Elín Steinunn Árnadóttir

Látin er í Reykjavík tengdamóðir mín Elín S. Árnadóttir.

Mig langar að minnast hennar í nokkrum orðum og kveðja þessa merkiskonu.

Elín var ein þessara hvunndagshetja, sem unnu sín verk í hljóði og sinntu þeim af trúmennsku. Hún setti alltaf aðra í fyrsta sæti og lét hagsmuni annarra og vellíðan sitja í fyrirrúmi.

Ég var ungur að árum þegar ég kynntist eiginkonu minni, Árdísi. Við fórum að draga okkur saman og ég varð fljótlega fastagestur á heimilinu í Skeiðarvoginum og sýndi hún mér alla tíð hlýhug og vinsemd.

Elín var góðhjörtuð kona, sem öllum vildi gott. Hún var vinamörg og margir komu til hennar í heimsókn eða hringdu í hana.

Frændrækin var Elín með afbrigðum hún var aldrei glaðari en þegar fullt var af fólki í kring um hana. Þannig vildi til, að Jónas átti afmæli á annan í jólum og þá var alltaf mikil veisla haldin í Skeiðarvoginum.

Elín þurfti að ganga í gegnum erfiðan sjúkdóm, þar sem gigt er annars vegar. Gigtin lék Ellu illa og þurfti hún að gangast undir margar skurðaðgerðir sem léttu henni aðeins verki og þjáningu. Sama var hversu veik af gigtinni hún var, alltaf gekk hún í verkin sín.

Elín var vel lesin og hafði víðtæka þekkingu á mörgum hlutum, en þá þekkingu hafði hún aflað sér við lestur bóka hvenær sem tími gafst til. Þegar mest var að gera á heimilinu, nýtti hún næturstundir til að lesa, og lét hún það ekki koma niður á fótaferð morguninn eftir, heldur var hún komin á fætur fyrst allra á heimilinu.

Nokkru áður en ég kynntist Árdísi hafði ég kynnst bróður hennar Arngrími, sem réðst að Írafossstöð sem vélstjóri, en þar bjó ég í foreldrahúsum. Hann er nú látinn langt um aldur fram. Slíkur ágætismaður var hann að tekið var eftir. Eftir á að hyggja, má gjörla sjá hvernig mannkostagenin hafa flust yfir frá þeim hjónum Elínu og Jónasi til barna þeirra, en þau voru sex sem lifðu til fullorðinsára.

Er þetta allt hið besta fólk.

Síðustu fjögur árin bjó Elín á hjúkrunarheimilinu Sóltúni, þar sem hún naut frábærrar umönnunar alls starfsfólks. Auðheyrt var á henni, hve henni þótti vænt um allt starfsfólkið og hvað hún var þakklát fyrir þá góðu aðhlynningu sem hún fékk í Sóltúni.

Vil ég fyrir hönd fjölskyldunnar þakka öllu starfsfólkinu fyrir frábæra umönnun, hlýhug og vinskap sem það sýndi jafnt Elínu sem aðstandendum hennar.

Ég á Elínu mikið að þakka og efast ég um að ég búi yfir þeim orðaauði sem þarf til að lýsa þakklæti mínu og virðingu fyrir þessari stórkostlegu konu, sem aldrei vildi neinum neitt nema allt hið besta, og gerði sér far um að virða alla á þeirra forsendum og lét sér þykja vænt um alla jafnt.

Gengin er góð manneskja, sem margir minnast með söknuði.

Blessuð sé minning Elínar Árnadóttur.

Hún hefur nú fengið hvíldina frá hinu daglega amstri okkar mannanna eftir langa og innihaldsríka ævi.

Ég veit, að á móti henni taka ástvinir hennar og bera hana á gullstól inn í himnana sem geta ekki annað en boðið jafngóðar sálir og Elín var velkomnar.

Hvíli hún í friði og ljósi Guðs.

Elsku besta amma mín.

Nú er komið að kveðjustund og þínu langa og farsæla ævihlaupi lokið. Þú kvaddir okkur í miðri aðventunni í desember sem svo sannarlega var mánuðurinn ykkar afa, þú fædd á gamlársdag og afi á öðrum degi jóla. En tími þinn var kominn og ég veit að þér líður vel á þeim stað sem þú ert á í dag.

Þú varst svo mörgum hæfileikum gædd, umburðarlyndið þitt var ótrúlegt, nærveran þín var einstök, allir áttu jafnan stað í hjarta þínu, þú fórst aldrei í manngreinarálit. Þitt heimili var heimili allra og frábær húmor og glaðleiki einkenndi allt þitt fas. Allar frábæru minningarnar úr Skeiðarvoginum, þar sem var alltaf glatt á hjalla. Þar spiluðum við, þar bakaðir þú alls konar kræsingar og hélst ótrúlegt heimili fyrir okkur öll. Við barnabörnin vorum öll þarna eins og heimalningar. Oft hef ég hugsað til þess hvernig í veröldinni þið afi gátuð byggt svona glæsilegt hús á þessum árum þegar tíðin var önnur. En þið byggðuð þarna athvarf (ættarheimili) okkar og á húsið djúpan stað í hjarta mínu.

Þinni jarðvist er lokið, þú færð loks að hvíla lúin bein, ég veit að það verður tekið vel á móti þér á betri stað, allir þeir ættingjar og vinir sem þú áttir og hafa fylgt þér taka þér opnum örmum, enda voru allir vinir þínir. Ég verð ævinlega stoltur af að hafa átt þig sem ömmu og á þér margt að þakka, svo heilsteypt og ótrúleg amma sem þú varst. Ég verð ævinlega þakklátur fyrir þá leiðsögn sem þú hefur veitt mér og vonandi get ég komið þeim gildum áfram til afkomenda minna. Ég var lánsamur að verða samferðamaður þinn og er sannfærður um að við munum hittast á ný og ég mun leggja mig allan fram um að varðveita þau gildi og þá hegðun sem þú kenndir mér.

Guð blessi þig elsku amma mín, takk fyrir allt.

Elsku amma mín.

Ferðinni þinni hér er lokið.

Þú ert farin áfram og komin til afa.

Ég vil minnast þín, elsku amma, með nokkrum orðum.

Því ég get því miður ekki fylgt þér síðasta spölinn.

En þegar ég sit hér fyrir framan tölvuna og ætla að skrifa finn ég að orðin eru ekki nógu sterk til að lýsa því hvernig persóna þú varst og hvað mér þótti vænt um þig og hvað það var yndislegt að hafa þig í lífi mínu.

Ég á þér svo mikið að þakka.

Margar stundir sem ég aldrei get gleymt og aldrei get þakkað nóg fyrir.

Þakklæti mitt er óendanlegt.

Skeiðó, besti staðurinn á jörðinni. Þú og afi, sem gáfuð mèr öryggi. Stundirnar okkar saman. Í eldhúsinu, í garðinum og gönguferðirnar út í Kron. Þú varst sú sterkasta. Ég vissi það. En ég var samt alltaf svo hrædd um að missa þig.

Ég man þegar við gengum stundum saman út í búð. Einu sinni man ég að það var vetur og hálka. Ég var svo hrædd um að þú myndir detta. Og þess vegna hljóp ég aðeins á undan og passaði uppá að finna alla hálkulausu blettina í malbikinu.

„Amma! Hèr er autt! Labbaðu hér!! Og á sumrin skoðaði ég skuggann okkar þegar við gengum saman.

Stundum stoppuðum við í blómabúðinni og skoðuðum blómin. Það var alltaf tekið vel á móti þér allstaðar. Enda varst þú svo kurteis og virðuleg í framkomu. Alltaf svo yndisleg við alla. Gerðir aldrei upp á milli, Ég man hvað ég var stolt yfir að þú varst amma mín.

Á sunnudögum var oft lambasteik, og sunnudags-eftirréttur. Maturinn þinn. Heimsins besti.

Það var alltaf nógu að gera hjá þér. Þú vildir alltaf hafa eitthvað fyrir stafni.

Amma mín. Takk fyrir að kenna mér að meta smáhlutina í hversdagsleikanum.

Að kenna mér að lifa lífinu frá þínu sjónarhorni. Að sýna mér það fallega í lífinu. Ást þína og stolt yfir því að vera ríkasta kona í heimi.

Þú áttir okkur. Það var allt sem þú þurftir.

Elsku amma í Skeiðó...

Takk fyrir allt. Hjartað mitt geymir allt frá þér.

Alltaf.

Elín tengdamóðir mín er látin. Góð kona gengin. Frá því ég hitti hana fyrst hefur mér liðið vel í návist hennar. Hún laðaði fólk að sér og umvafði alla í kring um sig og veitti þeim kærleik, kærleik sem var óþrjótandi. Hún var þungamiðja fjölskyldunnar. Allir, ungir sem aldnir, áttu leið í Skeiðarvoginn og hún naut þess að fá alla til sín.

Í Sóltúni naut hún frábærar umhyggju starfsfólks og varla leið dagur án þess að einhverjir úr fjölskyldinni litu til hennar. Það var henni mikils virði og lét hún það óspart í ljós.

Að leiðarlokum þakka ég Ellu samfylgdina. Ég er ríkari af að hafa þekkt hana.

Elsku amma.

Hvernig er hrein og fölskvalaus ást? Kann ekki orðin, en í minni alfræðiorðabók stendur Amma Ella.

Hvernig lýsir maður í orðum tilfinningum sem lýsa dýpsta kærleik og væntumþykju? Ég veit það ekki, en þannig er mér innanbrjóst gagnvart þér amma mín.

Amma, á síðustu stundum okkar sagði ég þér að ég ætlaði í mínu lífi að reyna að bera þína visku, þína ást og þitt ljós áfram í mínu lífi. Það er ærið lífsverk í sjálfu sér, en ávöxturinn er ríkulegur eins og þú, amma mín, sýndir í verki. Elsku amma, margt í tilveru minni og mínu lífi á ég þér að þakka. Hjarta þitt er stórt, flestum þeim sem þér hafa kynnst, finnst þeir eiga stóran hluta af því, einir. Þetta lýsir sál þinni og hjartalagi, það er óendanlega stórt og alltaf pláss fyrir meira. Þín lund og lífsskoðanir innihalda allt sem fullkomin mannleg reisn býr yfir.

Takk fyrir amma að leyfa mér að njóta þín og alls þessa. Ég mun eftir minni bestu getu bera ljós þitt áfram í mínu lífi og starfi. Takk fyrir allt, elsku amma mín, ég elska þig. Ég ber jafnframt bestu kveðjur frá öllum mínum, sem hafa fengið að njóta þín. Hafðu það gott í þeirri för sem þú hefur lagt upp í.

Þinn

Það er með miklum söknuði sem ég kveð ömmu sem var alla tíð verið stór hluti af mínu lífi. Ég var það lánsamur að fá að alast upp í Skeiðarvogi 149, húsinu sem afi og amma byggðu og hefur verið samkomustaður fjölskyldunnar alla tíð. Þar hafa nánast öll börn og barnabörn ömmu og afa búið til lengri eða skemmri tíma, ásamt fleiri ættingjum. Því eru tengsl milli okkar frændsystkinanna og barna ömmu og afa mjög náin. Þetta eigum við ömmu og afa að þakka.

Ég á margar góðar minningar um ömmu. Ég man þegar ég var lítill og hún var að kenna mér Faðirvorið. Seinna þegar ég varð eldri kenndi hún mér vísur eftir Káin, sem hún hafði svo gaman af. Ég man eftir kennaraverkfalli, þar sem við frædurnir og vinir okkar héldum til hjá ömmu og spiluðum tölvuleiki og hún grillaði samlokur ofan í okkur. Það voru allir velkomnir til hennar. Enda var hún líka nokkurs konar amma vina okkar. Hún amma gerði bestu brúntertur í heimi, sem kláruðust alltaf fljótt. Svona var hún, gaf endalaust af sér og hugsaði fyrst og fremst um að öðrum liði vel. Svo ef hún þáði af manni minnsta greiða, eins og far til læknis, þá fannst henni hún þurfa að launa það margfalt. Það er þó ljóst að amma gaf mun meira af sér heldur en nokkru sinni var hægt að endurgjalda.

Það er erfitt að koma orðum að því hve mikilvæg amma hefur verið mér. Hún var svo góð, svo hlý og bjó yfir miklum kærleika. Amma kenndi mér svo margt og ég á henni mikið að þakka. Það er því fyrst og fremst þakklæti sem kemur upp í hugann við leiðarlok ömmu. Það eru mikil forréttindi að hafa fengið að fylgja henni öll þessi ár. Minning hennar lifir sterkt og ég mun gera mitt besta til að bera kærleikann sem hún bjó yfir til minna barna. Blessuð sé minning ömmu.