolf músík frá unga aldri og tók upp þráðinn eftir að Lycanthropy kom út, tók sér ár í tónsmíðanám í Trinity-tónlistarskólanum í Lundúnum. Reyndar lét Wolf þau orð falla í viðtali nokkru síðar að hann hefði eiginlega lært mest á því að læra ekki það sem menn vildu kenna honum, hann hafi komist að því að lagasmíðar eftir regluverki væri ekki eitthvað fyrir hans smekk.

Lögin á plötuna samdi hann í sumarhúsi í Cornwall þar sem hann segist hafa glímt við þunglyndi og brostnar vonir sem vel má heyra á skífunni. Áður en hann gat tekið lögin upp var peningurinn búinn og hann varð að flytja heim til foreldranna og finna sér vinnu.

Ástin sigrar

Menn voru þó ekki búnir að gleyma Patrick Wolf og aðstandendur þýskrar útgáfu sem hrifust af Lycanthropy leituðu pilt uppi, buðu honum að spila á tónleikum og síðan að gefa út plötu. Úr varð Wind in the Wires sem kom á óvart á sínum tíma, heilsteyptari plata en frumraunin, rólegra yfir henni og tónlistin einsleitari. Hún fékk ekki eins lofsamlega dóma og Lycanthropy, en góða dóma samt og tónleikahald hans í kjölfarið kom honum svo vel á framfæri að honum bauðst samningur við stórfyrirtæki og er ávöxturinn The Magic Position sem kom út í liðinni viku.

Eins og fram kemur eru sólóskífurnar sem Patrick Wolf hefur sent frá sér býsna ólíkar og sú þriðja fer í enn nýjar áttir, sýnir enn nýja hlið á Wolf. Hann er þó ekki einn á skífunni, fær til liðs við sig ýmsa gesti, eins og Marianne Faithfull og Sinfóníuhljómsveit Vínarborgar. Wolf er svo enn að syngja um sjálfan sig – það fer ekki á milli mála að piltur var ástfanginn upp fyrir haus þegar lögin voru samin. Að vísu slitnað upp úr sambandinu á meðan á vinnslu plötunnar stóð en svo gegnsýrð voru lögin af ást að tilfinningin skilaði sér þrátt fyrir allt.