Gottskálk Guðjón Guðjónsson fæddist í Hafnarfirði 13. október 1943. Hann lést á Landspítalanum við Hringbraut aðfaranótt 7. mars síðastliðins. Hann var sonur Guðrúnar Júlíusdóttur frá Bursthúsum, f. 5. júlí 1916, d. 25. september 1945, og Guðjóns Jónssonar frá Hvoli, f. 3. ágúst 1905, d. 26. október 1981. Systkini Gottskálks eru Guðmundur Ingi, f. 5. maí 1938, og Ása Petrína, f. 1. maí 1942. Fóstra og föðursystir systkinanna var Salvör Jónsdóttir, f. 10. apríl 1898, d. 23. október 1991.

Gottskálk kvæntist hinn 12. desember 1963 Guðbjörgu Valgeirsdóttur, f. 13. desember 1944, dóttur Hansínu Jónsdóttur og Valgeirs Sigurjónssonar, sem búsett voru á Öldugötu 29 í Hafnarfirði. Sonur Gottskálks og Guðbjargar er Guðjón, f. 30. janúar 1964, kvæntur Merlindu Amadeo Eyac, f. 29. mars 1976. Sonur þeirra er Guðbjörn Joshua, f. 12. maí 2004.

Gottskálk lauk gagnfræðaprófi frá Flensborg árið 1960. Hann vann hjá Sambandinu í um 10 ár, aðallega sem bifreiðastjóri, en síðustu 34 árin starfaði hann í Álverinu í Straumsvík.

Útför Gottskálks fer fram frá í Hafnarfjarðarkirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 13.

Í dag, þegar ég kveð elskulegan bróður, koma margar myndir upp í hugann. Sú fyrst er við sátum við eldhúsborðið heima, hvort með sinn kertastjakann sem við fengum í jólagjöf og horfðum á logann á litlu Hreinskertunum sem þar loguðu. Nú hefur annað ljósið slokknað og verið tendrað á æðri stað. Við vorum svo lánsöm að fá Söllu frænku á heimilið, þegar móðir okkar lá banaleguna og áttum við margar gönguferðir með henni til afa og ömmu þar sem að ég man fyrst eftir að við vorum að spila. Spilin voru alltaf stór þáttur hjá okkur, bæði var pabbi viljugur til að spila við okkur Marías og Kasion og eins tókum við marga vistina, eftir að makar okkar komu til sögunnar, síðast núna í janúar. Þar sem við ólumst upp, á Skúlaskeiðinu, var mikill barnaskari sem lék sér saman í alls konar leikjum. Þessar minningar rifjuðum við oft upp. Gotti var einstaklega ljúfur og ég held að stóra systir hafi, á stundum, verið svolítið stjórnsöm og ráðrík en alltaf var samkomulagið hjá okkur einstaklega gott. Nokkur sumur dvöldum við hjá föðursystrum okkar, ég í Sandgerði og Gotti á Stafnesi og hjólaði ég þá oft til hans. Svo komu unglingsárin og leituðu áhugamálin þá sitt í hvora áttina. Gotti hafði áhuga á sundi og ég var í skátahreyfingunni, en alltaf var þó spilastokkurinn á sínum stað. Minningarnar eru svo ótal margar sem ég geymi í hjarta mínu um ljúfan og elskulegan bróður. Sigurður og börnin, Bjarni, Guðjón og Margrét Salvör þakka yndisleg kynni. Elsku Gugga, Guðjón, Merlinda og Guðbjörn, Guð blessi ykkur og verndi.

Að endingu er hér erindi eftir Guðrúnu Jóhannesdóttur frá Brautarholti:

Hann gekk hér um að góðra drengja sið,

gladdi mædda, veitti þreyttum lið.

Þeir fundu best, sem voru á vegi hans,

vinarþel hins drenglundaða manns.

Þó ævikjörin yrðu kannski tvenn,

hann átti sættir jafnt við Guð og menn.

Hafðu þökk fyrir allar okkar samverustundir. Guð blessi minningu þína.

Ása og fjölskylda.

Kæri vinur og vinnufélagi.

Það er stórt skarð höggvið í hóp okkar Skautsmiðjumanna hjá Ísal við fráfall þitt.

Nú þegar þú ert farinn, stendur minningin um góðan dreng okkur fyrir hugskotssjónum. Við höfum misst úr röðum okkar mikinn gleðigjafa og samviskusaman starfsmann.

Oft þegar illa lá á mönnum, breyttir þú því með smitandi hlátri þínum og jákvæðni.

Hann er miskunarlaus þessi skæði sjúkdómur sem krabbameinið er og lagði þig að velli allt of snemma.

Þú hafðir alltaf trú á að þér batnaði, sem lýsir sér best í því, að þegar ég heimsótti þig, lagðir þú mikla áherslu á að ég kæmi með vaktatöfluna, svo þú gætir haft samband við okkur félagana og fengið fréttir af gangi mála í vinnunni.

Ég vil þakka þér, Gotti minn, samfylgdina þau 27 ár sem unnum saman.

Megi Guð varðveita þína góðu og ljúfu sál. Elsku Gugga, Guðjón og fjölskylda, ég vil votta ykkur mína innilegustu samúð.

Brynjólfur Lárentsíusson.

Kæri vinur og nágranni, það er trú okkar að þú sért á tímamótum og við kveðjum þig aðeins að sinni, við viljum þakka fyrir þægilegt nábýli og sérstaklega mikinn og einlægan áhuga ykkar hjóna fyrir börnum okkar sem minnast þín með gleði.

Sárt munum við öll sakna hlátursins sem var þitt vörumerki, aldrei að óförum neins, nema helst sjálfs þín. Þú ert sannur og góður vinur.

Kærum vini ljósið lýsir

á leið sem enginn sér –

góða manninn Guð nú hýsir

því gekk svo veginn hér.

Elsku Gugga, Guðjón, Merlinda og Guðbjörn, við kunnum ekki réttu orðin á þessari stund en biðjum ykkur og aðstandendum öllum guðs blessunar.

Ólafur Torfason, Helena

Högnadóttir og börn.