Lát þennan dag, vor Drottinn, nú
oss dýran ávöxt færa.
Ó, bezti faðir, blessa þú
vorn barnahópinn kæra.
Nú frammi fyrir þér,
vor faðir, stöndum vér,
þín eldri' og yngri börn,
þín elska líknargjörn
vor hjörtu virðist hræra.
Þeim ungu legg þitt orð í munn,
þess afl í sálum brenni,
svo hreina trú af hjartans grunn
þau hreinlynd viðurkenni.
Þau voru færð þér fyr,
þú faðm þeim opnaðir,
þú blessuð börnin smá
lézt blessun skírnar fá.
Ó, gef þau glati' ei henni.
Gef þau, sem hér þér heita trú,
þitt hjartað blíða finni,
gef já það, sem þau segja nú,
þau sífellt hafi' í minni.
En breysk er barnalund,
þótt bljúg sé þessa stund.
Þeim, Herra, hjálpa þú,
að heit þér unnið nú
þau haldi sérhvert sinni.
Og hversu langt sem lætur þú
þau lífsins strauma bera,
lát helga skírn og hreina trú
þeim hjartans akker vera.
Ó, hversu sæll er sá,
er segja' í trúnni má:
Minn Guð ei gleymir mér,
minn Guð mér faðir er,
mig hann mun hólpinn gera.
Brun – Sb. 1801 - V.Briem