Róla Eitt verka Jónu Hlífar ber nafnið Fyrsta fullnægingin.
Róla Eitt verka Jónu Hlífar ber nafnið Fyrsta fullnægingin. — Ljósmynd/Brooks Walker
Eftir Gunnhildi Finnsdóttur gunnhildur@mbl.

Eftir Gunnhildi Finnsdóttur

gunnhildur@mbl.is

„ÞAÐ er húmor í þessu, ég verð með risastóran kaðal sem hægt er að róla sér í, það verk heitir Fyrsta fullnægingin , segir Jóna Hlíf Halldórsdóttir sem opnar sýninguna Full af engu – Plenty of nothing í Hafnarhúsinu í dag. „Verkin mín eru oft mjög kynferðisleg og ég held þeim tóni áfram. Þetta er svo stór hluti af lífi okkar og því hvernig við högum okkur. Harðfiskur kemur líka við sögu á sýningunni, því hann er bæði fallegur og þjóðlegur.“

„Ég er bara skítur“

Jóna Hlíf vinnur áfram með hugmyndir sem hún hefur verið að fást við á síðustu sýningum, en nú leggur hún áherslu á konuna. „Sýningin fjallar um hvernig konan bjargar sér út frá hvernig hún er og hvernig litið er á hana,“ segir Jóna Hlíf. „Hvernig hún er sterk og bjargar sér úr aðstæðum sem henni er stundum þröngvað í.“

Sýningin samanstendur af stóru textaverki og tveimur stórum ljósmyndum. Jóna sótti innblástur í bókina Kajak, drekkhlaðinn af draugum sem er safn þjóðsagna inúíta. „Ég geng út frá sögu sem fjallar um konu sem er allsber og á túr og enginn vill gefa henni að borða. Hún öskrar aftur og aftur „Ég er bara skítur, ég er bara skítur“ þangað til hún gengur fram á hval sem hefur synt í land og hún borðar hann. Ég er að fjalla um það hvernig konan bjargar sér. Mér finnst þessi setning, „ég er bara skítur“ vera einhver tilfinning sem maður fær þegar maður er að byrja á túr og fær ljótuna.

Orðrétt

Mig dreymir um mann

í íslenskri lopapeysu

nakinn að neðan

spilandi á harmónikku

á meðan ég lem hann með harðfiski.

Textaverk af sýningunni

Full af engu.